Πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς σε μια κοινωνία, που ποτέ δεν φημιζόταν για την πολιτική της ωριμότητα; Το σκηνικό θυμίζει ένα μικρό παιδί που τιμωρείται υπέρμετρα από τους γονείς του, για κάτι που δεν κατάλαβε καν ότι έκανε. Ή για κάτι που έκανε συστηματικά με τη δική τους ανοχή ή ακόμα και προτροπή. Θα νιώσει ένοχο αν το μαλώσουν ξανά και ξανά αλλά δεν θα του εξηγήσουν ποτέ τι ακριβώς έκανε λάθος. Όμως κάποια στιγμή θα θέλει να ξεχάσει. Και θα είναι έτοιμο να κάνει το ίδιο λάθος. Δυστυχώς βέβαια, όχι για εμάς τους "εσφαλμένους" αλλά για τους νέους, τα παιδιά σας και τα εγγόνια μου. Οι μεγαλύτεροι είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
@radical30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου