Γερμανικός εξτρεμισμός
Η γερμανική ηγεσία λοιπόν δεν σταματά μπροστά σε τίποτα: προκειμένου να πετύχουν τους εθνικούς τους στόχους είναι αποφασισμένοι για όλα, ακόμα και να τινάξουν στον αέρα τις πιο βασικές, τις θεμελιώδεις «συμβάσεις» που διέπουν τον δυτικό κόσμο. Όπως διαπίστωσαν οι πάντες το περασμένο Σάββατο, στο Βερολίνο συμπεριφέρονται πλέον κυριολεκτικά ως εξτρεμιστές.
Από προχθές αναλύεται διεθνώς η ευρύτερη αρνητική σημασία και η, σε πολλά επίπεδα ακραία επικινδυνότητα, της απόφασης που επέβαλαν δια πυρός και σιδήρου στη δήμευση καταθέσεων για το ίδιο το κοινό νόμισμα και όχι μόνον. Από το Τόκυο μέχρι τη Νέα Υόρκη, ο κόσμος έμεινε απλώς άναυδος με αυτή την πρωτοφανή κίνηση. Το σαββατοκύριακο που πέρασε γράφτηκαν όλα, σε πλήθος γλώσσες, ακόμα και στα γερμανικά. Και όλα στην ίδια κατεύθυνση. Ευτυχώς, η αντίδραση ήταν τέτοια και τόσο καθολική, που όλα αυτά έχουν πλέον ήδη κατανοηθεί.
Ανακύπτει λοιπόν έτσι μία ακόμα παράμετρος: η πλήρης αποκάλυψη της επιθετικότητας της Γερμανίας, που είναι πλέον δεδομένη για όλους, που δεν κρύβεται πια. Και είναι απορίας άξιο, αν αυτό το είχαν ή όχι υπολογίσει στο Βερολίνο. Αν δηλαδή τους «ξέφυγε» η ζημία που έκαναν διεθνώς στην εικόνα τους, αν κάτι τέτοιο τους είναι απλώς αδιάφορο, ή, ακόμα, αν ενδεχομένως ήθελαν και να συμβεί: αν ήθελαν δηλαδή να δείξουν ότι είναι έτοιμοι να καταπατήσουν κάθε κανόνα προκειμένου να φανεί ότι είναι απόλυτα αποφασισμένοι για όλα, ότι δεν πρόκειται να κάνουν πίσω με κανένα τρόπο στην πορεία τους προς την ηγεμονία.
Με ανοικτό ακόμα το ενδεχόμενο δεύτερων ιταλικών εκλογών, μοιάζει περίπου αδύνατο
να μη σκέφτηκαν την επίδραση που θα έχει αυτή τους η απόφαση στους Ιταλούς πολίτες. Ισως λοιπόν να ήθελαν με αυτό τον τρόπο, πέραν όλων των άλλων, και να τρομοκρατήσουν την Ιταλία: να «προσέξει» τι θα ψηφίσει αν κληθεί ξανά στις κάλπες, ή, ενδεχομένως, να «προσέξει» και να μην φτάσει σε δεύτερες κάλπες. Αν δεν έκαναν τέτοιες σκέψεις σημαίνει απλώς ότι έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Κι αν έκαναν σημαίνει κάτι ακόμη χειρότερο: ότι η μανία ισχύος και επικράτησης τους, ειδικά καθώς δεν βρίσκουν ακόμα αντίσταση από πουθενά, καθώς όλοι τους τρέμουν, τους έχει θολώσει το μυαλό.
Σήμερα, η Κύπρος θα λάβει αποφάσεις της με το πιστόλι στον κρόταφο. Οποιες όμως κι
αν είναι αυτές οι αποφάσεις, θα αφορούν κυρίως την ίδια και το δικό της μέλλον. Αυτό που έκαναν οι Γερμανοί για να εκβιάσουν την Κύπρο αφορά τους πάντες, όλους τους ευρωπαίους. Και δεν διορθώνεται πια.
