Nτόπα και πρωταθλητισμός
Το μεγάλο σκάνδαλο που ήλθε τώρα στο φως της δημοσιότητας και αφορά τον αθλητισμό της, τότε , Δυτικής Γερμανίας.
Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013
ΕΡΕΥΝΑ: Μετά το μαύρο τι;
http://youtu.be/1Od_fwuy7ks Τίτος Πατρίκιος
http://youtu.be/XHtz3VvoEGE Γιώργος Γραμματικάκης
http://youtu.be/DBro91v1eEk Καρυοφυλιά Καραμπέτη
http://youtu.be/u7stOU1z0yU Αννα Συνοδινού
http://youtu.be/XHtz3VvoEGE Γιώργος Γραμματικάκης
http://youtu.be/DBro91v1eEk Καρυοφυλιά Καραμπέτη
http://youtu.be/u7stOU1z0yU Αννα Συνοδινού
Αλήθειες και μύθοι για το 1821
Μέρος πρώτο: Παπαφλέσσας
Ο Γρηγόριος Δικαίος Φλέσσας (ήταν το κοσμικό του όνομα), είναι ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα πρόσωπα. Γεννημένος στο χωριό Πολιανή της Αρκαδίας, τάχθηκε από πολύ μικρός στην καλογερική. Η ζωή του για μεγάλο διάστημα ήταν προσευχή και νηστεία. Μια διένεξή του, όμως, με κάποιον Τούρκο της περιοχής του, τον ανάγκασε να φύγει και να πάει στην Κωνσταντινούπολη, για να γλιτώσει τον θάνατο.
Παρ’ ότι είχε γίνει Αρχιμανδρίτης, δημιούργησε γρήγορα τη φήμη του πότη, του γυναικά, του πορνόβιου, του αδίστακτου και του απατεώνα.
Η συμπεριφορά του, ενοχλούσε πολλούς, αλλά εθεωρείτο ένας γραφικός ιερωμένος. Οι απλοί άνθρωποι, έχοντας οι ίδιοι πάθη και έρποντες στην «αμαρτία», του συγχωρούσαν πολλά. Όταν μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία, αντί να διατηρεί εχεμύθεια και να κινείται συνωμοτικά, φαφλατάς όπως ήταν, άρχισε να κάνει και να λέει οτιδήποτε που θα εξόργιζε τους Τούρκους. Κι όχι μόνο αυτό. Άρχισε να διασπαθίζει τα χρήματα που είχε συγκεντρώσει η Φιλική Εταιρεία, νοικιάζει μεγαλύτερο σπίτι κι αρχίζει εκεί τα καθημερινά γλεντοκόπια με γυναίκες και μουσικές.
Οι γείτονές του διαμαρτυρήθηκαν στις αρχές και οι Τούρκοι τον συνέλαβαν « δια την άτοπον και ανοίκειον διαγωγήν του, δίδοντος παράδειγμα διαφθοράς εις την συνοικίαν αυτού», όπως γράφει ο Δημ. Αινιάν στην σελίδα 13 του «Άτλαντα» το 1962. Ο ιστορικός Δ. Φωτάκος στη σελίδα 20 του βιβλίου του με τίτλο «Βίος Παπαφλέσσα», αναφέρεται στις προσβολές που του έκαναν οι Τούρκοι που τον συνέλαβαν: «Ε, παπά, δεν ντρέπεσαι το σχήμα σου, να φέρνεις κάθε νύχτα γυναίκες στο σπίτι σου;». Αυτά, ως προς την κοινωνική του ζωή.
Αργότερα, τον Ιανουάριο του 1821, φτάνει στη Βοστίτσα (σημερινό Αίγιο) για να συναντήσει την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Μοριά, με στόχο να τους πείσει να ξεσηκωθούν εναντίον των Τούρκων. Τους αναφέρει απίστευτα ψέματα. Ότι, δηλαδή, …ο Αλέξανδρος Υψηλάντης με την συγκατάθεση του Τσάρου, ετοιμάζεται να εκστρατεύσει κατά της Κωνσταντινούπολης…. Ότι…ο ρωσικός στόλος φτάνει όπου νάναι στο Αιγαίο… Ότι…μέσα στην Κωνσταντινούπολη είναι 50 χιλιάδες τζελέπηδες (εκτελεστές –δολοφόνοι) που ετοιμάζονται να σφάξουν τον Σουλτάνο… Οι προεστοί του Μοριά, είναι επιφυλακτικοί με όσα τους λέει. Μάλιστα, ο Ανδρέας Ζαΐμης, χαρακτηρίζει όσα λέει ο Παπαφλέσσας «άστατα, απελπισμένα, στασιαστικά, ιδιοτελή και μπερμπάντικα…». Ο πιο αυστηρός απέναντι στον Παπαφλέσσα, ήταν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, όπως ο ίδιος γράφει στη σελίδα 9 των απομνημονευμάτων του, που δημοσιεύθηκαν το 1975.
Γράφει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός: «Όθεν, οι μεν Πελοποννήσιοι έμειναν εν αμηχανία περί του πρακτέου βλέποντες τι παράκαιρον και ανέτοιμον, ο δε Δικαίος, άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος περί μηδενός άλλου φροντίζων, ειμή τίνι τρόπω να ερεθίση την ταραχή του Έθνους δια να πλουτίσει εκ των αρπαγών, τους εβεβαίωσεν ότι όλα είναι έτοιμα….».
Στη συγκεκριμένη συγκέντρωση των προεστών του Μοριά, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης είχε τόσο πολύ θιχτεί και θυμώσει, ώστε διέταξε ένα πρωτοπαλίκαρό του, τον Κωνσταντή Πιεράκο, «να δολοφονήσει τον Παπαφλέσσα, να κόψει την κεφαλήν του και να την στείλει στην Τριπολιτζάν», όπως αναφέρει και ο Σπηλιάδης στη σελίδα 23 του Α’ τόμου της ιστορίας του.
