Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013
ΕΛΛΑΔΑ και ΕΥΡΩΠΗ
Οι λόγοι για τους οποίους δεν
κατέρρευσε η Ελλάδα άμεσα, αλλά προτιμήθηκε αυτό να γίνει σε βάθος χρόνου δύο ή
και τριών ετών, είναι οι ακόλουθοι:
Ένα. Η Ελλάδα ανήκει στον σκληρό
πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μία άμεση εφαρμογή των μέτρων πλήρους κατάρρευσης
θα είχε ως αποτέλεσμα να διαφανεί άμεσα η αντίφαση ανάμεσα στις τυπικές αρχές
ανθρωπισμού, κοινωνικής δικαιοσύνης, ειρήνης και της αλληλεγγύης μεταξύ των
κρατών, που θεμελιώθηκαν στην Ευρώπη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.
Δύο. Αν, στη Νομισματική Ένωση του €
και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελλάδα συνιστά αμελητέο μέγεθος και κατά συνέπεια η
άμεση και τυπική κατάρρευση δε θα δημιουργούσε, τεχνοκρατικά, σημαντικά
προβλήματα ωστόσο από στρατηγική άποψη είναι πολύτιμη. Διατηρώντας την ημιθανή
κατάστασή της οι μεγάλοι ευρωπαίοι σύμμαχοί της τη χρησιμοποιούν ως φόβητρο και
ως απειλή προκειμένου ο καπιταλισμός της καταστροφής να συναντήσει μικρότερες
αντιστάσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου να
εφαρμοστεί.
Τρία. Η Ελλάδα, παρά τις όποιες
ιδιομορφίες της δεν παύει να αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του κλαμπ των
ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου. Ο Ελληνικός Λαός είχε κατακτήσει ένα σημαντικό
επίπεδο ευημερίας και μία άμεση ανατροπή αυτής της κατάστασης θα διακινδύνευε
το ενδεχόμενο της εξέγερσης.
Τέσσερα. Μία ενδεχόμενη άμεση,
συνολική και καθολική εξέγερση στην Ελλάδα θα συμπαρέσυρε σε ανάλογη κατάσταση
και άλλες χώρες της Ευρώπης και κυρίως του Ευρωπαϊκού Νότου. Η δε «τυφλή»
εξέγερση στην Μ. Βρετανία δε θα έδειχνε «παράλογη» όπως παρουσιάζεται τώρα από
τα Μ.Μ.Ε. γιατί θα συνδεόταν άμεσα με τις ευρωπαϊκές και διεθνείς πρακτικές της
«φτωχοποίησης». Θα υπήρχε ο κίνδυνος της νεκρανάστασης των ιδεών της
κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής αλληλεγγύης, θεμελιωδών ιδεών της
ευρωπαϊκής κουλτούρας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πέντε. Γιατί πρέπει να βρεθεί χρόνος
προκειμένου να καταστεί πλήρως πιστευτή η θεωρία του «μαύρου προβάτου» της Ευρώπης.
Μία βίαιη και άμεση εφαρμογή των τεχνικών του σοκ, και με την ενδεχόμενη
εξέγερση που αυτή θα προκαλούσε θα δημιουργούσε τον κίνδυνο να συνειδητοποιηθεί
ότι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν είναι παρά η μελλοντική, κοινή, μοίρα
των λαών της Ευρώπης, αντί αυτών που προβάλλονται τώρα (τεμπέληδες,
αντιπαραγωγικοί, ανώριμοι και όλος αυτός ο αφόρητος και ανιστόρητος
ψυχολογισμός).
Έξι. Το Μάιο του 2010, η Ελλάδα,
περιήλθε οριστικά σε κατάσταση προτεκτοράτου. Η Ελληνική Κυβέρνηση
συνθηκολόγησε και παρέδωσε την εξουσία που το Σύνταγμα της Ελλάδας προβλέπει
για αυτήν σε θολούς ευρωπαϊκούς θεσμούς και διευθυντήρια. Γιατί λοιπόν η Ευρώπη
και ιδιαίτερα η Γερμανία να βιαστεί να την αποτελειώσει; Αφού ήδη την ελέγχει
πλήρως. Αντίθετα η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί πειραματικά προκειμένου να
εφαρμοστούν, πρώτη φορά, μέτρα σε αυτήν προκειμένου να δοκιμαστούν και στη
συνέχεια, μετά από πειραματική αξιολόγηση, τα μέτρα αυτά να εφαρμοστούν και
στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης μεταβάλλοντας και τις υπόλοιπες χώρες σε
οικονομικά προτεκτοράτα του γερμανικού εθνικισμού και των ευρωπαϊκών
χρηματοπιστωτικών συμφερόντων.
Επτά. Αυτή η προσωρινή και ημιθανής
κατάσταση βολεύει και το ντόπιο παρασιτικό κεφάλαιο που υπήρξε πάντοτε
κρατικοδίαιτο, διεφθαρμένο, συνηθισμένο σε συναλλαγές με τον ελληνικό πολιτικό
και κομματικό διεφθαρμένο παρασιτισμό. Θα πρέπει πρώτα να δουλέψει καλά το
παραμύθι της συλλογικής συνυπευθυνότητας προκειμένου αυτό το κρατικοδίαιτο και
παρασιτικό κεφάλαιο να αυτονομηθεί πλήρως και να προβάλλει ως εκσυγχρονιστική
δύναμη. Εξάλλου έχει στην κατοχή του τη μεγάλη μάζα των Μέσων Μαζικής
Προπαγάνδας ή δήθεν Ενημέρωσης. Η καταλήστευση του εθνικού πλούτου που
επιχειρείται από τα διεθνή χρηματοπιστωτικά κεφάλαια θα τους δώσει τη
δυνατότητα να λυμαίνονται από τούδε και στο εξής ότι περισσέψει από τη μεγάλη
ληστεία που επιχειρείται (δρόμοι, δάση, τουριστικά θέρετρα, ασφυκτική
πολεοδόμηση υπό την εποπτεία των δικών τους τεχνικών εταιριών).
Δεν κουραζόμαστε να το τονίζουμε η
Ελλάδα, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της ιστορικής της συγκρότησης, ποτέ δεν
απέκτησε αστική τάξη με παραγωγικό και επενδυτικό προσανατολισμό. Το κενό
καλύφθηκε από τον κοινωνικό και δημόσιο πλούτο. Το πρόβλημα της στρεβλής της
ανάπτυξης γιγαντώθηκε από τη στιγμή που οι κοινωνικές κατηγορίες (κυρίως
πολιτικό και κομματικό προσωπικό) που καθορίζουν τις μεγάλες παραγωγικές
επενδύσεις και τη δημόσια κατανάλωση στη χώρα μας έπαψαν να επιτελούν τον
ιστορικό τους ρόλο και στράφηκαν προς πρακτικές προσωπικού πλουτισμού.
Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει
και όχι να στρέφεται η μία κοινωνική κατηγορία ενάντια στην άλλη. Εξάλλου και
αν ακόμη κάποιος δεν προσβλέπει σε έναν βαθύ σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της
ελληνικής κοινωνίας θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι και
η εργατική τάξη που θα βυθιστούν στην ανέχεια αλλά και αυτή ακόμη η μεσοαστική
ελληνική τάξη (του επιχειρηματικού πνεύματος, της αυτοαπασχόλησης, των
επιστημόνων κ.λ.π.). Δεν είναι τυχαίι που οι θεσμικοί φορείς τους αντιδρούν σε
αυτού του είδους τις πολιτικές που εφαρμόζονται.
Είναι γεγονός ότι η Δημόσια Διοίκηση
στην Ελλάδα εξακολουθεί να παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα και οι Δημόσιες
Επιχειρήσεις, ίσως λιγότερα, αλλά και αυτές τείνουν να καταστούν προβληματικές.
Οι λύσεις ωστόσο βρίσκονται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτήν που
επιβάλλονται. Η λύση βρίσκεται στην επαναδιατύπωση και επαναθεμελίωση της
έννοιας του Δημόσιου και Κοινωνικού Αγαθού και όχι στην πυροδότηση του
κοινωνικού δαρβινισμού και της διαμάχης όλων εναντίον όλων. Σ’ αυτήν την
περίπτωση όλοι θα βγούμε χαμένοι.
Για αυτό λοιπόν οφείλουμε να προβούμε
στα ακόλουθα:
Ένα. Να υπερασπιστούμε το Σύνταγμα
της Ελλάδας και να απαιτήσουμε την εφαρμογή του τιμωρώντας, και δικαστικά,
αυτούς που το έχουν παραβιάσει ως προς τις θεμελιώδεις διατάξεις του.
Δύο. Να αποτρέψουμε την παραπέρα
εφαρμογή των λεγόμενων μνημονίων και ιδιαίτερα την πώληση της δημόσιας
υπηρεσίας σε εξευτελιστικές τιμές.
Τρία. Να αποτραπεί η πώληση
παραγωγικών και τραπεζικών μονάδων στο εξωτερικό.
Τέσσερα. Να ενισχυθεί η ρευστότητα
στο εσωτερικό.
Πέντε. Να αναδιοργανωθεί ο δημόσιος
τομέας στην Ελλάδα και όχι να αποσυντεθεί.
Έξι. Να φύγει αυτή η επικίνδυνη
κυβέρνηση και τιμωρηθούν παραδειγματικά όσα από τα μέλη της παραβίασαν
θεμελιώδη άρθρα του Συντάγματος.
Επτά. Να συμβάλλουμε στην ανασύνθεση
του πολιτικού σκηνικού προς την κατεύθυνση της λαϊκής κυριαρχίας και της
κοινωνικής συμμετοχής.
Οκτώ. Να παλέψουμε για οργανωμένες
νησίδες ανάπτυξης στο εσωτερικό της χώρας.
Εννέα. Να επιδιώξουμε διεθνείς συμμαχίες
τόσο στο εσωτερικό της Νομισματικής Ένωσης όσο και έξω απ’ αυτήν.
Δέκα. Να αντιπαλέψουμε τον γερμανικό
εθνικισμό.
Ένδεκα. Να ενισχύσουμε την παράδοση
της δημόσιας επιχειρηματικότητας και της έξυπνης, δημιουργικής και
προσαρμοστικής ελληνικής επιχείρησης.
Δώδεκα. Να αποτρέψουμε την τάση της
δημιουργίας πανίσχυρων καρτέλ και τραστ σε οποιαδήποτε πεδίο παραγωγής και
παροχής υπηρεσιών.
Δεκατρία. Να ενισχύσουμε την
επιστημονική καταξίωση των πανεπιστημίων μας αντί να μετατρέψουμε τον
πανεπιστημιακό χώρο σε χώρο φθηνής επιχειρηματικότητας διεθνών παρασιτικών
κεφαλαίων και να τη διασυνδέσουμε με την εθνική παραγωγικότητα.
Δεκατέσσερα. Να δημιουργήσουμε ισχυρό
κρατικό τραπεζικό πυλώνα και να ανακτηθεί ο Δημόσιος Έλεγχος της Τραπέζας της
Ελλάδας με την παράλληλη παραδειγματική τιμωρία των όποιων στελεχών της
τελευταίας έπαιξαν περίεργα χρηματοπιστωτικά παιχνίδια (περίπτωση του Τ+10
κ.λ.π.).
Δεκαπέντε. Να αποτρέψουμε μία
Ευρωπαϊκή, Οικονομική Διακυβέρνηση εις βάρος των συμφερόντων των λαών της
Ευρώπης.
Τα πιο σημαντικά από τα παραπάνω
(όπως η αποτροπή του ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου, η αποτροπή της
κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους, αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, πολιτική
και δικαστική τιμωρία όσων συνέβαλλαν τα μέγιστα σε αυτήν την κρίση) δεν έχουμε
παρά μόνο δύο μήνες για να τα αποτρέψουμε.
Ας κινητοποιηθούμε. Οι
«αγανακτισμένοι» δεν είναι παρά μόνο η αρχή. Είναι επείγον να ξεπηδήσουν νέα
σχήματα και να ανανεωθούν οι πολιτικές ελίτ αυτού του τόπου σε συνεργασία με
τις προοδευτικές και λαϊκές δυνάμεις. Αυτή η λύση είναι ο πραγματικός
μονόδρομος. Κάθε άλλη επίκληση του μονόδρομου περί «αναγκαίων» λαϊκοκτόνων
μέτρων δεν αποτελεί παρά άλλοθι ξεπουλήματος. Το δεν ήξερα πλέον δε συνιστά
δικαιολογία. Αντίθετα αποτελεί θανάσιμη απειλή. Όπως επίσης και οι απίστευτες,
υποτίθεται, προοδευτικές προσεγγίσεις που συνιστούν το φρούτο να σαπίσει και
άλλο προκειμένου δήθεν να υπήρξε μία σημαντική επανάσταση στο μέλλον.
Πρέπει να απαλλαγούμε από τις κάθε
λογής «δεξιές» ή «αριστερές» συντηρητικές προσεγγίσεις τώρα. Το κοινωνικό
κίνημα είναι η μόνη λύση. Μόνο αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μία νέα πολιτική και
κοινωνική οργάνωση.
πηγή: Ελευθεροτυπία
_________________
radical30
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Παρακολουθώντας την παράσταση, μ’ εντυπωσίασαν δύο τρία στοιχεία του νεαρού Μίκη. Το πρώτο είναι πως είχε όλα τα χαρακτηριστικά της νιότης. Ενθουσιασμό, αυταπάρνηση, ορμή, τόλμη, πίστη, ρομαντισμό, αίσθηση παντοδυναμίας. Οι σημερινοί λεγόμενοι πνευματικοί άνθρωποι, δείχνουν να γεννήθηκαν στραβωμένοι. Γεροπαράξενοι. Το δεύτερο χαρακτηριστικό του Μίκη ήταν πως επιζητούσε την συμπαντική αρμονία, θεώρηση που τον ανύψωνε από τη φραγκοφονιάδικη ματιά των «διαδόχων».
Τέλος, ακόμα και στη μεγαλύτερη σκοτεινιά διέκρινε ελπίδα.
Δεν έχουμε σκοτεινιάσει αρκετά για να τη δούμε κι εμείς;
Παρακολουθώντας την παράσταση, μ’ εντυπωσίασαν δύο τρία στοιχεία του νεαρού Μίκη. Το πρώτο είναι πως είχε όλα τα χαρακτηριστικά της νιότης. Ενθουσιασμό, αυταπάρνηση, ορμή, τόλμη, πίστη, ρομαντισμό, αίσθηση παντοδυναμίας. Οι σημερινοί λεγόμενοι πνευματικοί άνθρωποι, δείχνουν να γεννήθηκαν στραβωμένοι. Γεροπαράξενοι. Το δεύτερο χαρακτηριστικό του Μίκη ήταν πως επιζητούσε την συμπαντική αρμονία, θεώρηση που τον ανύψωνε από τη φραγκοφονιάδικη ματιά των «διαδόχων».
Τέλος, ακόμα και στη μεγαλύτερη σκοτεινιά διέκρινε ελπίδα.
Δεν έχουμε σκοτεινιάσει αρκετά για να τη δούμε κι εμείς;
Το παρακράτος του Μαξίμου. Του Στέλιου Κούλογλου
Μενέλαος Μυρίλλας (Fosphotos)
Είναι η δεύτερη φορά, τον τελευταίο καιρό, που μια δικαστική δίωξη ξεκινά μετά από υπόδειξη της κυβέρνησης. Η τελευταία ήταν αυτή που διατάχθηκε χθες εναντίον του κ.Καμμένου, μετά από ανάρτηση του Γ. Μουρούτη, επικεφαλής του γραφείο τύπου του πρωθυπουργού στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook. Κατακαλόκαιρο, είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητη μια άλλη δίωξη, εναντίον του στελέχους και υποψήφιου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Καραγιάννη που είχε προαναγγελθεί από το ελεγχόμενο από την κυβέρνηση Αθηναικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Στην χθεσινή περίπτωση, ο Μουρούτης έγραψε για την δήλωση Καμένου στο δικό του λογαριασμό στο facebook : «"Πολιτικός" "Αρχηγός" ζητά από "πολίτες" να λιντσάρουν εκλεγμένο Δήμαρχο. Φαντάζομαι ότι ο Εισαγγελέας θα επιληφθεί...» Η δήλωση Καμμένου ήταν πράγματι απαράδεκτη από κάθε άποψη, αλλά η ταχύτατη αντίδραση της Δικαιοσύνης, όταν μάλιστα δεν έχει ασκηθεί δίωξη για σοβαρότερα αδικήματα των ημερών, όπως για τους τραμπουκισμούς της Χρυσής Αυγής το Σαββατοκύριακo, γεννάει σοβαρά ερωτηματικά. Εχει κάνει φίλο στο facebook η ηγεσία της Δικαιοσύνης έναν ανεπάγγελτο ακροδεξιό και ενημερώνεται αποκλειστικά από τις αναρτήσεις του για όσα συμβαίνουν στην χώρα; (Φυσικά ο Μουρούτης δεν είχε την ίδια ευαισθησία όταν η Χρυσή Αυγή τραμπούκιζε στα Γιαννιτσά και τον Μελιγαλά, ή έδερνε στελέχη του ΚΚΕ την Πέμπτη το βράδυ στο Πέραμα). Και αν η χθεσινή αλληλουχία ανάρτηση Μουρούτη -αντίδραση Δικαιοσύνης είναι απλή σύμπτωση, πως εξηγείται η προαναγγελία της δίωξης του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ από το Αθηναικό Πρακτορείο στις 2 Αυγούστου, για μια ανάρτηση του που δεν είχε απασχολήσει στο ελάχιστο την κοινή γνώμη ούτε την γνώριζε κανείς ,εκτός από αυτούς που είχαν κατασκευάσει την υπόθεση;
Συγκεκριμμένα στις 2 Αυγούστου, το Αθηναικό Πρακτορείο μετέδωσε ότι η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Αθηνών κυρία Φάκου διέταξε κατεπείγουσα προανακριτική εξέταση για μια ανάρτηση του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέα Καραγιάννη, σε προσωπική του σελίδα σε δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης, για την «πρόκληση σε τέλεση κακουργηματικών πράξεων». Οι δημοσιογράφοι που επιχείρησαν να μάθουν περισσότερα για την είδηση στην εισαγγελία, ανακάλυψαν ότι δεν υπήρχε τέτοια δίωξη, όταν μάλιστα η κυρία Φάκου βρισκόταν σε διακοπές. Την επομένη μέρα στις 10 το πρωί η εισαγγελία ανακοίνωσε πως ασκεί ποινική δίωξη εναντίον του Ανδρέα Καραγιάννη για όσα έγραψε το facebook!!
Aπό εξωθεσμικές παρεμβάσεις στο χώρο των ΜΜΕ μέχρι την παρακολούθηση των συνδιαλέξεων συμπολιτευόμενων βουλευτών και αντιπολιτευόμενων πολιτικών αρχηγών, τα κρούσματα που προδίδουν την λειτουργία ενός παρακράτους είναι πολλά, αλλά το πιο επικίνδυνο περιστατικό, που έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά για κινήσεις και μηχανισμούς που δρουν ανεξέλεγκτοι, σχετίζεται με την τρομοκρατία. Στις 14 Ιανουαρίου του 2013 τα ξημερώματα, σημειώθηκε επίθεση εναντίον των γραφείων της ΝΔ με καλάσνικοφ. Ηταν η περίοδος που το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου βρισκόταν στην επίθεση, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι υποθάλπτει την βία, καλώντας τον να αποκηρύξει τις εξτρεμιστικές ομάδες, τις καταλήψεις κλπ. Μάλιστα, για την συγκεκριμένη επίθεση, ο Σίμος Κεδίκογλου επέρριψε ευθύνες στο ΣΥΡΙΖΑ για την διαμόρφωση κλίματος πολιτικής έντασης που διευκολύνει τέτοιες ενέργειες, καθώς, οι «ανεύθυνες δηλώσεις» στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν «ρίξει λάδι στην φωτιά».
Από την γέννηση της σύγχρονης τρομοκρατίας μέχρι το συγκεκριμένο συμβάν, η μέθοδος δράσης όλων των τρομοκρατικών οργανώσεων ήταν να χρησιμοποιούν την δράση τους για να δηλώσουν ότι υπάρχουν και να προπαγανδίσουν τα πιστεύω τους. Εμμελε και σε αυτό, να πρωτοτυπήσουμε: για την επίθεση εναντίον των γραφείων της ΝΔ δεν υπήρξε για μήνες η παραμικρή ανάληψη ευθύνης. Πέντε μήνες αργότερα και δύο εβδομάδες μετά το φιάσκο της ΕΡΤ, ενώ το Μέγαρο Μαξίμου βρισκόταν σε άμυνα, μια άγνωστη οργάνωση, η Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών, ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση. Όποιος έχει πείρα από προκηρύξεις τρομοκρατικών οργανώσεων με δυσκολία θα συγκρατήσει τα γέλια του, αλλά το πιο κωμικοτραγικό είναι ότι η προκήρυξη χρησιμοποιούσε καθαρεύουσα. Αντιγράφω:
«Εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο το στοιχείο του αιφνιδιασμού, ομάδα συντρόφων προσέγγισαν εποχούμενοι το στόχο μέχρι του προαποφασισμένου σημείου, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από κανέναν. Οι δύο σύντροφοι που αποβιβάστηκαν από το κλεμμένο όχημα κατάφεραν επίσης χωρίς κανένα εμπόδιο να πλησιάσουν το στόχο στην απαιτούμενη απόσταση ώστε να βάλλουν εναντίον του με εκτοξευτήρα( RPG) που έφερε αντιαρματική ρουκέτα. Τελικά ήταν μια αστοχία υλικού- αφού δύο φορές ο επιφορτισμένος με το συγκεκριμένο ρόλο σύντροφος επιχείρησε να ξαναοπλίσει τον εκτοξευτήρα δίχως αποτέλεσμα-, που ματαίωσε τον αρχικό μας σχεδιασμό ωθώντας το δεύτερο σύντροφο να βάλλει με πολεμικό τυφέκιο τύπου Καλασνικοφ εναντίον του κτιρίου, καθώς θα ήταν για εμάς για εμάς αδιανόητο να φύγουμε άπραγοι από ένα τόσο σημαντικό στόχο». (οι υπογραμμίσεις δικές μου)
Tα έχουμε δει σχεδόν όλα σε αυτή την χώρα, αλλά αριστεροί τρομοκράτες με καθαρευουσιάνικες εκφράσεις; Που παρά την ..αστοχία υλικού και την αλλαγή σχεδίων που προκαλεί μια τέτοια αποτυχία, κατάφεραν μέσα στην νύχτα να εντοπίσουν το γραφείο του Α.Σαμαρά, στον τάδε όροφο και στο συγκεκριμμένο παράθυρο και να το πυροβολήσουν; Τέτοιες λεπτομέρειες για την διαρύθμιση ενός κτηρίου γνωρίζει μόνο κάποιος από τα μέσα.
Την απάντηση σε όλα αυτά δίνει η ίδια προκήρυξη της... Ομάδας Λαϊκών Αγωνιστών που μετά από σελίδες ακατάσχετης μπαρουφολογίας καταλήγει στο παρακάτω πολιτικό συμπέρασμα,που είναι και το... ζουμί : «Παρόλη τη διαμετρικά αντίθετη ιδεολογική τους φόρτιση Συριζα και Χρυσή Αυγή λειτούργησαν αποφασιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση: αποτέλεσαν σημαντικές βαλβίδες αποσυμπίεσης της κοινωνικής διαμαρτυρίας».
Το πως μια τρομοκρατική οργάνωση καταλήγει στην θεωρία των δύο άκρων, είναι ένα ακόμη από τα ερωτηματικά της υπόθεσης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)