Γιώργος Μαλούχος
Το Βήμα
Η γερμανική ηγεσία λοιπόν δεν σταματά μπροστά σε τίποτα: προκειμένου να πετύχουν τους εθνικούς τους στόχους είναι αποφασισμένοι για όλα, ακόμα και να τινάξουν στον αέρα τις πιο βασικές, τις θεμελιώδεις «συμβάσεις» που διέπουν τον δυτικό κόσμο. Όπως διαπίστωσαν οι πάντες το περασμένο Σάββατο, στο Βερολίνο συμπεριφέρονται πλέον κυριολεκτικά ως εξτρεμιστές.
Από προχθές αναλύεται διεθνώς η ευρύτερη αρνητική σημασία και η, σε πολλά επίπεδα ακραία επικινδυνότητα, της απόφασης που επέβαλαν δια πυρός και σιδήρου στη δήμευση καταθέσεων για το ίδιο το κοινό νόμισμα και όχι μόνον. Από το Τόκυο μέχρι τη Νέα Υόρκη, ο κόσμος έμεινε απλώς άναυδος με αυτή την πρωτοφανή κίνηση. Το σαββατοκύριακο που πέρασε γράφτηκαν όλα, σε πλήθος γλώσσες, ακόμα και στα γερμανικά. Και όλα στην ίδια κατεύθυνση. Ευτυχώς, η αντίδραση ήταν τέτοια και τόσο καθολική, που όλα αυτά έχουν πλέον ήδη κατανοηθεί.
Ανακύπτει λοιπόν έτσι μία ακόμα παράμετρος: η πλήρης αποκάλυψη της επιθετικότητας της Γερμανίας, που είναι πλέον δεδομένη για όλους, που δεν κρύβεται πια. Και είναι απορίας άξιο, αν αυτό το είχαν ή όχι υπολογίσει στο Βερολίνο. Αν δηλαδή τους «ξέφυγε» η ζημία που έκαναν διεθνώς στην εικόνα τους, αν κάτι τέτοιο τους είναι απλώς αδιάφορο, ή, ακόμα, αν ενδεχομένως ήθελαν και να συμβεί: αν ήθελαν δηλαδή να δείξουν ότι είναι έτοιμοι να καταπατήσουν κάθε κανόνα προκειμένου να φανεί ότι είναι απόλυτα αποφασισμένοι για όλα, ότι δεν πρόκειται να κάνουν πίσω με κανένα τρόπο στην πορεία τους προς την ηγεμονία.
Με ανοικτό ακόμα το ενδεχόμενο δεύτερων ιταλικών εκλογών, μοιάζει περίπου αδύνατο
να μη σκέφτηκαν την επίδραση που θα έχει αυτή τους η απόφαση στους Ιταλούς πολίτες. Ισως λοιπόν να ήθελαν με αυτό τον τρόπο, πέραν όλων των άλλων, και να τρομοκρατήσουν την Ιταλία: να «προσέξει» τι θα ψηφίσει αν κληθεί ξανά στις κάλπες, ή, ενδεχομένως, να «προσέξει» και να μην φτάσει σε δεύτερες κάλπες. Αν δεν έκαναν τέτοιες σκέψεις σημαίνει απλώς ότι έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Κι αν έκαναν σημαίνει κάτι ακόμη χειρότερο: ότι η μανία ισχύος και επικράτησης τους, ειδικά καθώς δεν βρίσκουν ακόμα αντίσταση από πουθενά, καθώς όλοι τους τρέμουν, τους έχει θολώσει το μυαλό.
Σήμερα, η Κύπρος θα λάβει αποφάσεις της με το πιστόλι στον κρόταφο. Οποιες όμως κι
αν είναι αυτές οι αποφάσεις, θα αφορούν κυρίως την ίδια και το δικό της μέλλον. Αυτό που έκαναν οι Γερμανοί για να εκβιάσουν την Κύπρο αφορά τους πάντες, όλους τους ευρωπαίους. Και δεν διορθώνεται πια.
Γιώργος Μαλούχος
Το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου