Μανώλης Γαβαθιώτης
Πολλές συγκινήσεις μαζί. Κάποιοι τις φοβούνται. Εγώ τις θεωρώ ανανεωτικές, θετικές, αισιόδοξες. Δεν είναι μόνο η στιγμή πού το μωράκι παίρνει το όνομα πού θα το συντροφεύει σε όλη του τη ζωή. Δεν είναι μόνο οι στιγμές των φωτογραφιών, των συγχαρητηρίων, των ευχών. Προπάντων, μετράνε οι στιγμές πού βλέπεις και αισθάνεσαι όλη την οικογένεια, όλους τους φίλους, ακόμα και ανθρώπους πού δεν συναντάς συχνά, η και δεν έχεις δεί ποτέ, αλλά σε γνωρίζουν, να βρίσκονται μπροστά σου, δίπλα σου, χαμογελαστοί, με ειλικρινή αγάπη στο βλέμμα τους, να σού δίνουν εγκάρδια το χέρι, δίνοντάς σου ειλικρινείς ευχές.
Ναι, είναι δυνατές συγκινήσεις όλα αυτά, ειδικά γιά έναν άνθρωπο πού μπορεί να τις ζεί, να τις αισθάνεται, να τις απολαμβάνει. Πράγματι, λοιπόν, στα βαφτίσια της Ηλιάνας μου ήρθαν και με χαιρέτησαν και άνθρωποι πού δε τους γνώριζα, αλλά με γνωρίζουν, από τις αναγνώσεις των κειμένων μου. Ηρθαν, αυτοί, γιά μένα, γιά τις χαρές μου.
Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος, αλλά ΑΥΤΕΣ πρέπει να είναι οι στιγμές ΚΟΡΥΦΩΣΗΣ της δημοσιογραφικής αναγνώρισης.
Ευχαριστώ όλους τους καλούς φίλους, όσους με σκέφτηκαν και ευχήθηκαν στις μεγάλες μου χαρές και ανταποδίδω, μέσα από την καρδιά μου : Καλό να έχουν και να βρίσκουν πάντα, στις δύσκολες φάσεις της ζωής τους. Να σας έχει ο Θεός καλά, αγαπητοί φίλοι. Ευχαριστώ.
Πολλές συγκινήσεις μαζί. Κάποιοι τις φοβούνται. Εγώ τις θεωρώ ανανεωτικές, θετικές, αισιόδοξες. Δεν είναι μόνο η στιγμή πού το μωράκι παίρνει το όνομα πού θα το συντροφεύει σε όλη του τη ζωή. Δεν είναι μόνο οι στιγμές των φωτογραφιών, των συγχαρητηρίων, των ευχών. Προπάντων, μετράνε οι στιγμές πού βλέπεις και αισθάνεσαι όλη την οικογένεια, όλους τους φίλους, ακόμα και ανθρώπους πού δεν συναντάς συχνά, η και δεν έχεις δεί ποτέ, αλλά σε γνωρίζουν, να βρίσκονται μπροστά σου, δίπλα σου, χαμογελαστοί, με ειλικρινή αγάπη στο βλέμμα τους, να σού δίνουν εγκάρδια το χέρι, δίνοντάς σου ειλικρινείς ευχές.
Ναι, είναι δυνατές συγκινήσεις όλα αυτά, ειδικά γιά έναν άνθρωπο πού μπορεί να τις ζεί, να τις αισθάνεται, να τις απολαμβάνει. Πράγματι, λοιπόν, στα βαφτίσια της Ηλιάνας μου ήρθαν και με χαιρέτησαν και άνθρωποι πού δε τους γνώριζα, αλλά με γνωρίζουν, από τις αναγνώσεις των κειμένων μου. Ηρθαν, αυτοί, γιά μένα, γιά τις χαρές μου.
Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος, αλλά ΑΥΤΕΣ πρέπει να είναι οι στιγμές ΚΟΡΥΦΩΣΗΣ της δημοσιογραφικής αναγνώρισης.
Ευχαριστώ όλους τους καλούς φίλους, όσους με σκέφτηκαν και ευχήθηκαν στις μεγάλες μου χαρές και ανταποδίδω, μέσα από την καρδιά μου : Καλό να έχουν και να βρίσκουν πάντα, στις δύσκολες φάσεις της ζωής τους. Να σας έχει ο Θεός καλά, αγαπητοί φίλοι. Ευχαριστώ.