Γλίτωσε, επειδή κατέφυγε στο Μέγα Σπήλαιο, στα Καλάβρυτα. Ίσως, αυτή η οργή του Πετρόμπεη, να είχε σχέση με τη πληροφορία που είχε, ότι ο Παπαφλέσσας είχε επιχειρήσει να σκοτώσει, στην Κωνσταντινούπολη, τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, που τον είχε μυήσει στην Φιλική Εταιρεία, επειδή δεν του αποκάλυπτε ποιος είναι ο αρχηγός και τι σχέδια είχε! Ο Αναγνωστόπουλος αρνήθηκε και ο Παπαφλέσσας τράβηξε μαχαίρι να τον σφάξει. Τις λεπτομέρειες αναφέρει ο Μ. Οικονόμου στη σελίδα 43 του Α΄ τόμου, του έργου του «Ιστορικά της ελληνικής παλιγγενεσίας»:
«Καιροφυλακτήσας εσπέραν τινά τον Αναγνωστόπουλον, μόνον εν τω δωματίω του, εισελθών ασφαλίσας έσωθεν την θύραν, επανέλαβε τας παρακλήσεις του, προσθείς και απειλάς ότι, εάν δεν του φανερώσει (την Αρχήν) ήθελε δήθεν τον φονεύσει, λάβη τα έγγραφα όσα εύρει και παραδώσει αυτά εις την Υψηλήν Πύλην».
Κι αν όσα γράψαμε μέχρι τώρα, αφορούν το προσωπικό του ήθος και την κοινωνική συμπεριφορά, που λίγο πρέπει να απασχολεί την ιστορία, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα επόμενα, που αφορούν την επαίσχυντη πολιτική του συμπεριφορά. Αργότερα, λοιπόν, μετά την επανάσταση του 1821, στην μεγάλη διχόνοια που προέκυψε το 1824 (λίγα πράγματα αναφέρει για αυτήν η επίσημη ιστορία μας) και τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη από την κυβέρνηση Κουντουριώτη και Μαυροκορδάτου, Κωλέττη, ο Παπαφλέσσας πρωτοστάτησε. Ήταν η περίοδος κατά την οποία οι Ρουμελιώτες εισέβαλαν στον Μοριά και …κατεδίωξαν τους οπλαρχηγούς του, έκαψαν, έκλεψαν γυναίκες, κατέστρεψαν και δημιούργησαν μεγάλο ζήτημα στην επαναστατημένη Ελλάδα.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο σύντροφός του, τότε, Ιωάννης Μακρυγιάννης, τον στολίζει κανονικά για την εκστρατεία και σύλληψη του «αντάρτη» Κολοκοτρώνη και των λοιπών καπεταναίων του Μοριά. Είναι χαρακτηριστικά όσα γράφει στον τόμο Α΄ σελίδα 216, στα «Απομνημονέυματα» των εκδόσεων Βαγιονάκη (1947):
«Ο Παπαφλέσσας πήρε μίαν γυναίκα μ’ ένα ντέφι και έναν με βιολί και πήγαμε εις το Λιοντάρι…Και τον γενναίον Παπαφλέσσα όπου εγλένταγε με ταις γυναίκες και τα λαλούμενα…Γύρευε τις επιδέξιες (δηλαδή πόρνες)…έζη ως σατράπης με τρυφάς και αναπαύσεις…».
Ο Παπαφλέσσας, λοιπόν, ως υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Κουντουριώτη, συνέλαβε και φυλάκισε τον Κολοκοτρώνη στην Ύδρα! Αυτό ήταν το μεγαλύτερο στίγμα που ακολουθούσε τη ζωή του. Ο θάνατός του στο Μανιάκι, στη μάχη κατά του εχθρού, τον κατέστησε ήρωα και έτσι μας τον παρέδωσε η ιστορία, παραβλέποντας όλα τα άλλα. Αν δεν συνέβαινε, ο πράγματι ηρωικός του θάνατος, ο Παπαφλέσσας δεν θα αναφερόταν καν ,στο πάνθεον των αγωνιστών του 1821.
Κάποιοι σημαντικοί ιστορικοί, ισχυρίζονται ότι ο Παπαφλέσσας είχε μετανιώσει για όλα είχε κάνει στον βίο και τη πολιτεία του και για αυτό πήγε ως πρόβατο επί σφαγή στη μάχη με τον Ιμπραήμ.
Ο Φραντζής, γράφει ότι ο Παπαφλέσσας εγκαταλείπει το Ναύπλιο και εκστρατεύει κατά του Ιμπραήμ «με τοιαύτην απόφασιν, ώστε ή να επιστρέψει νικητής ή να φονευθεί υπέρ πατρίδος μαχόμενος, δια να απαλύνει τον ρύπον όλων εκείνων δια όσα κατελαλείτο».
Ο Σπηλιάδης, υποστηρίζει ότι ότι ο Παπαφλέσσας εκστρατεύει εναντίον του Ιμπραήμ «με σκοπόν να αποθάνει μαχόμενος ή να νικήσει και αν νικήση, να επανορθώσει τα εσφαλμένα».
Κι ο Φωτάκος, όμως, περίπου τα ίδια αναφέρει: «Είχε μετανοήσει δια τας πρότερον πράξεις και ενεργείας του προς καταστροφήν των λεγομένων ανταρτών (σ.σ. δηλαδή του Κολοκοτρώνη). Και αν εφαίνετο νικητής, να ζητήσει έπειτα την απόλυσιν των εξορίστων και ιδίως του Κολοκοτρώνη…επιθυμών δε προσέτι να φανή ότι αυτός επέβαλε την θέλησίν του εις τον Κουντουριώτην και λοιπούς, ελευθερώνων τους φυλακισμένους».
Είναι, όμως έτσι, όπως αναφέρουν οι τρεις ιστορικοί; Δύσκολο, αν αναλογιστεί κάποιος ότι όλοι αναφέρουν ότι ήταν άνθρωπος χωρίς αρχές και ηθικούς φραγμούς. Η λογική λέει, ότι δεν τον ενδιέφεραν οι φυλακισμένοι, αλλά η εξόντωσή τους. Όμως, ως υπουργός εσωτερικών, βρέθηκε μπροστά σε απίστευτες αντιδράσεις του απλού κόσμου, που έβλεπε ότι ο πιο μεγάλος ήρωας της ελληνικής επανάστασης, ο Κολοκοτρώνης, και οι λοιποί καπετάνιοι του Μοριά, ήταν φυλακισμένοι, ενώ ο Κουντουριώτης, ο Ματροκορδάτος, ο Κωλέττης κι ο Παπαφλέσσας, μηχανορραφούσαν συνεχώς.
Από την άλλη πλευρά, αν είχε μετανοήσει, πριν εκστρατεύσει εναντίον του Ιμπραήμ, θα μπορούσε να εισηγηθεί την αποφυλάκιση και την από κοινού αντιμετώπιση του εχθρού. Κι αν οι Κουντουριώτηδες, Μαυροκορδάτοι και Κωλέττηδες διαφωνούσαν, τότε μπορούσε να παραιτηθεί και να εκστρατεύσει μόνος του εναντίον του Ιμπραήμ. Δεν το έπραξε. Άρα, πως είχε μετανιώσει; Κι αυτό είναι πολιτική πράξη που κρίνεται.
Να αναφέρουμε και κάτι ακόμη, το οποίο συνηγορεί στην άποψη, ότι ο Παπαφλέσσας δεν είχε μετανιώσει. Ισχυρίζεται στην ιστορία του ο Φωτάκος, ότι πήγε στη μάχη και αν γύριζε νικητής θα εισηγείτο την απελευθέρωση των φυλακισμένων. Αυτό, όμως, συμφώνως με τον χαρακτήρα του Παπαφλέσσα, δύσκολα θα μπορούσε να γίνει, αφού αν γύριζε νικητής και στεφανωμένος με τη δόξα, θα ισχυριζόταν ότι ο λαός δεν έχει ανάγκη τον Κολοκοτρώνη… Θα είχε αποδείξει ότι ο Μοριάς μπορούσε να επιβιώσει, να πολεμήσει και να νικήσει χωρίς τον φυσικό του αρχηγό.
Και κάτι τελευταίο. Ο θάνατος του Παπαφλέσσα, χαροποίησε φίλους και εχθρούς, όσο κι αν είναι οξύμωρο με την εν γένει στάση της ιστορίας απέναντί του. Αυτό φαίνεται μέσα από δημοσιεύματα της εποχής. Ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του (σελ.214), γράφει όλες κι όλες δυο γραμμές: «Εις το χάνι ηύραμεν και τον Παπαφλέσσα με καμπόσους. Πάγαινε εναντίον του Μπραίμη. Πέρασε από το Λιοντάρι και ήταν ενθουσιασμένος. Πήγε και χάθηκε».
Στο αρχείο του Κουντουριώτη (τόμος Δ΄ σελ.505), ο γραμματέας του, του έχει στείλει επιστολή που γράφει:
«Κανείς δεν εδάκρυσε από τον θάνατο του Παπαφλέσσα…». Στα ίδια αρχεία (τόμος Γ΄ σελίδα 13), βρίσκουμε και επιστολή του Κανέλλου Δεληγιάννη, που κι αυτός είχε εκδιωχθεί από τον Παπαφλέσσα.
Αποδεικνύοντας την μεγαθυμία του, ίσως και το ρητό «ο θανών δεδικαίωται», ο μεγάλος οπλαρχηγός γράφει:
«Ο ένδοξος αυτού θάνατος, απέπλυνε όλους τους ρύπους του ιδιωτικού και πολιτικού του βίου και χρεωστεί η πατρίς να τον συγκατάξει και αυτόν μεταξύ των λοιπών ενδόξων αθανάτων αυτής προμάχων».
Έτσι, ηρωοποιήθηκε ο Γρηγόριος Δικαίος Φλέσσας, που έμεινε στην ιστορία ως Παπαφλέσσας. Ένας άνθρωπος, οι πολιτικές πράξεις του οποίου και κυρίως η συμμετοχή του στην ανηλεή καταδίωξη και φυλάκιση του Κολοκοτρώνη και των καπετάνιων του Μοριά, στον καταστροφικό εμφύλιο, επέφεραν δεινά για την Ελλάδα και τον λαό της.
Βεβαίως, δεν είναι ο μόνος με αμφιλεγόμενη παρουσία στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Είναι και πολλοί άλλοι, που οι φωτογραφίες τους είναι αναρτημένες σε σχολεία και χαρακτηρίζονται ήρωες του Έθνους. Γι αυτούς, έχουμε συνέχεια….
Πωλ Τόλμαν: Συλλήψεις και βασανιστήρια την εποχή των Ναζί
Έφηβος ακόμη, ο Πωλ Τόλμαν συλλαμβάνεται και βασανίζεται από τους Ναζί επειδή ο πατέρας του ανήκει στην Αριστερά. Διαβάστε τη μαρτυρία του, στα πλαίσια τους αφιερώματος για τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Συνέντευξη: Ελένη Κωνσταντινίδου.
Επιμέλεια: Φωτεινή Λαμπρίδη.Πως ήτανε οι κοινωνικές συνθήκες τότε ;
Γεννηθήκατε στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Τι θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια;
Γεννήθηκα στις 19/05/ 1915 στο Βερολίνο. Ο πατέρας μου ήταν κομμουνιστής, εγώ και ο αδερφός μου, που ήταν ενάμιση χρόνο μεγαλύτερος, ανατραφήκαμε ανάλογα. Ήταν δύσκολοι καιροί. Η Γερμανία είχε χάσει τον πόλεμο και όλα έμοιαζαν περίεργα και ασαφή.
Ο πατέρας μου φρόντισε σαν παιδιά εργατών να μην σκεφτόμαστε μόνο την επιβίωσή μας, αλλά να μυηθούμε στα πολιτικά πράγματα. Μας έλεγε πως υπήρχαν μόνο δύο δυνατότητες: Ή με τους σοσιαλδημοκράτες ή με τους κομμουνιστές και σαν νέο παιδί που ήμουνα πήγα στους πιονιέρους.
Μεγάλωσα στο Βερολίνο. Εκεί ήταν και το κόκκινο Βέντιγκ, που στην πλειοψηφία ήταν κομμουνιστικό και το Νοϋκελν, που ήταν στην πλειοψηφία σοσιαλδημοκρατικό. Υπήρχε και μια συνοικία στο Βερολίνο, το Σένεμπεργκ, το λέγανε κόκκινο νησί,, όπου οι κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες είχαν την πλειοψηφία. Στις εκλογές έπαιρναν το 40%, έτσι ώστε όλη η πολιτική για τους νέους και τους συνανθρώπους ήτανε έντονα σοσιαλιστική.
Υπήρχαν πολύ φτωχοί άνθρωποι στην κοινωνία;
Υπήρχε φτώχεια εκείνη την περίοδο στην πλειοψηφία των ανθρώπων, αλλά ο πατέρας μου φρόντιζε μέρα και νύχτα για την οικογένεια. Έτσι παρόλο πού μεγάλωσα στο κόκκινο νησί το Σόνεμπεργκ , όπου οι άνθρωποι ζούσαν κάτω από το μέσο επίπεδο του Βερολίνου, εμείς λόγω αυτής της δουλειάς του πατέρα μου ζούσαμε σχετικά καλά. Φανταστείτε ότι τα Χριστούγεννα, πού δεν είχε δουλειά στην οικοδομή, πούλαγε δένδρα χριστουγεννιάτικα, χρησιμοποιούσε κάθε ευκαιρία . Δεν το έκανε μόνο για την οικογένειά του, αλλά και για να βοηθήσει άλλους εργαζόμενους.
Είπατε ότι ο πατέρας σας, σας δίδαξε να
είσαστε ευαισθητοποιημένοι πολιτικά. Με ποιόν τρόπο το
έκανε;
Ο πατέρας μου κάθε φορά που γίνονταν διαδηλώσεις και εκδηλώσεις των κομμουνιστών και σοσιαλδημοκρατών, ήτανε πάντα μπροστά. Κι εμείς μαζί του. Θυμάμαι ότι ήμουν επτά χρόνων όταν άρχισα να παίρνω μέρος. Μου άρεσαν τα τραγούδια των εργατών, οι διαδηλώσεις αλλά πέρα από αυτά, συνειδητοποίησα νωρίς σαν παιδί ότι πρόκειται για την κοινωνική δικαιοσύνη.
Επίσης ο πατέρας ήταν πρώτος στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και τα πολεμικά σχέδια.
Ήτανε ο πατέρας σας στρατιώτης στον Α΄ παγκόσμιο
πόλεμο..Ο πατέρας μου κάθε φορά που γίνονταν διαδηλώσεις και εκδηλώσεις των κομμουνιστών και σοσιαλδημοκρατών, ήτανε πάντα μπροστά. Κι εμείς μαζί του. Θυμάμαι ότι ήμουν επτά χρόνων όταν άρχισα να παίρνω μέρος. Μου άρεσαν τα τραγούδια των εργατών, οι διαδηλώσεις αλλά πέρα από αυτά, συνειδητοποίησα νωρίς σαν παιδί ότι πρόκειται για την κοινωνική δικαιοσύνη.
Επίσης ο πατέρας ήταν πρώτος στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και τα πολεμικά σχέδια.
Ναι, και μετά την απόλυσή του, μισούσε την περίοδο που έζησε σαν στρατιώτης και υιοθέτησε μια ξεκάθαρα αντιπολεμική θέση. Βέβαια όχι στην κατεύθυνση των σοσιαλδημοκρατών, αλλά την κομμουνιστική. Το πρώτο τραγούδι πού μάθαμε σαν παιδιά ήταν «εμπρός της γης οι κολασμένοι». Λυπάμαι που σήμερα δεν υπάρχει ένα τραγούδι που μπορεί να συσπειρώνει ειρηνικά τους ανθρώπους όπως εκείνα τα τραγούδια.
Όταν εξαγγέλθηκε η δημοκρατία της Βαϊμάρης ήσασταν τεσσάρων χρονών. Θυμόσαστε κάτι;
Οι αγώνες ενάντια στον πόλεμο και για την ελευθερία ήταν πολύ έντονοι. Η επιρροή των ειρηνιστών ήταν μεγάλη, γιατί ο κόσμος είχε ζήσει τον πόλεμο.
Μετά από το σχολείο ποια ήταν η πολιτική σας πορεία;
Ήμουνα στην ένωση κομμουνιστικών νεολαιών, στους κόκκινους πιονιέρους. Πήρα μέρος σε όλες τις διαδηλώσεις, στο Σόνεμπεργκ, στο Νεϋκελν στο Βέντιγκ.... πηγαίναμε παντού. Στις συγκεντρώσεις συμμετείχαν βασικά κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες.
Ποιος ήταν ο πολιτικός σας στόχος;
Να πετύχουμε, μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες, αλλαγές στο κράτος. Αυτό δεν έγινε εφικτό, λόγω των διαφωνιών ανάμεσα στην ηγεσία των σοσιαλδημοκρατών και των κομουνιστών. Πολεμούσαν ο ένας τον άλλον διεκδικώντας τα πόστα και δεν μπορούσε να επιτευχθεί η ενότητα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Οι από κάτω όμω,ς είμαστε ενωμενοι. Την πρωτομαγιά και την πεντηκοστή που γινόντουσαν συγκεντρώσεις, κατέβαιναν όλοι μαζί στις πορείες. Έχω ακόμα την εικόνα που ήταν αριστερά οι κομουνιστές και δεξιά οι οχτάδες των σοσιαλδημοκρατών. Ήταν ένα πολύ ισχυρό πολιτικό κίνημα για μια καλύτερη κοινωνία, απέναντι σε μια αστική κυβέρνηση με στρατοκρατική χροιά.
Τι θυμάστε έντονα από αυτές τις διαδηλώσεις;
Σε κάθε μεγάλη συνοικία της πόλης γινόντουσαν κάθε λίγο διαδηλώσεις , στις οποίες συμμετείχε ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων. Σε κάθε δεύτερο παράθυρο στα διαμερίσματα, κρεμόταν μια κόκκινη σημαία. Αδιάφορο αν ήταν κομουνιστές ή σοσιαλδημοκράτες, οι σημαίες ήταν κόκκινες.
Υπήρχαν οδομαχίες με εθνικοσοσιαλιστές ή με τα αστικά κόμματα;
Επειδή οι κομουνιστές και οι σοσιαλδημοκράτες είχαν την πλειοψηφία αυτοί εξαφανίζονταν. Δεν θυμάμαι καμιά εκδήλωση όπου οι κομουνιστές να μην πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Για να κάνουν μία αντικομουνιστική αντισοσιαλιστική συγκέντρωση, έπρεπε να μαζέψουν κόσμο απ΄όλη την Γερμανία. Στο Βερολίνο π.χ. στη Λειψία και στο Ρόστοκ, δεν κατόρθωναν να οργανώσουν μεγάλη εκδήλωση, επειδή η εργατική τάξη ήταν πολύ ισχυρή και είχε μεγάλη επιρροή .
Ποια ήταν η κύρια κατηγορία ενάντια στην αστική κυβέρνηση;
Κατ΄αρχήν, αυτοί ήθελα να διατηρήσουν τον στρατό τους- τότε η Γερμανία είχε το δικαίωμα να διατηρήσει μόνο 90,000 ενόπλους. Αυτοί θέλαν να ξεπεράσουν αυτό το όριο και να κάνουν παρελάσεις και αυτό δεν το επέτρεπαν οι πολίτες, διότι ήταν ακόμη αισθητές οι συνέπειες του Α΄ παγκοσμίου πολέμου.
Οι πολίτες είχαν αρνητικά συναισθήματα απέναντι στην δημοκρατία της Βαϊμάρης;
Ναι, βέβαια . Παρόλο που το 1918 είχε τελειώσει ο πόλεμος, οι συνέπειές του γινόντουσαν αισθητές μέχρι το 1935 και το αποτέλεσμα ήταν ότι οι προοδευτικές δυνάμεις αποκτούσαν όλο και μεγαλύτερη επιρροή. Το Βερολίνο ήταν κόκκινο, η Λειψία ήταν κόκκινη και το Ρόστοκ ήταν κόκκινο, γι’αυτό δεν μπορούσαν να σταθούν. Το μόνο που είχαν, ήταν το χρήμα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Μαζί με τους κομουνιστές και τους σοσιαλδημοκράτες, υπήρχαν και παλιά αστικά κόμματα, αυτοί δεν είχαν όμως επιρροή, δεν μπορούσαν να συγκεντρώσουν ανθρώπους διότι η εργατική τάξη δρούσε όχι μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις όταν χρειαζόταν.
Η ανοχή των αστικών κομμάτων στους πολιτικούς της δημοκρατίας της Βαϊμάρης διευκόλυνε την άνοδο του Χίτλερ;
Η νεολαία του ΣΔΚ ήταν υπέρ της διατήρησης της δημοκρατίας της Βαϊμάρης, επειδή οι σοσιαλδημοκράτες συμμετείχαν στην κυβέρνηση και έτσι επηρέαζαν την νεολαία και τους πολίτες που ήταν στο πλευρό τους. Έλεγαν πάντα ότι η δημοκρατία της Βαϊμάρης ήταν η λύση, αλλά αυτή μας οδήγησε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Πώς πιστεύετε ότι ήρθε ο Χίτλερ στην εξουσία;
Η πιο ισχυρή επιρροή των ναζί, οφείλεται στο γεγονός ότι είχαν χρήματα και έδωσαν κάτι στους εργάτες. Στα μαγαζιά των εθνικοσοσιαλιστών, παραδείγματος χάριν, έπιναν όσο ήθελαν, για όποιον έμπαινε μέσα υπήρχε δωρεάν μπίρα. Αυτό δεν μπορούσε να το αντέξει οικονομικά κανένας άλλος ιδιοκτήτης μπιραρίας. Οι εργάτες ήταν τότε φτωχοί, δεν μπορούσαν να αγοράσουν μπίρα .
Το «Χάϊλ Χίτλερ» δεν έπιασε τόσο πολύ στις μεγάλες πόλεις. Η περιοχή που πρώτα έπιασε ήταν η Θουριγκία,, που και σήμερα είναι αστική. Εκεί μπόρεσαν, για πρώτη φορά, να αποκτήσουν επιρροή οι εθνικοσοσιαλιστές. Οι εθνικοσοσιαλιστές δημιουργήθηκαν από την ανώτερη τάξη και με λεφτά. Όπως και σήμερα, το χρήμα καθορίζει όλη την πολιτική.
Και όταν ανέλαβε ο Χίτλερ την εξουσία..
Το πρώτο που φρόντισαν, ήταν να συλληφθούν όλα τα στελέχη των σοσιαλδημοκρατών και των κομμουνιστών. Αυτούς τους πήγαν στην Παπεστρασε και από εκεί στο Ζαξενχαουζεν και στα μεγάλα στρατόπεδα συγκέντρωσης και επειδή ο κόσμος ήταν δυσαρεστημένος, το εκμεταλλεύτηκαν για να προσεταιριστούν τους οπαδούς των αστικών κομμάτων.
Οι οπαδοί των αστικών κομμάτων λέγανε, ότι το μόνο που θέλουν οι κομμουνιστές είναι η απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας («γιατί θέλεις να είσαι κομμουνιστής ή σοσιαλδημοκράτης αφού θα σου τα πάρουν όλα;»). Καλλιέργησαν την λαθεμένη θεωρία ότι ο κομμουνισμός θέλει να καταργήσει την ατομική ιδιοκτησία. Οι κομμουνιστές και οι σοσιαλδημοκράτες ήταν κατά της υπέρμετρης ιδιοκτησίας. Η απληστία είναι πραγματι λάθος.
Πως ήταν η ζωή στους δρόμους; Υπήρχε φόβος;
Η μάζα που δεν ήταν πολιτικοποιημένη φοβόταν. Ήταν πλειοψηφία, και αυτός είναι ο λόγος που δεν ήταν δυνατόν να οργανώσεις κάτι ενάντια στους εθνικοσοσιαλιστές. Ο μέσος πολίτης και σήμερα ακόμη θέλει την ησυχία του.
Μπορείτε να θυμηθείτε την καθημερινότητα στο ναζιστικό καθεστώς;
Στις μεγάλες πόλεις δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν επιρροή. Υπήρχαν αντιδιαδηλώσεις, ακόμη και στις δικές τους το 30-50% ήταν αντιφρονούντες . Αυτοί, παρόλα αυτά, είχανε την εξουσία και μπορούσανε να στείλουν κόσμο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πως γινόταν μια σύλληψη; Απλά πήγαιναν οι αστυνομικοί και έλεγαν έλα μαζί. Έκαναν ό,τι ήθελαν.
Πως αντέδρασε η κοινωνία όταν ξεκίνησαν οι διωγμοί των Εβραίων και η μεταφορά τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης;
Χρησιμοποίησαν τις συλλήψεις των Εβραίων σαν προπαγανδιστικό μέσο. Πολλοί δεν πήραν είδηση πως θα εξελιχθεί αυτό. Δεν μπορείς να φυλακίζεις και να τιμωρείς εκατοντάδες χιλιάδες, χωρίς αυτό να έχει συνέπειες.
Όμως η μάζα δεν αντέδρασε. Έλεγαν ότι δεν ξέρανε ότι εξολοθρεύονταν άνθρωποι στα στρατόπεδα.
Λένε ψέματα. Η υπόθεση με τα κεντρικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν γνωστή και διαδεδομένη. Άνθρωποι που κατοικούσαν στους δρόμους που συμβαίνανε αυτά, μου λέγανε ότι δεν ισχύουν . Καλά τους έλεγα, δεν βλέπατε τι συνέβαινε στα υπόγεια των σπιτιών σας; Εκεί βασάνιζαν κομουνιστές σοσιαλδημοκράτες και εβραίους. Η καταστροφή που προξενούσε ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν φανερή, αλλά παρόλα αυτά ο κόσμος δεν ήθελε να ξέρει για αυτά. Εγώ αισθανόμουνα ότι φοβόντουσαν ακόμη, εξαιτίας της επίδρασης του πολέμου.
Από αυτά που υπόσχονταν οι ναζί για ψωμί και δουλειά πραγματοποίησαν κάτι ή το έλεγαν μόνο για να κερδίσουν τις εκλογές;
Ό, τι έκαναν το παρουσίαζαν σαν κάτι καινούργιο, σαν αποτέλεσμα του εθνικοσοσιαλισμού , αλλά δεν έκαναν τίποτε. Συμπεριφέρονταν σαν να είχανε πραγματοποιήσει θαύματα στην Θουριγκία. Το μόνο πού τους υποσχέθηκαν ήταν ότι θα κρατήσουν την ιδιοκτησία τους.
Όταν ο άνθρωπος παραπληροφορείται τόσο πολύ από τα ΜΜΕ στο τέλος πιστεύει τέτοιες βλακείες. Είναι περίεργο το τι επίδραση μπορεί να έχουν τα ΜΜΕ. Υπήρχαν βέβαια και οι εφημερίδες των κομμουνιστών και των σοσιαλιστών, όμως οι εφημερίδες κατηγορούσαν η μία την άλλη.
Είχε συλληφθεί και ο πατέρας σας;
Το 1937 συνέλαβαν τον πατέρα μου και έτσι και εμείς τα παιδιά, βρεθήκαμε στην Παπενστράσε (Χώρος κράτησης) Ο πατέρας μου, ο αδερφός μου και εγώ μέναμε και οι τρεις στο υπόγειο του κρατητηρίου. Εγώ δεν ήμουν ούτε 18. Τον πατέρα μου τον μεταφέρανε σε άλλο στρατόπεδο και εμάς μας άφησαν μόνους εκεί.
Τον πατέρα σας το είδατε ξανά ;
Κατάφερε να γλιτώσει. Δραπέτευσε και έζησε τρία χρόνια στην παρανομία, έξω από το Βερολίνο.
Πώς βιώσατε την περίοδο της κράτησης;
Ήμουν για πολύ καιρό κλεισμένος και δεν ήξερα γιατί… Όσοι συλλαμβάνονταν ανακρίνονταν 4 -5 φορές το 24ωρο. Έπρεπε να δώσουν ονόματα. Όποιος μίλαγε έτρωγε ξύλο και όποιος δεν μίλαγε έτρωγε πάλι ξύλο, για να πει περισσότερα. Εκεί στην Παπενστρασε μας ανέκριναν 10 φορές την ημέρα. Και να μίλαγες πάλι έτρωγες ξύλο. Θέλανε ονόματα και διευθύνσεις κομουνιστών και σοσιαλδημοκρατών. Βέβαια δεν είμαστε πρόθυμοι να τους τα πούμε.
Ποιούς έψαχναν;
Τα στελέχη των κομουνιστών και σοσιαλδημοκρατών. Έτσι έγινε και με την σύλληψη του πατέρα μου. Κάποιος με τον οποίο είχε μια πολιτική αντιπαράθεση σε ένα κέντρο, ο οποίος ήταν οπαδός των αστικών κομμάτων, τον εκδικήθηκε καταδίδοντάς τον. Η αστυνομία ήρθε σε μας και είπε είσαστε κομουνιστές, παρόλο που είχαμε μετακομίσει από το Σενεμπεργκ στη νέα γειτονιά δεν μας γνώριζε κανείς.
Είχατε κακοποιηθεί πολύ;
Εγώ είχα μώλωπες στα χέρια,, αλλά σε άλλους είχαν σπάσει ήδη μέλη του σώματός τους . Ήτανε βάναυσοι. Όταν γύρναγα από τα βασανιστήρια με έπαιρναν στην αγκαλιά τους οι μεγαλύτεροι.
Και πώς βγήκατε από την φυλακή;
Με πολύ ιδιόμορφο τρόπο. Ρωτώντας ξανά και ξανά γιατί βρίσκομαι εδώ. «Με συλλάβατε στο Τέμπελχοφ όπου υποτίθεται ότι μοιράστηκαν προκηρύξεις» τους έλεγα. Συλλαμβάνανε κόσμο στο δρόμο επειδή στην περιοχή γινόταν αντιναζιστική προπαγάνδα με προκηρύξεις ή με συνθήματα στους τοίχους. Και επειδή δεν τους έφταναν οι απαντήσεις μου, έτρωγα πάλι ξύλο. Ώσπου μάλλον βαρέθηκαν να με ακούν να ρωτάω.
Μετά την αποφυλάκισή σας, συνεχίσατε την αντίσταση; Τι κάνατε;
Πρώτον, έκανα ανά δύο εβδομάδες διαλέξεις σε εκδηλώσεις. Ήταν άνθρωποι εκεί οι οποίοι έπρεπε να μιλήσουν. Το μόνο που με τάραζε ήταν ότι μερικοί έκαναν τόσο κουτές ερωτήσεις ή αρνιούνταν αυτό που δεν ήθελαν να δουν. Διότι, στην πραγματικότητα, η δράση των εθνικοσοσιαλιστών ήταν σε όλους γνωστή.
Γιατί γινόταν αυτό;
Κατά τη γνώμη μου η μάζα φοβόταν να ειπωθεί η αλήθεια. Το να επιτεθείς, να κατηγορήσεις τους εθνικοσοσιαλιστές, τους φαινόταν παρακινδυνευμένο. Και αυτό οδήγησε στην πάρα πέρα ανάπτυξη του εθνικοσοσιαλισμού. Διότι κανένας δεν είχε το θάρρος να σηκώσει το ανάστημά του. Εμείς που είμαστε οργανωμένοι στους κομουνιστές και τους σοσιαλδημοκράτες, ξέραμε πως γίνεται η δουλειά στην παρανομία. Αν ο απλός πολίτης άρχιζε να φλυαρεί, δεν ήξερε ποιος στεκόταν δίπλα του. Εμείς ρίχναμε πρώτα μια ματιά στους ανθρώπους, πριν πούμε την αλήθεια
Και τώρα με την κρίση υπάρχει άνοδος της ακροδεξιάς. θα μπορούσε να επαναληφθεί η ιστορία του εθνικοσοσιαλισμού;
Αύριο ή στην επόμενη ώρα, θα μπορούσε να συμβεί.
Τόσο επικίνδυνο είναι;
Τόσο σοβαρή είναι η κατάσταση σήμερα. Δεν χρειάζεται παρά κάποιος να δαπανήσει μερικά εκατομμύρια για να προσελκύσει τις μάζες
Πώς μπορεί να αμυνθεί κανείς κατά της ακροδεξιάς;
Να επαναφέρουμε πάντα στη μνήμη αυτές τις εποχές, γιατί ήταν φριχτές. Πιστεύω ότι αν ρωτήσουμε δέκα ανθρώπους, οι εννέα από αυτούς δεν ξέρουν ότι ήταν φριχτοί καιροί αυτοί με τους ναζί. Στο μεταξύ μεσολάβησε μια δεύτερη γενιά και από τους παλιούς δεν υπάρχει κανείς πια. Λένε οι νέοι, δεν τα ξέρω αυτά δεν τα ένοιωσα. Είναι φοβερό.
Οφείλεται στο ότι δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος ή στο ότι η ιστορία δεν διδάσκεται σωστά;
Δεν διδάσκεται καθόλου.
Πιστεύετε ότι η κατάσταση είναι παρόμοια με αυτή της δημοκρατίας της Βαϊμάρης; Τότε θα μπορούσε να συγκρατηθεί ο Χίτλερ αλλά δεν έγινε δυνατό.
Και σήμερα τα ίδια. Σας λέω, αν έρθει κάποιος και προπαγανδίσει ότι θα δώσει δουλειά σε ένα εκατομμύριο ανέργους, θα την πατήσουν αμέσως.
πηγή: tvxs.gr
Emir Kostouritsa
Να για ποιους λόγους εκπρόσωποι των Κροατών και των Βόσνιων αντιτίθενται στην νέα ταινία του διεθνώς καταξιωμένου Εμιρ Κουστουρίτσα
Η νέα ταινία του βραβευμένου και διεθνώς καταξιωμένου Σέρβου
σκηνοθέτη, Εμίρ Κουστουρίτσα, "Along the Milky Way", διχάζει την τριμερή
Προεδρία της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, καθώς οι εκπρόσωποι των Κροατών και
των Βόσνιων αντιτίθενται στην απόφαση να νοικιαστεί στρατιωτικός
εξοπλισμός, πυρομαχικά και στρατιώτες για τις ανάγκες των γυρισμάτων της
ταινίας.
Σύμφωνα με τηλεγράφημα του κροατικού πρακτορείου ειδήσεων
"Hina", ο εκπρόσωπος των Σέρβων στην τριμερή Προεδρία, Νεμπόισα
Ραντμάνοβιτς, εξέδωσε ανακοίνωση κατά της απόφασης του προεδρεύοντα (και
εκπροσώπου των Κροατών) Ζέλικο Κόμσιτς, ο οποίος κάλεσε τις Ένοπλες
Δυνάμεις να αναστείλουν την απόφαση του υπουργείου Άμυνας, για την
ενοικίαση στρατιωτικού εξοπλισμού, πυρομαχικών και στρατιωτών για τα
γυρίσματα της ταινίας του Εμίρ Κουστουρίτσα.
Η καθημερινή εφημερίδα του Σαράγεβο "Oslobodjenje" επικαλέστηκε δηλώσεις του Βόσνιου, μέλους της Προεδρίας, Μπακίρ Ιζετμπέκοβιτς, σύμφωνα με τις οποίες, ο Εμίρ Κουστουρίτσα "δεν θα πάρει μέρος στρατιωτικού εξοπλισμού της Βοσνίας", διότι- όπως τόνισε - "αν και είναι ένας μεγάλος σκηνοθέτης, είναι ακόμη μεγαλύτερος προδότης του λαού του".
"Ο κ. Κουστουρίτσα δεν θα έχει τη στήριξή μου για οποιαδήποτε από τις δουλειές του" ανέφερε χαρακτηριστικά.
Από το γραφείο του κ. Κόμσιτς, ανακοινώθηκε ότι η άδεια για τη χρήση στρατιωτικού εξοπλισμού της Βοσνίας στα γυρίσματα της ταινίας του Κουστουρίτσα έχει απορριφθεί, καθώς "η ηγεσία του κράτους δεν έφθασε σε συναίνεση γι' αυτό το θέμα". Η Προεδρία ανακοίνωσε, επίσης, ότι, δεν ζητήθηκε η θέση της για το αίτημα αυτό. Το γραφείο του προεδρεύοντος, κ. Κόμσιτς υπογράμμισε ότι, θα εξετάσει το αίτημα όταν το λάβει επίσημα.
Ωστόσο, από το γραφείο του κ. Ραντμάνοβιτς ανακοινώθηκε ότι η απόφαση του κ. Κόμσιτς δεν αντανακλά τη θέση της Προεδρίας, ιδιαίτερα δε τη θέση του κ. Ραντμάνοβιτς.
Ο κ. Κουστουρίτσα δήλωσε ότι είχε όλες τις απαραίτητες άδειες για να ξεκινήσει τα γυρίσματα της ταινίας. Πρόσθεσε δε, ότι οι ισχυρισμοί ότι δεν του επιτράπηκε η χρήση στρατιωτικού εξοπλισμού ήταν φήμες που διαδίδονται από άτομα από το Σαράγεβο.
Η διεθνούς φήμης Ιταλίδα ηθοποιός Μόνικα Μπελούτσι θα υποδυθεί μία κατάσκοπο στη νέα ταινία του Κουστουρίτσα, τα γυρίσματα της οποίας ξεκίνησαν στην πόλη Τρέμπινιε.
Ο Κουστουρίτσα δήλωσε ότι ο ίδιος θα έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία, το σενάριο της οποίας έγραψε ο ίδιος και η κόρη του Ντούνια.
Η Μόνικα Μπελούτσι ανέφερε από την πλευρά της, ότι στην ταινία θα μιλάει σερβικά, γλώσσα που μαθαίνει, αν και, όπως είπε, είναι δύσκολη γι' αυτήν.
Η Ιταλίδα ηθοποιός θα μείνει στην πόλη Τρέμπινιε για περίπου δέκα μέρες και στη συνέχεια θα μεταβεί σε άλλες περιοχές στη Βοσνία (Mt. Zelengora, Mokra Gora, Kamen Gora, Prijepolje and Hutovo Blato).
Ο Εμίρ Κουστουρίτσα ανακοίνωσε, στο Τρέμπινιε, ότι στοχεύει να ολοκληρώσει τα γυρίσματα της ταινίας μέχρι το Νοέμβριο και να κάνει την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Καννών.
NEWS 247
Η καθημερινή εφημερίδα του Σαράγεβο "Oslobodjenje" επικαλέστηκε δηλώσεις του Βόσνιου, μέλους της Προεδρίας, Μπακίρ Ιζετμπέκοβιτς, σύμφωνα με τις οποίες, ο Εμίρ Κουστουρίτσα "δεν θα πάρει μέρος στρατιωτικού εξοπλισμού της Βοσνίας", διότι- όπως τόνισε - "αν και είναι ένας μεγάλος σκηνοθέτης, είναι ακόμη μεγαλύτερος προδότης του λαού του".
"Ο κ. Κουστουρίτσα δεν θα έχει τη στήριξή μου για οποιαδήποτε από τις δουλειές του" ανέφερε χαρακτηριστικά.
Από το γραφείο του κ. Κόμσιτς, ανακοινώθηκε ότι η άδεια για τη χρήση στρατιωτικού εξοπλισμού της Βοσνίας στα γυρίσματα της ταινίας του Κουστουρίτσα έχει απορριφθεί, καθώς "η ηγεσία του κράτους δεν έφθασε σε συναίνεση γι' αυτό το θέμα". Η Προεδρία ανακοίνωσε, επίσης, ότι, δεν ζητήθηκε η θέση της για το αίτημα αυτό. Το γραφείο του προεδρεύοντος, κ. Κόμσιτς υπογράμμισε ότι, θα εξετάσει το αίτημα όταν το λάβει επίσημα.
Ωστόσο, από το γραφείο του κ. Ραντμάνοβιτς ανακοινώθηκε ότι η απόφαση του κ. Κόμσιτς δεν αντανακλά τη θέση της Προεδρίας, ιδιαίτερα δε τη θέση του κ. Ραντμάνοβιτς.
Ο κ. Κουστουρίτσα δήλωσε ότι είχε όλες τις απαραίτητες άδειες για να ξεκινήσει τα γυρίσματα της ταινίας. Πρόσθεσε δε, ότι οι ισχυρισμοί ότι δεν του επιτράπηκε η χρήση στρατιωτικού εξοπλισμού ήταν φήμες που διαδίδονται από άτομα από το Σαράγεβο.
Η διεθνούς φήμης Ιταλίδα ηθοποιός Μόνικα Μπελούτσι θα υποδυθεί μία κατάσκοπο στη νέα ταινία του Κουστουρίτσα, τα γυρίσματα της οποίας ξεκίνησαν στην πόλη Τρέμπινιε.
Ο Κουστουρίτσα δήλωσε ότι ο ίδιος θα έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία, το σενάριο της οποίας έγραψε ο ίδιος και η κόρη του Ντούνια.
Η Μόνικα Μπελούτσι ανέφερε από την πλευρά της, ότι στην ταινία θα μιλάει σερβικά, γλώσσα που μαθαίνει, αν και, όπως είπε, είναι δύσκολη γι' αυτήν.
Η Ιταλίδα ηθοποιός θα μείνει στην πόλη Τρέμπινιε για περίπου δέκα μέρες και στη συνέχεια θα μεταβεί σε άλλες περιοχές στη Βοσνία (Mt. Zelengora, Mokra Gora, Kamen Gora, Prijepolje and Hutovo Blato).
Ο Εμίρ Κουστουρίτσα ανακοίνωσε, στο Τρέμπινιε, ότι στοχεύει να ολοκληρώσει τα γυρίσματα της ταινίας μέχρι το Νοέμβριο και να κάνει την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Καννών.
NEWS 247
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)