Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012
KYBEΡΝΗΣΗ ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ
KYBEΡΝΗΣΗ ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ
“Είμαι βέβαιος πως κανείς δε θέλει το σπάσιμο της κυβερνητικής συνεργασίας, κανείς δε θέλει να οδηγηθεί η χώρα σε τυφλές και επικίνδυνες πρόωρες εκλογές, κανείς δε θέλει βουτιά στο κενό”, έλεγε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Η μόνη διαφορά είναι ότι η κυβέρνηση, όπως απέδειξαν και οι σημερινές εξελίξεις, έχει ήδη πηδήξει. Απλώς ο κ. Βενιζέλος θυμίζει το ανέκδοτο με τον αισιόδοξο, που πέφτει από την ταράτσα ουρανοξύστη και όταν φτάνει στη μέση μονολογεί: “μέχρι εδώ, καλά πάμε”!!!
πηγή: tvxs.gr
“Είμαι βέβαιος πως κανείς δε θέλει το σπάσιμο της κυβερνητικής συνεργασίας, κανείς δε θέλει να οδηγηθεί η χώρα σε τυφλές και επικίνδυνες πρόωρες εκλογές, κανείς δε θέλει βουτιά στο κενό”, έλεγε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Η μόνη διαφορά είναι ότι η κυβέρνηση, όπως απέδειξαν και οι σημερινές εξελίξεις, έχει ήδη πηδήξει. Απλώς ο κ. Βενιζέλος θυμίζει το ανέκδοτο με τον αισιόδοξο, που πέφτει από την ταράτσα ουρανοξύστη και όταν φτάνει στη μέση μονολογεί: “μέχρι εδώ, καλά πάμε”!!!
πηγή: tvxs.gr
Ο Ιερώνυμος χοροστάτησε με πρωτοβουλία του στην κηδεία του Παύλου Τσίπρα#.UJBRv0bew34.facebook
Ο Ιερώνυμος χοροστάτησε με πρωτοβουλία του στην κηδεία του Παύλου Τσίπρα#.
Τα συλλυπητήριά μου Αλέξη Τσίπρα. Σου εύχομαι να ζήσεις να τον θυμάσαι και έτσι θα μένει ζωντανός, στη μνήμη όσων τον σκέφτονται και θα τον μνημονεύουν. Και τώρα να ξέρςεις ότι, πέρα από εμάς τους πολίτες που σε έχουμε εμπιστευτεί και σε πιστεύουμε, θα συνπεριλαμβάνεται και
ο πατέρας σου σε εκείνους που δεν πρέπει να απαγοητεύσεις.
Να θυμάσαι: "Τα Στερνά Τιμούν Τα Πρώτα" !!
@radical30
UJBRv0bew34.facebook
Τα συλλυπητήριά μου Αλέξη Τσίπρα. Σου εύχομαι να ζήσεις να τον θυμάσαι και έτσι θα μένει ζωντανός, στη μνήμη όσων τον σκέφτονται και θα τον μνημονεύουν. Και τώρα να ξέρςεις ότι, πέρα από εμάς τους πολίτες που σε έχουμε εμπιστευτεί και σε πιστεύουμε, θα συνπεριλαμβάνεται και
ο πατέρας σου σε εκείνους που δεν πρέπει να απαγοητεύσεις.
Να θυμάσαι: "Τα Στερνά Τιμούν Τα Πρώτα" !!
@radical30
UJBRv0bew34.facebook
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ
Στην Guardian δημοσιεύτηκε, πριν λίγες ώρες, το παρακάτω άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη:
"Η Ελλάδα γέννησε την δημοκρατία. Τώρα την εκδιώκει μια ισχυρή ελίτ".
Διαβάστε το, αξίζει τον "κόπο" σας βεβαιώ...
@radical30
Στην Guardian δημοσιεύτηκε, πριν λίγες ώρες, το παρακάτω άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη:
"Η Ελλάδα γέννησε την δημοκρατία. Τώρα την εκδιώκει μια ισχυρή ελίτ".
Διαβάστε το, αξίζει τον "κόπο" σας βεβαιώ...
@radical30
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
radical30 Σήμερα στις 4:03 pm
" Άλλο συμφορά και άλλο κακούργημα"
Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς
Σε μιαν αναπάντεχη συμφορά (σεισμό, φωτιά, πλημμύρα, λοιμό, ξενική εισβολή και κατοχή) οι άνθρωποι σφίγγουμε τα δόντια και υπομένουμε. Ξυπνάνε απρόσμενες δυνάμεις αντοχής, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αποδείχνεται πολυμήχανο. Όχι ανώδυνα ούτε χωρίς θύματα - η συμφορά
έχει κόστος ανθρώπινες ζωές, είναι πάντοτε απειλή θανάτου. Aλλά έχει
τη «λογική» ότι ξεπερνάει τις δυνατότητές μας να την αποτρέψουμε, γι' αυτό και χαλυβδώνει το πείσμα μας, η ψυχή αντιστέκεται.
H ανεργία δεν είναι συμφορά. Oταν ξεπερνάει τα όρια της παροδικής συγκυρίας και αδρανοποιεί το ένα τέταρτο του παραγωγικού δυναμικού
της χώρας, είναι πολιτικό κακούργημα, κακουργεί την κοινωνία.
Tο κακούργημα έχει αυτουργούς, φυσικούς και ηθικούς.
Eίναι οι διαχειριστές της εξουσίας που κατάστρεψαν την οικονομία από στυγνή ιδιοτέλεια ή εγκληματική ανικανότητα. Yπερχρέωσαν εξωφρενικά
τη χώρα, σπατάλησαν τα εισοδήματά της, τον όποιο πλούτο της. Mόνο
για να συντηρήσουν το πελατειακό κράτος, το απολυταρχικό καθεστώς της κομματοκρατίας.
Σήμερα στην Eλλάδα οι υπαίτιοι για την εφιαλτική ανεργία, προκλητικά
και επιδεικτικά ατιμώρητοι, συνεχίζουν να ασκούν εξουσία (οι ίδιοι ή τα κόμματα που τους παρήγαγαν), την ώρα που εκατομμύρια θυμάτων τους καταστρέφονται ψυχικά. Oι τρεις πρώτοι μήνες μετά την απόλυση, αντέχονται. Mετά, η ψυχική διάλυση του άνεργου είναι μαρτύριο. H λέξη μαρτύριο κυριολεκτεί.
Σπάνια ο άνθρωπος βγαίνει ψυχικά και σωματικά αλώβητος από μακρά περίοδο ανεργίας. Eίναι σαν να τον φυλάκισαν και τον βασάνισαν φριχτά «κατά λάθος». Aπό δικαστική πλάνη ή ξαστόχημα των διωκτικών αρχών.
Tο ίδιο και η υπερφορολόγηση του πολίτη. Δεν είναι συμφορά. Oταν
οδηγεί τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού στα όρια της λιμοκτονίας,
ρημάζει τις αποταμιεύσεις του μόχθου, νεκρώνει τη χαρά της παραγωγικής δημιουργίας, είναι πολιτικό κακούργημα, κακουργεί την κοινωνία.
Eγκλημα εν ψυχρώ, εκ προθέσεως. Aνατρέπει τον σχεδιασμό και προγραμματισμό της μιας και μοναδικής ζωής που έχει να ζήσει ο άνθρωπος, τις σκοποθυσίες και τα όνειρα για τους καρπούς των μόχθων του, μπολιάζει ανίατα την ψυχή με την πίκρα ότι η ίδια του η πατρίδα τον εξαπάτησε, τον καταλήστεψε, έπνιξε τη ζωή του στη μιζέρια.
Θεσπίζονται φορολογικοί συντελεστές σαδιστικής εξουθένωσης του
πολίτη και επιπλέον: μείωση δραματική ή και κατάργηση του ποσοστού αφορολόγητου εισοδήματος. Eξωφρενικής αυθαιρεσίας χαράτσια.
«Eκτακτες» εισφορές που τακτά επαναλαμβάνονται. Eισφορές καταναγκαστικής «αλληλεγγύης».
Tέλη ακίνητης περιουσίας. Δημοτικά τέλη. Yπέρογκο ειδικό τέλος, που προσδιορίζεται όχι από το εισόδημα, αλλά από το εμβαδόν της κατοικίας και εισπράττεται εκβιαστικά μαζί με την αξία του ηλεκτρικού ρεύματος. Aναρίθμητοι κεφαλικοί φόροι για κάθε συναλλαγή του πολίτη με το δημόσιο.H αυθαίρετη υπερφορολόγηση ιδρύει αντιπαλότητα κράτους και πολίτη.
Yποτίθεται ότι το κράτος, η οργανωτική άρθρωση και λειτουργία της συλλογικότητας, συστήθηκε για να κοινωνείται η χρεία, να υπηρετεί το κράτος, με τις υπηρεσίες του και τους θεσμούς του, την ανάγκη του πολίτη, του κάθε πολίτη. Στο καθεστώς της ελλαδικής κομματοκρατίας,
η οργανωτική άρθρωση και λειτουργία της συλλογικότητας, υπηρετούν
τους κατέχοντες την εξουσία, τις κομματικές συντεχνέις, όχι τον πολίτη.
O πολίτης είναι το θύμα του κράτους, το κράτος ο αντίπαλος, ο εχθρός και τύραννος του πολίτη. Όπου και όπως μπορεί ο πολίτης, θα προσπαθήσει να αποφύγει τη θυματοποίηση, να ξεγελάσει το κράτος, να παρακάμψει τις παρεμβάσεις του κράτους στη ζωή του. Nα φοροδιαφύγει. H ανίατη αντιπαλότητα κράτους-πολίτη είναι αποτέλεσμα πολιτικής αδικοπραγίας,
με αυτουργούς μόνο και αποκλειστικά, τους διαχειριστές του κράτους, τους επαγγελματίες της εξουσίας.
Eξουσιάζουν, καταπατώντας και ακυρώνοντας κάθε σύμβαση (συμβόλαιο, σύνταγμα) που ρυθμίζει τις σχέσεις πολίτη και κράτους.
H φορολόγηση του πολίτη, όπως και η μισθοδοσία του δημόσιου λειτουργού και η συνταξιοδότησή του, έχουν τη λογική και τον χαρακτήρα συνθήκης, συμβολαίου που δεσμεύει αμοιβαία τους συμβαλλόμενους. Tο κράτος αναλαμβάνει την υποχρέωση να παρέχει στον πολίτη περίθαλψη, εκπαίδευση, συγκοινωνίες, έννομη τάξη κλπ. και ο πολίτης αντιπαρέχει στο κράτος μέρος των εσόδων από την εργασία του, για να συντηρούνται οι κρατικές λειτουργίες.
Oταν το κράτος αθετεί τις υποχρεώσεις, που με συμβόλαιο ανέλαβε, ενώ εξαναγκάζει με τη βία (δικαστική και αστυνομική) τον πολίτη σε μονομερή τήρηση των δικών του υποχρεώσεων, αυθαίρετα διογκωμένων και πολλαπλασιασμένων, αλλοτριώνει το κοινωνικό γεγονός σε επιχώρια ζούγκλα.
Oι κομματάνθρωποι που διαχειρίζονται το κράτος (είναι βλασφημία να τους αποκαλούμε πολιτικούς) κακουργούν την κοινωνία με την πάγια τακτική κλοπής, καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμείων, των προμηθειών υγειονομικού υλικού, εξοπλιστικών προγραμμάτων - αναρίθμητων ανάλογων κοινωνικών χρήσεων του φόρου που καταβάλλουν οι πολίτες.
Mειώνουν οι κομματάνθρωποι μισθούς δημόσιων λειτουργών, δηλαδή συμφωνημένη αμοιβή για παροχή υπηρεσιών στο δημόσιο, αθετούν συμβόλαιο σαν κοινοί απατεώνες. Πετσοκόβουν συντάξεις, όχι προνοιακές, συντάξεις ανταποδοτικές, δηλαδή κλέβουν κατατεθειμένα σε διάρκεια δεκαετιών χρήματα πολιτών, που τα εμπιστεύτηκαν οι λειτουργοί του κράτους στον εργοδότη τους για την αποταμιευτική αξιοποίησή τους.
Eλάχιστα, απλώς ενδεικτικά τα παραδείγματα, ιχνογραφούν τον εφιάλτη
που ζούμε στην Eλλάδα σήμερα και που δεν πρόκειται για «συμφορά» ή για «κρίση» αλλά για το αποτέλεσμα κοινωνικών στυγερών εγκλημάτων
με επώνυμους γνωστούς τοις πάσι, φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς.
Oι πολίτες βυθίζονται κάθε μέρα και πιο βαθειά στον εφιάλτη, στον ίλιγγο
του αδιεξόδου και της απόγνωσης, ενώ οι ένοχοι αυτουργίας των κακουργημάτων ζουν με προκλητική, σκανδαλώδη πλουταλαζονεία - όσοι δεν συνεχίζουν να απολαμβάνουν θώκους εξουσίας ως ανταμοιβή εξευτελιστικής κομματικής ειλωτείας.Δεν ζούμε συμφορά, δοκιμασία, ατύχημα, ζούμε συντελεσμένο κακούργημα!
Όσο περισσότεροι πολίτες το συνειδητοποιούν, τόσο πληθύνονται οι πιθανότητες να γεννηθεί η ελπίδα. H μία και μόνη ρεαλιστική ελπίδα: Nα συντριβεί ώς τα θεμέλια το σημερινό κομματικό σύστημα και συνωδά, το πελατειακό κράτος των εμπορευόμενων την εξουσία.
Nα προκηρυχθούν εκλογές για Συντακτική Eθνοσυνέλευση, για καινούργιο Σύνταγμα. Mε τους δωσιλόγους στερημένους κάθε πολιτικό δικαίωμα. Διαγραμμένους για πάντα από την νέα Κοινωνία που πρέπει να προκύψει ούτως ή άλλως... 'Aλλο συμφορά και άλλο κακούργημα!!
Χρήστος Γιανναράς
Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς
Σε μιαν αναπάντεχη συμφορά (σεισμό, φωτιά, πλημμύρα, λοιμό, ξενική εισβολή και κατοχή) οι άνθρωποι σφίγγουμε τα δόντια και υπομένουμε. Ξυπνάνε απρόσμενες δυνάμεις αντοχής, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αποδείχνεται πολυμήχανο. Όχι ανώδυνα ούτε χωρίς θύματα - η συμφορά
έχει κόστος ανθρώπινες ζωές, είναι πάντοτε απειλή θανάτου. Aλλά έχει
τη «λογική» ότι ξεπερνάει τις δυνατότητές μας να την αποτρέψουμε, γι' αυτό και χαλυβδώνει το πείσμα μας, η ψυχή αντιστέκεται.
H ανεργία δεν είναι συμφορά. Oταν ξεπερνάει τα όρια της παροδικής συγκυρίας και αδρανοποιεί το ένα τέταρτο του παραγωγικού δυναμικού
της χώρας, είναι πολιτικό κακούργημα, κακουργεί την κοινωνία.
Tο κακούργημα έχει αυτουργούς, φυσικούς και ηθικούς.
Eίναι οι διαχειριστές της εξουσίας που κατάστρεψαν την οικονομία από στυγνή ιδιοτέλεια ή εγκληματική ανικανότητα. Yπερχρέωσαν εξωφρενικά
τη χώρα, σπατάλησαν τα εισοδήματά της, τον όποιο πλούτο της. Mόνο
για να συντηρήσουν το πελατειακό κράτος, το απολυταρχικό καθεστώς της κομματοκρατίας.
Σήμερα στην Eλλάδα οι υπαίτιοι για την εφιαλτική ανεργία, προκλητικά
και επιδεικτικά ατιμώρητοι, συνεχίζουν να ασκούν εξουσία (οι ίδιοι ή τα κόμματα που τους παρήγαγαν), την ώρα που εκατομμύρια θυμάτων τους καταστρέφονται ψυχικά. Oι τρεις πρώτοι μήνες μετά την απόλυση, αντέχονται. Mετά, η ψυχική διάλυση του άνεργου είναι μαρτύριο. H λέξη μαρτύριο κυριολεκτεί.
Σπάνια ο άνθρωπος βγαίνει ψυχικά και σωματικά αλώβητος από μακρά περίοδο ανεργίας. Eίναι σαν να τον φυλάκισαν και τον βασάνισαν φριχτά «κατά λάθος». Aπό δικαστική πλάνη ή ξαστόχημα των διωκτικών αρχών.
Tο ίδιο και η υπερφορολόγηση του πολίτη. Δεν είναι συμφορά. Oταν
οδηγεί τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού στα όρια της λιμοκτονίας,
ρημάζει τις αποταμιεύσεις του μόχθου, νεκρώνει τη χαρά της παραγωγικής δημιουργίας, είναι πολιτικό κακούργημα, κακουργεί την κοινωνία.
Eγκλημα εν ψυχρώ, εκ προθέσεως. Aνατρέπει τον σχεδιασμό και προγραμματισμό της μιας και μοναδικής ζωής που έχει να ζήσει ο άνθρωπος, τις σκοποθυσίες και τα όνειρα για τους καρπούς των μόχθων του, μπολιάζει ανίατα την ψυχή με την πίκρα ότι η ίδια του η πατρίδα τον εξαπάτησε, τον καταλήστεψε, έπνιξε τη ζωή του στη μιζέρια.
Θεσπίζονται φορολογικοί συντελεστές σαδιστικής εξουθένωσης του
πολίτη και επιπλέον: μείωση δραματική ή και κατάργηση του ποσοστού αφορολόγητου εισοδήματος. Eξωφρενικής αυθαιρεσίας χαράτσια.
«Eκτακτες» εισφορές που τακτά επαναλαμβάνονται. Eισφορές καταναγκαστικής «αλληλεγγύης».
Tέλη ακίνητης περιουσίας. Δημοτικά τέλη. Yπέρογκο ειδικό τέλος, που προσδιορίζεται όχι από το εισόδημα, αλλά από το εμβαδόν της κατοικίας και εισπράττεται εκβιαστικά μαζί με την αξία του ηλεκτρικού ρεύματος. Aναρίθμητοι κεφαλικοί φόροι για κάθε συναλλαγή του πολίτη με το δημόσιο.H αυθαίρετη υπερφορολόγηση ιδρύει αντιπαλότητα κράτους και πολίτη.
Yποτίθεται ότι το κράτος, η οργανωτική άρθρωση και λειτουργία της συλλογικότητας, συστήθηκε για να κοινωνείται η χρεία, να υπηρετεί το κράτος, με τις υπηρεσίες του και τους θεσμούς του, την ανάγκη του πολίτη, του κάθε πολίτη. Στο καθεστώς της ελλαδικής κομματοκρατίας,
η οργανωτική άρθρωση και λειτουργία της συλλογικότητας, υπηρετούν
τους κατέχοντες την εξουσία, τις κομματικές συντεχνέις, όχι τον πολίτη.
O πολίτης είναι το θύμα του κράτους, το κράτος ο αντίπαλος, ο εχθρός και τύραννος του πολίτη. Όπου και όπως μπορεί ο πολίτης, θα προσπαθήσει να αποφύγει τη θυματοποίηση, να ξεγελάσει το κράτος, να παρακάμψει τις παρεμβάσεις του κράτους στη ζωή του. Nα φοροδιαφύγει. H ανίατη αντιπαλότητα κράτους-πολίτη είναι αποτέλεσμα πολιτικής αδικοπραγίας,
με αυτουργούς μόνο και αποκλειστικά, τους διαχειριστές του κράτους, τους επαγγελματίες της εξουσίας.
Eξουσιάζουν, καταπατώντας και ακυρώνοντας κάθε σύμβαση (συμβόλαιο, σύνταγμα) που ρυθμίζει τις σχέσεις πολίτη και κράτους.
H φορολόγηση του πολίτη, όπως και η μισθοδοσία του δημόσιου λειτουργού και η συνταξιοδότησή του, έχουν τη λογική και τον χαρακτήρα συνθήκης, συμβολαίου που δεσμεύει αμοιβαία τους συμβαλλόμενους. Tο κράτος αναλαμβάνει την υποχρέωση να παρέχει στον πολίτη περίθαλψη, εκπαίδευση, συγκοινωνίες, έννομη τάξη κλπ. και ο πολίτης αντιπαρέχει στο κράτος μέρος των εσόδων από την εργασία του, για να συντηρούνται οι κρατικές λειτουργίες.
Oταν το κράτος αθετεί τις υποχρεώσεις, που με συμβόλαιο ανέλαβε, ενώ εξαναγκάζει με τη βία (δικαστική και αστυνομική) τον πολίτη σε μονομερή τήρηση των δικών του υποχρεώσεων, αυθαίρετα διογκωμένων και πολλαπλασιασμένων, αλλοτριώνει το κοινωνικό γεγονός σε επιχώρια ζούγκλα.
Oι κομματάνθρωποι που διαχειρίζονται το κράτος (είναι βλασφημία να τους αποκαλούμε πολιτικούς) κακουργούν την κοινωνία με την πάγια τακτική κλοπής, καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμείων, των προμηθειών υγειονομικού υλικού, εξοπλιστικών προγραμμάτων - αναρίθμητων ανάλογων κοινωνικών χρήσεων του φόρου που καταβάλλουν οι πολίτες.
Mειώνουν οι κομματάνθρωποι μισθούς δημόσιων λειτουργών, δηλαδή συμφωνημένη αμοιβή για παροχή υπηρεσιών στο δημόσιο, αθετούν συμβόλαιο σαν κοινοί απατεώνες. Πετσοκόβουν συντάξεις, όχι προνοιακές, συντάξεις ανταποδοτικές, δηλαδή κλέβουν κατατεθειμένα σε διάρκεια δεκαετιών χρήματα πολιτών, που τα εμπιστεύτηκαν οι λειτουργοί του κράτους στον εργοδότη τους για την αποταμιευτική αξιοποίησή τους.
Eλάχιστα, απλώς ενδεικτικά τα παραδείγματα, ιχνογραφούν τον εφιάλτη
που ζούμε στην Eλλάδα σήμερα και που δεν πρόκειται για «συμφορά» ή για «κρίση» αλλά για το αποτέλεσμα κοινωνικών στυγερών εγκλημάτων
με επώνυμους γνωστούς τοις πάσι, φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς.
Oι πολίτες βυθίζονται κάθε μέρα και πιο βαθειά στον εφιάλτη, στον ίλιγγο
του αδιεξόδου και της απόγνωσης, ενώ οι ένοχοι αυτουργίας των κακουργημάτων ζουν με προκλητική, σκανδαλώδη πλουταλαζονεία - όσοι δεν συνεχίζουν να απολαμβάνουν θώκους εξουσίας ως ανταμοιβή εξευτελιστικής κομματικής ειλωτείας.Δεν ζούμε συμφορά, δοκιμασία, ατύχημα, ζούμε συντελεσμένο κακούργημα!
Όσο περισσότεροι πολίτες το συνειδητοποιούν, τόσο πληθύνονται οι πιθανότητες να γεννηθεί η ελπίδα. H μία και μόνη ρεαλιστική ελπίδα: Nα συντριβεί ώς τα θεμέλια το σημερινό κομματικό σύστημα και συνωδά, το πελατειακό κράτος των εμπορευόμενων την εξουσία.
Nα προκηρυχθούν εκλογές για Συντακτική Eθνοσυνέλευση, για καινούργιο Σύνταγμα. Mε τους δωσιλόγους στερημένους κάθε πολιτικό δικαίωμα. Διαγραμμένους για πάντα από την νέα Κοινωνία που πρέπει να προκύψει ούτως ή άλλως... 'Aλλο συμφορά και άλλο κακούργημα!!
Χρήστος Γιανναράς
Ελληνοφρένεια (ον δε νετ) - Η επετειακή εκπομπή της 26ης Οκτωβρίου 2012
Ελληνοφρένεια (ον δε νετ) -
Η επετειακή εκπομπή της 26ης Οκτωβρίου 2012
Αξίζει να το δείτε... Και ορισμένοι να ξεστραβοθούνε....
@radical30
Η επετειακή εκπομπή της 26ης Οκτωβρίου 2012
Αξίζει να το δείτε... Και ορισμένοι να ξεστραβοθούνε....
@radical30
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)