Οι New York Times αναγορεύουν με εκτετανές δημοσιεύμά τους τον Κώστα Βαξεβάνη σε μέγα δημοσιογράφο-ερευνητή. Η χώρα μετατρέπεται για μια ακόμα φορά σε πτυελοδοχείο Ευρώπης και Αμερικής. Οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας. Οι δικαστικές αρχές διυλίζουν τον κώνωπα (Βαξεβάνη) και καταπίνουν την Κάμηλο (πολιτικοί). Και το χειρότερο όλων, εγώ ας πούμε, που μπορεί να έχω βγάλει νομίμως τα λεφτά μου και να έχω πληρώσει τους φόρους μου, είμαι τώρα το σούργελο της ελληνικής κοινωνίας.
Η στρέβλωση, της στρέβλωσης, ω Ελλάς ενός απέραντου οίκου ανοχής. Τι λέω τώρα; Ακόμα κι εκεί η διαδικασία με συγκεκριμένους κανόνες λειτουργεί. Μπαίνεις, πλένεσαι, το κάνεις, πληρώνεις, φεύγεις. Πατ κιουτ. Εδώ το απόλυτο μπορντέλο της χειρότερης γωνιάς της Αφρικής. Και στα όρθια και με AIDS η διεφθαρμένη πόρνη, δηλαδή!
ΤΟ ΒΗΜΑ
=============
Ωραία, συμφωνώ κι εγώ! Μπορντέλο η Ελλάδα και κανείς σχεδόν, δεν αντιλέγει. Οι πολίτες, όποιο κόμμα κα αν υποστηρίζουν, συμφωνούν και επαυξάνουν σε κάθε πολιτική συζήτηση σε σπίτια, καφενεία, καφετέριες, τόπους εργασίας και.. πάει λέγοντας. Και μετά τι;
Σταματούν κάποια στιγμή τη συζήτηση και αποχωρούν σφόδρα αγανακτησμένοι αλλά και υποταγμένοι στη μοίρα τους. Δεν έχουν (?) ίδέα του γιατί και πως φτάσαμε εδώ, αλλά δεν γνωρίζουν και το τρόπο που θα έπρεπε να ακολουθηθεί για να ανακάμψει το Μπορτέλο. Και σηκώνουν τα χέρια ψηλά! Άβουλοι, αγανακτισμένοι και κυρίως φοβισμένοι, λουφάζουν σαν φοβισμένα αρνιά.
Επειδή η γενιά μου (1930) μεγάλωσε σε συνθήκες απόλυτης κοινωνικής σεμνοτυφίας, υποκρισίας, αλλά και θρησκευτικού Μεσαίωνα, η σχέση, ιδίως των εφήβων με τα μπορντέλα, για την λύση του "πρόβλήματος sex", ήταν μοιραία πάγια τακτική. Όπως και η "αυτοπαλάμιος ψευδοσυνουσία", φυσικά.
"Ακούτε εμένα" λοιπόν, όπως συνήθιζε να λέει σε σπαστά ελληνικά, ο Πολωνός προπονητης του ΠΑΟ, Γιάτζεκ Γκμοχ. Γνωρίζω το μυστικό! Μου τα αποκάλυψε επώνυμος και διακεκριμένος "νταβαντζής" της εποχής. Όταν κάποια στιγμή δέχτηκε κριτική για την λειτουργία του μπορντέλου, του οποίου ήταν ο "προστάτης", ο Λεωνίδας μας το ξεφούρνησε:
''Κοιτάτε να δείτε, ρε μάγκες. Όταν ένας οίκος ανοχής δεν τα πάει καλά, πρέπει να πάρεις τα σωστά μέτρα. Δεν αλλάζεις το χρώμα των τοίχων, τις κουρτίνες ή τους καναπέδες, στο χολ αναμονής των πελατών... αυτά είναι τρίχες! Ένας τρόπος υπάρχει και τον γνωρίζουν, πέρα για πέρα, όλοι οι εμπλεκώμενοι: Αλλάζεις τις πουτάνες!
Αυτό όμως, είναι το πιο δύσκολο. Όχι γιατί θα δυσκολευτείς να βρεις καινούργιες. Μια διώχνεις, πέντε έρχονται για τη δουλειά. Αλλά οι παλιές πουτάνες, όσο μπαγιατεύουνε τόσο γίνονται και πιο δύσκολες. Βλέπεις, η καθεμιά έχει τον μόνιμο νταβατζή της και κινδυνεύεις να βρεθείς ξαφνικά να βλέπειςς τις λαχανήδες ανάποδα!! Μπήκες τώρα;"
@radical30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου