28η Οκτωβρίου 1940

28η Οκτωβρίου 2013

Το ΟΧΙ του 1940

Εδώ στο Πόρτο Ράφτη που ζω τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια, σήμερα   28 Οκτώβρη 2013, δεν υπήρξε καμιά εορταστική ατμόσφαιρα. ʼΟχι πως αυτό μου έκανε κάποια άσχημη εντύπωση, ίσα ίσα που γλύτωσα από μια ακόμα υποκριτική μασκαράτα. Τι να γιορτάσουμε, στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ, για την εποποιϊα του 40; Που να βρούμε το απαιτούμενο θράσος για να τολμήσουμε έστω να μπούμε στο παιχνίδι των αναμνήσεων εκείνης της πράγματι ιστορικής εποχής για τη Χώρα και της εθνικής περιφάνειας που ζήσαμε σαν Λαός;

ʽΕτσι που έχουν τουμπάρει τα πράγματα στη πατρίδα μας, ποιοί είναι εκείνοι που μπορούν να φανταστούν την ατμόσφαιρα που κυριάρχησε εκείνες τις ανεπανάληπτες πρώτες ώρες, μέρες, βδομάδες, μήνες.       Οι νέοι, που να κοιτάξουν γύρω τους, να δουν ή να ακούσουν κάτι,     που να θυμίζει έστω, τέτοιες στιγμές πανελλήνιας πατριωτικής ανάτασης. Αφού τώρα, το σκηνικό της σημερινής Ελλάδας, μόνο αισθήματα θλίψης, απογοήτευσης, ντροπής και κυρίως οργής μπορεί να προκαλέσει.

Τότε, μέχρι τις 3:30 το πρωί της 28ης Οκτώβρη, ή χώρα βίωνε μια τετράχρονη Δικτατορία Μεταξά. Που έπαψε όμως να υφίσταται από το ίδιο εκείνο πρωινό , εκ των πραγμάτων, από τη στιγμή που σήμανε η έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου και ήλθε η ώρα που Μεταξάς και Γεώργιος Βʼ έπρεπε να καλέσουν τον λαό, να πολεμήσει.

Με τί θα πολεμούσε, με τα χέρια; Όπλα δόθηκαν στους στρατιώτες, δεν γινόταν διαφορετικά, και οι στρατιώτες ήταν οι ίδιοι που μέχρι τις τρεις το πρωί, σαν πολίτες, ένοιωθαν στο πετσί τους ένα απάνθρωπο πολιτικό προγκρόμ. Εχθροί του Μεταξικού καθεστώτος δεν ήταν μόνο οι

συνήθεις ύποπτοι κομμουνιστές, αλλά κάθε Δημοκρατικός πολίτης που δεν είχε ενταχθεί στις φασιστικές οργανώσεις τύπου Μουσολίνι και Χίτλερ.

ʽΟμως οι ʽΕλληνες δεν έβλεπαν πλέον εσωτερικό αντίπαλο. Η υπεράσπιση της Πατρίδας τους έκοφτε! Όλοι μαζί, σαν μια γροθιά, αφήνοντας πίσω πικρίες, αδικίες, αρκετοί και βασανισμούς, θυμήθηκαν το ιερό σύνθημα «Αμύνεσθαι περί Πάτρις» των προγόνων μας, και μετατρέποντάς το στην, εξ ίσου ιερή πολεμική κραυγή-ιαχή, «Αέρα!!», πήραν φαλάγγι της άψογα οργανωμένες και οπλισμένες Μεραρχίες του Μουσολίνι. Αν και σχεδόν ανέτοιμοι στρατιωτικά, οι έλληνες μαχητές έγραψαν πράγματι νέες σελίδες ηρωισμού και αυταπάρνησης στα βουνά της Αλβανίας, αυτό που αργότερα αποκλήθηκε «Εποποιία του 1940», όχι από μας τους Έλληνες, αλλά από κάθε Ηγέτη, κάθε Χώρας.

=========

«Η 28η Οκτωβρίου είναι η μοναδική εθνική μας επέτειος η οποία γεννήθηκε μέσα σε μια συλλογική ψύχωση και καθιερώθηκε απ’ ευθείας από τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Σε αντίθεση την 25η Μαρτίου, που αποτελεί μια εκ των υστέρων «κατασκευασμένη» επέτειο, η 28η Οκτωβρίου εντοπίζει ένα καταλυτικό γεγονός που μάλιστα βιώθηκε και  ως τομή στον ιστορικό χρόνο. Δεν υπάρχει κανένας από τη γενιά του Πολέμου και της Κατοχής που να μη μπορεί –μέχρι σήμερα– να δώσει συγκεκριμένη απάντηση στην ερώτηση: «Πού ήσουν την 28η Οκτωβρίου 1940;».  Ήταν η γενέθλιος ημερομηνία μιας ολόκληρης γενιάς.            Η κήρυξη του πολέμου με την Ιταλία επέδρασε άμεσα και καταλυτικά  στην ψυχολογία των ανθρώπων της εποχής. Περισσότερο από κάθε προηγούμενη πολεμική αναμέτρηση (Βαλκανικοί Πόλεμοι, Μικρασιατική Εκστρατεία), ο ελληνοϊταλικός πόλεμος ήταν μια εμπειρία που διαπέρασε την ελληνική κοινωνία και ζυμώθηκε στη συνείδηση του λαού με τις παραδοσιακές έννοιες της δικαιοσύνης και της φιλοπατρίας, ωστόσο σε  μια νέα εκδοχή: του αντιφασισμού».

=========

Ήμουν ακριβώς δέκα (10) ετών πιτσιρικάς, εκείνο το πρωϊνό της 28ης Οκτωβρίου 1940, όταν ξύπνησα έντρομος από τον τρομακτικό ήχο των σειρήνων, που ξεφώνιζαν σαν ντελάλης την έναρξη ενός πολέμου που κανείς σχεδόν τότε δεν περίμενε. Από εκείνη την ημέρα και σε αυτή την ηλικία, τέλειωσε για εμένα και όλα τα ελληνόπουλα της γενιάς μου, η περίοδος της ανέμελης νεότητας. Ποτέ πια δεν νιώσαμε ξέγνοιαστα παιδιά. Μεγαλώσαμε πρόωρα και αναδρομικά. Και επιτρέψτε μου να πιστεύω, ότι αποτελέσαμε την πιο δυναμική και δημιουργική γενιά της σύγχρονης ελληνικής παραγωγής ανθρώπινου δυναμικού.

Αυτές οι στρατιωτικές επιτυχίες δεν κράτησαν για πολύ. Όταν οι Γερμανοί διαπίστωσαν ότι η εκκαθάριση των Βαλκανίων, που είχαν αναλάβει να φέρουν σε πέρας οι Ιταλοί σύμμαχοι τους, πήγαινε σε μάκρος και ότι τους είχαμε πάρει φαλάγγι στα βουνά της Αλβανίας, αποφάσισαν να επέμβουν και το έκαναν αποτελεσματικά. Ήδη εκείνοι είχαν κατακτήσει σε χρόνο ρεκόρ όλες τις χώρες της Ευρώπης, εκτός της Μ.Βρετανίας.

Όταν κατέρρευσε κάθε αντίσταση (Απρίληςʼ41) απέναντι στις Γερμανικές μεραρχίες, ο Γεώργιος Βʼ και η Κυβέρνησή του έφυγαν στην Αίγυπτο. Μία από τις τελευταίες τους αποφάσεις ήταν να ανοίξουν οι πόρτες ΟΛΩΝ των φυλακών και να αφεθούν ελεύθεροι ΟΛΟΙ οι κατάδικοι. Κλέφτες, δολοφόνοι, απαγωγείς, βιαστές, οι πάντες, να επιστρέψουν στα σπίτια τους και κοντά στις φαμίλιες τους.

 Ε, η βασιλική εντολή δεν εισακούστηκε!

Δεν είμαι σίγουρος για τον ακριβή αριθμό, πάντως, οι Γερμανοί και Ιταλοί κατακτητές της πατρίδας μας, όταν παρέλαβαν τις φυλακές, αυτές δεν ήταν άδειες! Υπήρχε εκεί ένας αριθμός ελλήνων δεσμοφυλάκων, που φρόντισε να παραδώσει στους Κατακτητές τα κλειδιά των κελιών μαζί με τους πάνω από 400 κρατούμενους για τα πολιτικά τους «πιστεύω» ‘Ελληνες κομμουνιστές… Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ντροπή σαν ελληνόπουλο!!

Μέχρι τότε, ομολογώ πως ένοιωθα υπερήφανος για τη πατρίδα μου και τους συμπατριώτες μου. Αρκετά χρόνια μετά, όταν βίωσα και τον καταστροφικό εμφύλιο και όλα όσα ακολούθησαν, άρχισα σιγά σιγά να χάνω τον σεβασμό και την αγάπη που υπήρχε μέχρι τότε, γι αυτό που αποκαλούμε Πατρίδα.

 *****

Σήμερα γιορτάζουμε εκείνο το ηρωϊκό Όχι του 1940, απέναντι στους φασίστες του Μουσολίνι, χωρίς ίχνος ντροπής για την τωρινή κατάντια της χώρας μας. Σήμερα λοιπόν, η Ελλάδα, η πατρίδα μας, θα έπρεπε να ντρέπεται για το κατάντημά της. Το ΟΧΙ του '40 έγινε ένα ντροπιαστικό ΝΑΙ στις προσταγές του 4ου Ράιχ, από τους προδότες πολιτικούς που μας κυβερνούν. Και οι νεοέλληνες το μόνο που κάνουν είναι να αγανακτούν αλλά και να λουφάζουν σαν τρομαγμένα αρνιά που οδηγούνται στη σφαγή.

Και εγώ ντρέπομαι για άλλη μια φορά, σε ηλικία 83 ετών πλέον. Ναι εδώ και κάποια χρόνια έχω φθάσει στο σημείο να ντρέπομαι σαν Ελλήνας!!!

 Όμως θέλω να βάλω ένα ερώτημα, για κάθε σύγχρονο συμπατριώτη:

ΜΕ ΠΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗ, ΜΕΤΑΤΡΕΨΑΜΕ ΣΕ ΓΙΟΡΤΗ, ΤΗ ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΕΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΣΑΝ ΤΟ "ΟΧΙ" ΤΟΥ 40, ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΜΙΑ 4ΕΤΗ ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΚΑΤΟΧΗ;

ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΑΙ ΠΟΤΕ Η ΕΝΑΡΞΗ ΕΝΟΣ ΑΙΜΑΤΗΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ; ΠΟΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΗΜΕΡΑ, ΕΧΟΥΝ ΚΟΥΡΑΓΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ;

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΟΥΦΑΖΕΙ ΣΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ!

Αν με θεωρήσετε υπερβολικό ή άδικο, θα μου αξίζει μάλλον. Πάντως για σκεφτείτε το άλλη μια φορά, ίσως κάπου συμπέσουμε στις κρίσεις μας.

@radical30

28.10.2013