Η Xρυσόμαυρη Αυγή
Δεν θέλω να κάνω τον έξυπνο, αλλά το
βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου σήμανε ίσως η τελευταία μας ευκαιρία. Η Χρυσή Αυγή
βάφτηκε με αίμα. Η κοινωνία έχει έναν
ήρωα. Ο νεοναζισμός όμως δεν νικήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους,
αυτομαχαιρώθηκε. Η λεβεντιά δηλαδή του Παύλου, που δεν το έσκασε σαν λαγός, την
έβαλε στη γωνία και όχι οι κοκορομαχίες στη Βουλή και τα φαφλατάδικα δελτία
Τύπου των κομμάτων.
Θα πρέπει λοιπόν επειγόντως, Αριστεροί, Δεξιοί
και Πασόκοι, να πάψουν να κομπορρημονούν. Το παλιό πολιτικό σύστημα δεν
απέκτησε ξαφνικά αξία επειδή οι πολέμιοί του νεοναζιστές σκότωσαν σε κοινή θέα.
Αν συνεχίσουνε τις θεατρινίστικες υπερβολές, τα αντιρατσιστικά, κούφια
μανιφέστα - μάλλον θα υπάρξουν αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που όλοι
προσδοκούν.
«Η Χρυσή Αυγή πληγώθηκε και εμείς
πρέπει να της δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα», ακούς κάθε μέρα στα ‘’παράθυρα’’
από ντούρους δημοκράτες με την ομήγυρη να πλειοδοτεί: «να εκπέσουν του
βουλευτικού αξιώματος», «να τους πάρουμε τα γραφεία», «να τους απαγορεύσουμε να
κατέβουν στις ευρωεκλογές». Αυτή η τελευταία ιδέα ήρθε από το εξωτερικό (από
εκεί που έρχονται όλες οι καλές ιδέες για την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια).
Τα πράγματα όμως είναι πιο απλά και
τα συνόψισε ο Τσίπρας με μια φράση: «Δεν θέλουμε τη Χρυσή Αυγή εκτός νόμου αλλά
ενώπιον του νόμου»…
Υπάρχουν, λοιπόν, δικαστές; Έχουν
απομείνει αξιωματικοί; Οι πολιτικοί ας παραμερίσουν, ας εγκαταλείψουν τα
στασίδια στην τηλεόραση και ας ψάξουν στα πίσω στενά, αλλά πλέον και στις
λεωφόρους. Οι λόγοι που γιγαντώθηκε η «Χρυσή Αυγή» είναι ακόμη εκεί.
Protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου