IOANNIS METAXAS - THE AUGUST 4TH REGIME
- YouTube
Κυριακή 4 Αυγούστου 2013
Ή Βιώσιμο χρέος ή βιώσιμος λαός;
– “Unfollow”
Οι χώρες-ωφειλέτες δεν δανείζονται
γιατί έχουν χρέη. ‘Εχουν χρέη επειδή δανείζονται. Και δανειζόμενες, παραμένουν
αιώνια δεσμευμένες στους πιστωτές τους, προς τους οποίους οι λαοί πληρώνουν με
το αίμα τους, τόκους και χρεολύσια. Μέσα απ’ αυτή την διαδικασία, οι χρεωμένες χώρες
κατέβαλαν στους πιστωτές τους, για την πληρωμή παλαιότερων χρεών το διάστημα
1984-2000, το αστρονομικό ποσό των 4,6 τρις. δολαρίων. Στο πλαίσιο αυτής της
πολιτικής, οι συνέπειες για τους λαούς ήταν, είναι και θα είναι δραματικές.
Φτώχεια, λιτότητα, ανέχεια, ξεπούλημα
του δημόσιου πλούτου, πολιτικές βαρβαρότητας που διατηρούνται επί δεκαετίες,
και που, όσο γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των πλουτοκρατών, τόσο βυθίζουν στη
δυστυχία τους εργαζόμενους. Πολιτικές που βυθίζουν στα Τάρταρα την τιμή των εργαζομένων, ακριβώς για να γεμίζουν τα
θησαυροφυλάκια των κεφαλαιοκρατών.
Τι επιδιώκουν λοιπόν οι εγχώριοι
«σωτήρες» και οι ξένοι «εταίροι» του με τα δανεικά που παρέχουν, ώστε να
συμβάλουν όπως λένε στην επίτευξη της περίφημης «βιωσιμότητας» του ελληνικού
χρέους; Πίσω απ’ τους ευφημισμούς, αυτό που εννοούν είναι ότι θέλουν να κρατήσουν
τους έλληνες εργαζόμενους σε εκείνο το επίπεδο χαμοζωής, το επίπεδο δηλαδή λίγο
πριν την εξόντωση, το οποίο θα παρατείνεται στο διηνεκές, ώστε ο ελληνικός λαός
–εις το διηνεκές- να τους πληρώνει τόκους και χρεολύσια.
Διότι «βιωσιμότητα του χρέους»
σημαίνει βίος αβίωτος. «Βιωσιμότητα του χρέους» σημαίνει να ζούμε για να
πληρώνουμε χρέη, κι άλλα χρέη, χρέη που άλλοι τα προκαλούν και όσο κι αν τα
πληρώνεις, τόσο αυτά μεγαλώνουν. Βιωσιμότητα του χρέους» σημαίνει να σε
δανείζουν, για να τους πληρώνεις διπλά και τριπλά τα παλαιότερα δάνεια, και
μέσα από τους ανατοκισμούς των νέων δανείων να σε κρατούν χρεωμένο εφ’ όρου
ζωής. Ο ελληνικός λαός έχει πλέον τεράστια εμπειρία, η οποία ανάγεται σε χρόνο
πολύ πριν τα μνημόνια.
[…] Είναι προφανές λοιπόν τι
συμβαίνει: Αφενός, τα λαϊκά στρώματα, καθιστώντας «βιώσιμο το χρέος», πλήρωσαν
την τελευταία 20ετία (και κυρίως κατά την περίοδο της «ευρω-ευημερίας») σε
τόκους για το δημόσιο χρέος, που άλλοι το δημιούργησαν, άλλοι το προκάλεσαν και
άλλοι τα «έφαγαν», κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο ευρώ!
Αφετέρου, όταν μιλούν για
«βιωσιμότητα του χρέους» εννοούν την μετατροπή της ζωής του λαού σε ένα «βίο
αβίωτο», αφού εκείνο που θέλουν είναι έναν λαό αλυσοδεμένο στο μαγγανοπήγαδο
που χρέους, που θα ζει ίσα-ίσα ώστε να τους πληρώνει αενάως τόκους, χρεολύσια
και χρέη, για δάνεια που άλλοι τα δημιούργησαν και τα ξεκοκαλίζουν.
[…] Η «βιωσιμότητα του χρέους», για
την οποία πανηγυρίζουν, Μέρκελ, Σαμαράς, Βενιζέλος, ΔΝΤ κτλ., σημαίνει έναν
ελληνικό λαό που θα πληρώνει στο διηνεκές τα παλαιότερα και τα νεότερα δάνεια
της πλουτοκρατίας χωρίς ποτέ να ξεχρεώσει. Που πάντα θα του λένε ότι «οφείλει»
όλο και μεγαλύτερα χρέη στους πιστωτές, μιας και ο λογαριασμός αυτός δεν
τελειώνει ποτέ. Αντίθετα, σε κάθε προηγούμενο λογαριασμό χρεών, επέρχεται –όπως
περιέγραφε ο Λένιν- ένας «τοκογλυφικός επιπρόσθετος λογαριασμός, πάνω σε
εκείνον που είκοσι φορές ως τώρα πληρώθηκε».
Είναι προφανές: Η απάντηση σ' αυτόν
τον καταναγκασμό, η απάντηση στον εξαναγκασμό εκατομμυρίων ανθρώπων να
εξαθλιώνονται, να χρεοκοπούν, να καταστρέφονται, να φτωχοποιούνται, να
λεηλατούνται, και όλα αυτά είτε για να διατηρείται «βιώσιμο το χρέος», είτε
γιατί (όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Ελλάδας, παρά τα όσα λέγονται) το
χρέος είναι «μη βιώσιμο», δεν είναι η «σταδιακή αποπληρωμή». Ούτε η
«επιμήκυνση». Ούτε ο «λογιστικός» προσδιορισμός του «καλού» και του «κακού»
χρέους. Ούτε τα «κουρέματα» Ούτε καμία από τις τεχνικές καταλήστευσης του λαού
που ακολουθούνται, στο όνομα της «βιωσιμότητας του χρέους» ή της «μη
βιωσιμότητας του χρέους».
Η μία και μοναδική απάντηση είναι:
«Δεν πληρώνω»! Απάντηση κοφτή, αδιαπραγμάτευτη και –ναι!- μονομερής εκ μέρους
του λαού. Απάντηση που φυσικά δεν θα προέλθει από την εξουσία των μονοπωλίων,
που τα δικά της δάνεια μετατρέπονται σε χρέη για τον λαό. Δεν θα προέλθει από
την εξουσία εκείνων που υπογράφουν μνημόνια, ή των άλλων που θέλουν να γίνουν
εκείνοι οι «διαπραγματευτές» στην θέση των προηγούμενων με την ΕΕ με την ΕΚΤ,
με το ΔΝΤ. Θα προέλθει μόνο από έναν λαό αποφασισμένο να επιβάλει την δική του
λαϊκή εξουσία. Χωρίς μονοπώλια. Χωρίς ΕΕ. Χωρίς ΔΝΤ. Και χωρίς να αναγνωρίζει
καμία «υποχρέωση» του λαού απέναντι σε ντόπιους και ξένους τοκογλύφους.
tsak-giorgis.blogspot.gr
ΣΙΛΒΙΟ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ...
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος σφράγισε την πολιτική της Ιταλίας από το 1994 (πρώτη φορά πρωθυπουργός) μέχρι σήμερα, είδε τον Άρειο Πάγο να επικυρώνει την ποινή του (4 χρόνια φυλακή εκ των οποίων θα εκτίσει το ένα σε κατ’ οίκον περιορισμό) για φορολογική απάτη.
Μπορεί να δίνει ακόμα τη μάχη κατά της ποινής στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων, ωστόσο η πολιτική του καριέρα φαίνεται ότι παίρνει το τέλος που άξιζε στον «Μεγάλο Παλιάτσο» της Ευρώπης.
Το NEWS 247, θυμάται τα κυριότερα σκάνδαλα, που σημάδεψαν την πολιτική παρουσία του Μπερλουσκόνι και που στη δύση της ζωής του πήραν ροζ χρώμα. Για αρκετά από αυτά δεν υπήρξαν επαρκείς αποδείξεις, πολλά κατάφερε να τα καλύψει χρησιμοποιώντας χρήμα και εξουσία, ενώ άλλα έφτασαν στις δικαστικές αίθουσες και γλύτωσε, ψηφίζοντας την τελευταία στιγμή φωτογραφικούς νόμους.
Στη λίστα της παρακρατικής Ρ2
Τα μπλεξίματα του Μπερλουσκόνι με το νόμο, πάνε φυσικά πολύ πιο πίσω από το 1994, όταν και εκλέγεται πρωθυπουργός, ως ηγέτης του "Φόρτσα Ιτάλια".
Το 1990 καταδικάζεται για ψευδορκία όσον αφορά την υπόθεση της μασονικής οργάνωσης "Propaganda 2". Εξασφαλίζει αμνηστία και γλυτώνει τη φυλακή.
Όλα ξεκινούν το 1981 όταν η αστυνομία ανακαλύπτει την παρακρατική οργάνωση P2 (μετεξέλιξη της οργάνωσης που είχε διαλυθεί το 1976), η οποία είχε ως στόχο να αποσταθεροποιήσει την ιταλική δημοκρατία. Στη λίστα των εμπλεκόμενων, βρίσκεται και το όνομα ενός δυναμικού επιχειρηματία. Του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος τότε είχε αρχίσει να εδραιώνεται και στο χώρο των ΜΜΕ με το Canale 5.
H οργάνωση εξαρθρώθηκε, ωστόσο κανένας δεν κατηγορήθηκε λόγω του ότι η ιταλική νομοθεσία δεν προέβλεπε ποινές για συμμετοχή σε μυστικές οργανώσεις.
Ο Μπερλουσκόνι το 1989 μήνυσε 3 δημοσιογράφους, που αποκάλυψαν τη συμμετοχή του. Ισχυρίστηκε ότι συμμετείχε για λίγο και δεν πλήρωσε καν τη συνδρομή του. Ωστόσο όπως αποδείχθηκε ήταν μέλος της P2 για τουλάχιστον 3 χρόνια και είχε καταβάλλει κανονικά τη συνδρομή του.
Μαφία και βόμβες
Οι φήμες για σχέσεις του Σίλβιο Μπερλουσκόνι με τη μαφία, δεν έσβησαν ποτέ.
Μάλιστα, σύμφωνα με κατάθεση του Μάσιμο Τσαντσιμίνο, γιου του πρώην δημάρχου του Παλέρμο, το κόμμα του Μπερλουσκόνι "Φόρτσα Ιτάλια" ήταν αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης μεταξύ κράτους και μαφίας.
Σύμφωνα με τον Τσαντσιμίνο η συγκεκριμένη αποκάλυψη του είχε γίνει από τον πατέρα του, ο οποίος του είχε επίσης εξηγήσει ότι η φυγοδικία, επί σειρά ετών, του "μεγαλονονού" Μπερνάρντο Προβεντσάνο, όπως και η μη αποτελεσματική έφοδος στο κρησφύγετο του αρχηγού της μαφίας Τοτό Ριίνα, ήταν μέρος και συνέπεια της συμφωνίας αυτής.
Τα ιταλικά ΜΜΕ συνέδεσαν την υποτιθέμενη διαπραγματευση, με τις μαφιόζικες βομβιστικές επιθέσεις του 1992, στη Ρώμη και το Μιλάνο. Επρόκειτο για μια προσπάθεια, να επιτευχθεί ένα είδος συμβιβασμού, να βρεθεί ένα "modus vivendi" με το οργανωμένο έγκλημα.
Ωστόσο, στην προσπάθεια αυτή έχουν αναφερθεί, έως τώρα, μόνον μετανοημένοι μαφιόζοι, ενώ οι εκπρόσωποι της πολιτικής, της αστυνομίας και των καραμπινιέρων, διαψεύδουν κατηγορηματικά κάθε σχετικό σενάριο.
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, από τη μεριά του, έχει ήδη διαψεύσει κάθε ύποπτη επαφή του με τη μαφία, υποστηρίζοντας ότι "καμία άλλη ιταλική κυβέρνηση δεν κατάφερε να καταπολεμήσει με τόση αποφασιστικότητα το οργανωμένο έγκλημα, όσο η δική του".
Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώην μέλος της Κόζα Νόστρα, Γκασπάρε Σπατούτσα, είπε σε δικαστήριο στο Τορίνο το 2009, ότι ηγετικό στέλεχος της Μαφίας είχε συνδέσει τον Μπερλουσκόνι με βομβιστικές επιθέσεις.
Ο μεταμεληθείς μαφιόζος κατέθεσε στο δικαστήριο κατά τη διάρκεια εκδίκασης της έφεσης του συμμάχου του Μπερλουσκόνι, Μαρτσέλο Ντελ Ούτρι κατά της καταδίκης του για σύνδεση με τη Μαφία.
Σύμφωνα με προηγούμενες καταθέσεις του Σπατούτσα, ο Μπερλουσκόνι και ο Ντελ Ούτρι αποτελούσαν τις "ισχυρές διασυνδέσεις" του αφεντικού του Τζουζέπε Γκραβιάνο με τον πολιτικό κόσμο της χώρας, σε μία περίοδο κατά την οποία η μαφία πραγματοποίησε μία σειρά αιματηρών επιθέσεων μεταξύ 1992-1993.
Η δωροδοκία του Ντέιβιντ Μιλς
Ο Βρετανός δικηγόρος Ντέιβιντ Μιλς, σύζυγος της πρώην υπουργού Τέσα Τζόουελ, δούλευε για τον Μπερλουσκόνι στις αρχές της δεκαετίας του '90 και αργότερα κατηγορήθηκε από τις ιταλικές αρχές ότι πήρε χρήματα από τον "Καβαλιέρε", προκειμένου να προσφέρει κάλυψη στις φορολογικές του ατασθαλίες.
Το 2009 ο Μιλς καταδικάστηκε σε τεσσεράμισι χρόνια φυλακή, για παθητική δωροδοκία (400.000 λίρες), από τον Μπερλουσκόνι, ωστόσο η ποινή κατέπεσε το 2010 στο Ανώτατο Δικαστήριο, καθώς κρίθηκε οτι το αδίκημα είχε γίνει ένα χρόνο νωρίτερα (199 και όχι 2000, όπως υποστήριζαν οι ανακριτές) και επομένως είχε παραγραφεί. Ο Μπερλουσκόνι βγήκε αλώβητος.
Σκάνδαλο Mediaset
Είναι η υπόθεση που οδήγησε στην καταδίκη του και στην επικύρωση της ποινής των 4 χρόνων φυλάκισης από τον Άρειο Πάγο.
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχε καταδικαστεί πρωτόδικα ως ο δημιουργός ενός συστήματος φοροδιαφυγής.
"Η σύλληψη, η δημιουργία και η ανάπτυξη του συστήματος που επιτρέπει την ύπαρξη χρηματικών ποσών χωριστά από την (οικογενειακή εταιρεία του) Finninvest κι ως εκ τούτου αγνώστων (στην εφορία), στόχος του οποίου ήταν η παράνομη διατήρηση και τροφοδότηση περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό, μπορεί κάλλιστα να αποδοθεί στον Μπερλουσκόνι", τόνισαν οι δικαστές.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, ο Μπερλουσκόνι σκόπιμα "φούσκωνε" τις τιμές για τα δικαιώματα προβολής των ταινιών που αγόραζε μέσω εικονικών εταιρειών του, κατά τη στιγμή της μεταπώλησής τους στην επίσης δική του αυτοκρατορία των ραδιοτηλεοπτικών μέσων, η οποία αποτελεί τμήμα του ομίλου Finninvest.
Με αυτόν τον τρόπο ο όμιλος διατηρούσε μαύρα κεφάλαια στο εξωτερικό και παράλληλα εμφάνιζε μειωμένα έσοδα στην Ιταλία, ώστε να επωφελείται από την καταβολή μικρότερων φόρων.
Σύμφωνα με το σκεπτικό των δικαστών, ο Μπερλουσκόνι ήταν ένας από τους ενορχηστρωτές, των παρανόμων αυτών ενεργειών και το σύστημα αυτό λειτουργούσε για πολλά χρόνια.
Ο Μπερλουσκόνι θεωρήθηκε ότι ήταν αυτός που κέρδιζε από το όλο σύστημα και εν γνώσει του, εξαπατούσε το ιταλικό κράτος.
Ο "μπαμπάκας" και το διαζύγιο
Το 2010 η Βερόνικα Λάριο, δεύτερη σύζυγος του Μπερλουσκόνι κατέθεσε αγωγή διαζυγίου. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η παρουσία του "Καβαλιέρε" στο πάρτι γενεθλίων μιας 18χρονης της Νοέμι Λετίζια.
Η Λάριο, κατηγόρησε τον Μπερλουσκόνι, ότι δεν παρευρισκόταν στα γενέθλια των παιδιών του, αλλά φρόντισε να πάει σε μια άγνωστη 18χρονη και άφησε να εννοηθεί ότι ο σύζυγός της είχε σχέση με ανήλικες, όπως η Λετίζια.
Η Λετίζια, κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα, δήλωσε ότι είχε περάσει αρκετό χρόνο με τον αειθαλή Σίλβιο και ότι συνήθιζε να τον φωνάζει "μπαμπάκα". Τα δημοσιεύματα έδιναν και έπαιρναν και η Λετίζια φρόντιζε να παραμένει στη δημοσιότητα, αποκαλύπτοντας ότι ο Μπερλουσκόνι της είχε υποσχεθεί ότι θα τη φροντίσει και θα τη στηρίξει οικονομικά για να κάνει καριέρα.
Μάλιστα, το πρώην αγόρι της, ισχυρίστηκε ότι στα 17 της είχε περάσει μια εβδομάδα στη βίλα του Μπερλουσκονι στη Σαρδηνία, τον Δεκέμβριο του 2009!
Ρούμπι και μπούνγκα μπούνγκα
"Ρούμπι" είναι το ψευδώνυμο της Καρίμα ελ-Μαχρούγκ. Το σκάνδαλο περιλαμβάνει όλα τα συστατικά ενός πρωτοσέλιδου ταμπλόιντ: 17χρονη μαροκινή, χορεύτρια, πριβέ πάρτι για τον πρωθυπουργό και τους καλεσμένους του με χαρέμια γυναικών, πληρωμένο σεξ, και το γνωστό θράσος του Καβαλιέρε, ο οποίος απαντωντας στις επικρίσεις είχε δηλώσει, "καλύτερα να σου αρέσουν τα όμορφα κορίτσια, παρά να είσαι γκέι".
Η τότε ανήλικη Ρούμπι υποστήριξε αργότερα, πως ήταν παρούσα σε τουλάχιστον 13 ιδιωτικά πάρτι, που οργάνωσε ο πρωθυπουργός στη βίλα του, μέσα σε ένα χρόνο, όταν ακόμη προσπαθούσε να "εισχωρήσει" στο χώρο της μόδας και της τηλεόρασης.
"Μην πεις τίποτα και θα σε γεμίσω χρυσάφι"
Σε μια από τις συνδιαλέξεις που δημοσίευσε η εφημερίδα La Repubblica, η Ρούμπι Ρουμπακουόρι λέει ότι ο Μπερλουσκόνι της είχε προτείνει να της δώσει πολλά χρήματα για να κρατήσει το στόμα της κλειστό: Με πήρε και μου είπε:"Ρούμπι, θα σου δώσω όσα χρήματα θέλεις, θα σε πληρώσω, θα σε γεμίσω χρυσάφι, αλλά το σημαντικό είναι να τα κρατήσεις όλα κρυφά. Μην πεις τίποτα σε κανένα."
Σε άλλη τηλεφωνική συνδιάλεξη, που δημοσιεύτηκε στην Corriere della Sera, η Ρούμπι συγκρίνει τον εαυτό της με την Νοέμι Λετίτσια, τη 18χρονη "προστατευόμενη" του ιταλού πρωθυπουργού, η οποία τον αποκαλούσε "μπαμπάκα" και αποτέλεσε την αιτία του χωρισμού του από τη σύζυγό του Βερόνικα Λάριο.
Στις 24 Ιουνίου 2013, καταδικάστηκε για σεξ επί πληρωμή με ανήλικη και για κατάχρηση εξουσίας, στην προσπάθειά του να κουκουλώσει την υπόθεση. Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν 7 χρόνια φυλάκιση και ισόβια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων. Άσκησε έφεση και η ποινή έμεινε ανεκτέλεστη, μέχρι την εκδίκαση της έφεσής του, που ίσως πάρει αρκετά χρόνια.
Η "αρραβωνιαστικιά"
Σαν να μην έφτανε η Ρούμπι... ένα 20χρονο μοντέλο από το Μαυροβούνιο υποστήριξε ότι είναι η "αρραβωνιαστικιά" του πρώην Ιταλού πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ενισχύοντας τους ισχυρισμούς του ότι δεν συμμετείχε σε "ροζ" πάρτι γιατί έχει δεσμό με μια γυναίκα
"Είμαι η αρραβωνιαστικιά του Μπερλουσκόνι και ζω στο Άρκορε. Είμαστε μαζί από την εποχή της υπόθεσης Νοέμι, όταν χώρισε από τη γυναίκα του", δήλωνε η 20χρονη Καταρίνα Κνέζεβιτς, πρώην υποψήφια για τον τίτλο Μις Μαυροβούνιο, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα La Repubblica.
Η Καταρίνα είπε ότι γνώρισε τον Μπερλουσκόνι όταν ήταν 18 ετών, στις αρχές Μαΐου του 2009. Εκείνος είχε μόλις χωρίσει.
(Πηγές: theguardian, Telegraph, ibnlive.com, ΑΠΕ, Τα Νέα)
Μπορεί να δίνει ακόμα τη μάχη κατά της ποινής στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων, ωστόσο η πολιτική του καριέρα φαίνεται ότι παίρνει το τέλος που άξιζε στον «Μεγάλο Παλιάτσο» της Ευρώπης.
Το NEWS 247, θυμάται τα κυριότερα σκάνδαλα, που σημάδεψαν την πολιτική παρουσία του Μπερλουσκόνι και που στη δύση της ζωής του πήραν ροζ χρώμα. Για αρκετά από αυτά δεν υπήρξαν επαρκείς αποδείξεις, πολλά κατάφερε να τα καλύψει χρησιμοποιώντας χρήμα και εξουσία, ενώ άλλα έφτασαν στις δικαστικές αίθουσες και γλύτωσε, ψηφίζοντας την τελευταία στιγμή φωτογραφικούς νόμους.
Στη λίστα της παρακρατικής Ρ2
Τα μπλεξίματα του Μπερλουσκόνι με το νόμο, πάνε φυσικά πολύ πιο πίσω από το 1994, όταν και εκλέγεται πρωθυπουργός, ως ηγέτης του "Φόρτσα Ιτάλια".
Το 1990 καταδικάζεται για ψευδορκία όσον αφορά την υπόθεση της μασονικής οργάνωσης "Propaganda 2". Εξασφαλίζει αμνηστία και γλυτώνει τη φυλακή.
Όλα ξεκινούν το 1981 όταν η αστυνομία ανακαλύπτει την παρακρατική οργάνωση P2 (μετεξέλιξη της οργάνωσης που είχε διαλυθεί το 1976), η οποία είχε ως στόχο να αποσταθεροποιήσει την ιταλική δημοκρατία. Στη λίστα των εμπλεκόμενων, βρίσκεται και το όνομα ενός δυναμικού επιχειρηματία. Του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος τότε είχε αρχίσει να εδραιώνεται και στο χώρο των ΜΜΕ με το Canale 5.
H οργάνωση εξαρθρώθηκε, ωστόσο κανένας δεν κατηγορήθηκε λόγω του ότι η ιταλική νομοθεσία δεν προέβλεπε ποινές για συμμετοχή σε μυστικές οργανώσεις.
Ο Μπερλουσκόνι το 1989 μήνυσε 3 δημοσιογράφους, που αποκάλυψαν τη συμμετοχή του. Ισχυρίστηκε ότι συμμετείχε για λίγο και δεν πλήρωσε καν τη συνδρομή του. Ωστόσο όπως αποδείχθηκε ήταν μέλος της P2 για τουλάχιστον 3 χρόνια και είχε καταβάλλει κανονικά τη συνδρομή του.
Μαφία και βόμβες
Οι φήμες για σχέσεις του Σίλβιο Μπερλουσκόνι με τη μαφία, δεν έσβησαν ποτέ.
Μάλιστα, σύμφωνα με κατάθεση του Μάσιμο Τσαντσιμίνο, γιου του πρώην δημάρχου του Παλέρμο, το κόμμα του Μπερλουσκόνι "Φόρτσα Ιτάλια" ήταν αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης μεταξύ κράτους και μαφίας.
Σύμφωνα με τον Τσαντσιμίνο η συγκεκριμένη αποκάλυψη του είχε γίνει από τον πατέρα του, ο οποίος του είχε επίσης εξηγήσει ότι η φυγοδικία, επί σειρά ετών, του "μεγαλονονού" Μπερνάρντο Προβεντσάνο, όπως και η μη αποτελεσματική έφοδος στο κρησφύγετο του αρχηγού της μαφίας Τοτό Ριίνα, ήταν μέρος και συνέπεια της συμφωνίας αυτής.
Τα ιταλικά ΜΜΕ συνέδεσαν την υποτιθέμενη διαπραγματευση, με τις μαφιόζικες βομβιστικές επιθέσεις του 1992, στη Ρώμη και το Μιλάνο. Επρόκειτο για μια προσπάθεια, να επιτευχθεί ένα είδος συμβιβασμού, να βρεθεί ένα "modus vivendi" με το οργανωμένο έγκλημα.
Ωστόσο, στην προσπάθεια αυτή έχουν αναφερθεί, έως τώρα, μόνον μετανοημένοι μαφιόζοι, ενώ οι εκπρόσωποι της πολιτικής, της αστυνομίας και των καραμπινιέρων, διαψεύδουν κατηγορηματικά κάθε σχετικό σενάριο.
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, από τη μεριά του, έχει ήδη διαψεύσει κάθε ύποπτη επαφή του με τη μαφία, υποστηρίζοντας ότι "καμία άλλη ιταλική κυβέρνηση δεν κατάφερε να καταπολεμήσει με τόση αποφασιστικότητα το οργανωμένο έγκλημα, όσο η δική του".
Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώην μέλος της Κόζα Νόστρα, Γκασπάρε Σπατούτσα, είπε σε δικαστήριο στο Τορίνο το 2009, ότι ηγετικό στέλεχος της Μαφίας είχε συνδέσει τον Μπερλουσκόνι με βομβιστικές επιθέσεις.
Ο μεταμεληθείς μαφιόζος κατέθεσε στο δικαστήριο κατά τη διάρκεια εκδίκασης της έφεσης του συμμάχου του Μπερλουσκόνι, Μαρτσέλο Ντελ Ούτρι κατά της καταδίκης του για σύνδεση με τη Μαφία.
Σύμφωνα με προηγούμενες καταθέσεις του Σπατούτσα, ο Μπερλουσκόνι και ο Ντελ Ούτρι αποτελούσαν τις "ισχυρές διασυνδέσεις" του αφεντικού του Τζουζέπε Γκραβιάνο με τον πολιτικό κόσμο της χώρας, σε μία περίοδο κατά την οποία η μαφία πραγματοποίησε μία σειρά αιματηρών επιθέσεων μεταξύ 1992-1993.
Η δωροδοκία του Ντέιβιντ Μιλς
Ο Βρετανός δικηγόρος Ντέιβιντ Μιλς, σύζυγος της πρώην υπουργού Τέσα Τζόουελ, δούλευε για τον Μπερλουσκόνι στις αρχές της δεκαετίας του '90 και αργότερα κατηγορήθηκε από τις ιταλικές αρχές ότι πήρε χρήματα από τον "Καβαλιέρε", προκειμένου να προσφέρει κάλυψη στις φορολογικές του ατασθαλίες.
Το 2009 ο Μιλς καταδικάστηκε σε τεσσεράμισι χρόνια φυλακή, για παθητική δωροδοκία (400.000 λίρες), από τον Μπερλουσκόνι, ωστόσο η ποινή κατέπεσε το 2010 στο Ανώτατο Δικαστήριο, καθώς κρίθηκε οτι το αδίκημα είχε γίνει ένα χρόνο νωρίτερα (199 και όχι 2000, όπως υποστήριζαν οι ανακριτές) και επομένως είχε παραγραφεί. Ο Μπερλουσκόνι βγήκε αλώβητος.
Σκάνδαλο Mediaset
Είναι η υπόθεση που οδήγησε στην καταδίκη του και στην επικύρωση της ποινής των 4 χρόνων φυλάκισης από τον Άρειο Πάγο.
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχε καταδικαστεί πρωτόδικα ως ο δημιουργός ενός συστήματος φοροδιαφυγής.
"Η σύλληψη, η δημιουργία και η ανάπτυξη του συστήματος που επιτρέπει την ύπαρξη χρηματικών ποσών χωριστά από την (οικογενειακή εταιρεία του) Finninvest κι ως εκ τούτου αγνώστων (στην εφορία), στόχος του οποίου ήταν η παράνομη διατήρηση και τροφοδότηση περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό, μπορεί κάλλιστα να αποδοθεί στον Μπερλουσκόνι", τόνισαν οι δικαστές.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, ο Μπερλουσκόνι σκόπιμα "φούσκωνε" τις τιμές για τα δικαιώματα προβολής των ταινιών που αγόραζε μέσω εικονικών εταιρειών του, κατά τη στιγμή της μεταπώλησής τους στην επίσης δική του αυτοκρατορία των ραδιοτηλεοπτικών μέσων, η οποία αποτελεί τμήμα του ομίλου Finninvest.
Με αυτόν τον τρόπο ο όμιλος διατηρούσε μαύρα κεφάλαια στο εξωτερικό και παράλληλα εμφάνιζε μειωμένα έσοδα στην Ιταλία, ώστε να επωφελείται από την καταβολή μικρότερων φόρων.
Σύμφωνα με το σκεπτικό των δικαστών, ο Μπερλουσκόνι ήταν ένας από τους ενορχηστρωτές, των παρανόμων αυτών ενεργειών και το σύστημα αυτό λειτουργούσε για πολλά χρόνια.
Ο Μπερλουσκόνι θεωρήθηκε ότι ήταν αυτός που κέρδιζε από το όλο σύστημα και εν γνώσει του, εξαπατούσε το ιταλικό κράτος.
Ο "μπαμπάκας" και το διαζύγιο
Το 2010 η Βερόνικα Λάριο, δεύτερη σύζυγος του Μπερλουσκόνι κατέθεσε αγωγή διαζυγίου. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η παρουσία του "Καβαλιέρε" στο πάρτι γενεθλίων μιας 18χρονης της Νοέμι Λετίζια.
Η Λάριο, κατηγόρησε τον Μπερλουσκόνι, ότι δεν παρευρισκόταν στα γενέθλια των παιδιών του, αλλά φρόντισε να πάει σε μια άγνωστη 18χρονη και άφησε να εννοηθεί ότι ο σύζυγός της είχε σχέση με ανήλικες, όπως η Λετίζια.
Η Λετίζια, κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα, δήλωσε ότι είχε περάσει αρκετό χρόνο με τον αειθαλή Σίλβιο και ότι συνήθιζε να τον φωνάζει "μπαμπάκα". Τα δημοσιεύματα έδιναν και έπαιρναν και η Λετίζια φρόντιζε να παραμένει στη δημοσιότητα, αποκαλύπτοντας ότι ο Μπερλουσκόνι της είχε υποσχεθεί ότι θα τη φροντίσει και θα τη στηρίξει οικονομικά για να κάνει καριέρα.
Μάλιστα, το πρώην αγόρι της, ισχυρίστηκε ότι στα 17 της είχε περάσει μια εβδομάδα στη βίλα του Μπερλουσκονι στη Σαρδηνία, τον Δεκέμβριο του 2009!
Ρούμπι και μπούνγκα μπούνγκα
"Ρούμπι" είναι το ψευδώνυμο της Καρίμα ελ-Μαχρούγκ. Το σκάνδαλο περιλαμβάνει όλα τα συστατικά ενός πρωτοσέλιδου ταμπλόιντ: 17χρονη μαροκινή, χορεύτρια, πριβέ πάρτι για τον πρωθυπουργό και τους καλεσμένους του με χαρέμια γυναικών, πληρωμένο σεξ, και το γνωστό θράσος του Καβαλιέρε, ο οποίος απαντωντας στις επικρίσεις είχε δηλώσει, "καλύτερα να σου αρέσουν τα όμορφα κορίτσια, παρά να είσαι γκέι".
Η τότε ανήλικη Ρούμπι υποστήριξε αργότερα, πως ήταν παρούσα σε τουλάχιστον 13 ιδιωτικά πάρτι, που οργάνωσε ο πρωθυπουργός στη βίλα του, μέσα σε ένα χρόνο, όταν ακόμη προσπαθούσε να "εισχωρήσει" στο χώρο της μόδας και της τηλεόρασης.
"Μην πεις τίποτα και θα σε γεμίσω χρυσάφι"
Σε μια από τις συνδιαλέξεις που δημοσίευσε η εφημερίδα La Repubblica, η Ρούμπι Ρουμπακουόρι λέει ότι ο Μπερλουσκόνι της είχε προτείνει να της δώσει πολλά χρήματα για να κρατήσει το στόμα της κλειστό: Με πήρε και μου είπε:"Ρούμπι, θα σου δώσω όσα χρήματα θέλεις, θα σε πληρώσω, θα σε γεμίσω χρυσάφι, αλλά το σημαντικό είναι να τα κρατήσεις όλα κρυφά. Μην πεις τίποτα σε κανένα."
Σε άλλη τηλεφωνική συνδιάλεξη, που δημοσιεύτηκε στην Corriere della Sera, η Ρούμπι συγκρίνει τον εαυτό της με την Νοέμι Λετίτσια, τη 18χρονη "προστατευόμενη" του ιταλού πρωθυπουργού, η οποία τον αποκαλούσε "μπαμπάκα" και αποτέλεσε την αιτία του χωρισμού του από τη σύζυγό του Βερόνικα Λάριο.
Στις 24 Ιουνίου 2013, καταδικάστηκε για σεξ επί πληρωμή με ανήλικη και για κατάχρηση εξουσίας, στην προσπάθειά του να κουκουλώσει την υπόθεση. Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν 7 χρόνια φυλάκιση και ισόβια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων. Άσκησε έφεση και η ποινή έμεινε ανεκτέλεστη, μέχρι την εκδίκαση της έφεσής του, που ίσως πάρει αρκετά χρόνια.
Η "αρραβωνιαστικιά"
Σαν να μην έφτανε η Ρούμπι... ένα 20χρονο μοντέλο από το Μαυροβούνιο υποστήριξε ότι είναι η "αρραβωνιαστικιά" του πρώην Ιταλού πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ενισχύοντας τους ισχυρισμούς του ότι δεν συμμετείχε σε "ροζ" πάρτι γιατί έχει δεσμό με μια γυναίκα
"Είμαι η αρραβωνιαστικιά του Μπερλουσκόνι και ζω στο Άρκορε. Είμαστε μαζί από την εποχή της υπόθεσης Νοέμι, όταν χώρισε από τη γυναίκα του", δήλωνε η 20χρονη Καταρίνα Κνέζεβιτς, πρώην υποψήφια για τον τίτλο Μις Μαυροβούνιο, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα La Repubblica.
Η Καταρίνα είπε ότι γνώρισε τον Μπερλουσκόνι όταν ήταν 18 ετών, στις αρχές Μαΐου του 2009. Εκείνος είχε μόλις χωρίσει.
(Πηγές: theguardian, Telegraph, ibnlive.com, ΑΠΕ, Τα Νέα)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)