Silent Wings - Watch Free Documentary Online: World War II, was the most brutal and devastating conflict in the history of the humankind. It is said that about 62 million people or 2.5% of the world's population died in the war.
Its consequences brought a new era of weapons of mass destruction and changed the balance of the world powers - for generations to come. The Second World War is thought to be the most documented incident in the archives of the human history.
Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014
www.spartacus-educational.com
Aνοίξτε αυτό το αρχείο τώρα, ρίξτε μια ματιά στα περιεχόμενα και έχουμε όσο χρόνο επιθυμείτε για ένα ευχαριστώ....
@radical30
@radical30
The House Of Cards
From: "Gamato - Movies, TV and Celebrities" <mail@gamato.ning.com>
To: dimitris <dimivardavas@gmail.com>
Για να δείτε αυτή την ταινία, επισκεφθείτε τη διεύθυνση:
http://gamato.ning.com/group/
Gamato - Movies
-----------------------------
Λοιπόν, πάντα μου άρεσαν οι ταινίες που εξελίσονταν μέσα σε δικαστικό ή πολιτικό περιβάλον. Η συγκεκεριμένη βρίσκεται πολύ ψηλά στις προτιμήσεις μου και αν κάνετε
τη χάρη στον εαυτό σας να τη δείτε, θα με δικαιώσετε....
--
@Radical30
To: dimitris <dimivardavas@gmail.com>
Για να δείτε αυτή την ταινία, επισκεφθείτε τη διεύθυνση:
http://gamato.ning.com/group/
Gamato - Movies
-----------------------------
Λοιπόν, πάντα μου άρεσαν οι ταινίες που εξελίσονταν μέσα σε δικαστικό ή πολιτικό περιβάλον. Η συγκεκεριμένη βρίσκεται πολύ ψηλά στις προτιμήσεις μου και αν κάνετε
τη χάρη στον εαυτό σας να τη δείτε, θα με δικαιώσετε....
--
@Radical30
Η ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ
«Ματαιότης, ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης».
Την φράση
την γνωρίζω εδώ και εβδομήντα χρόνια. Την ανέφερε, την ερμήνευσε και την
ανέλυσε, στους μαθητές της 1ης Τάξης της ‘’Ευαγγελικής Σχολής’’, δηλαδή του
τότε 8τάξιου Γυμνασίου Νέας Σμύρνης, ο καθηγητής των Ελληνικών και Ιστορίας, ο
αείμνηστος Νίκος Σιφάκης. Ήταν χειμώνας του 1943 και η ‘Ελλαδα τελούσε υπό
Γερμανική Κατοχή.
Θα έλεγα
σήμερα, ότι η ατμόσφαιρα και η ποιότητα της Σχολής, των Διδασκάλων αλλά και των
μαθητών, ήταν, σε σύγκριση με την εποχή, των, ας πούμε, σημερινών 45ντάρηδων,
τόσο διαφορετική, όσο η ελληνική κοινωνία της Κατοχής με την σημερινή. Αυτή
ακριβώς η αναδρομή είναι που κάνει, όσο ποτέ πιο αληθοφανή, τη βάσιμη άποψη,
ότι: οι Εποχές δημιουργούν τους Ανθρώπους τους, και όχι το αντίθετο.
Από τότε που
υπήρξαν οι Άνθρωποι και με την ανάγκη της συνύπαρξης, για λόγους έστω
επιβίωσης, αλλά και άλλων συνθηκών, πάντα υπήρχαν οι καλοί και οι κακοί, οι
δυνατοί και οι μη, οι δίκαιοι και οι άδικοι και… πάει λέγοντας.
Αν σκεφτούμε
λογικά, θα συμπεράνουμε ότι ο άνθρωπος ήταν από τη Δημιουργία του, σαν είδος,
φτιαγμένος έτσι, ώστε χωρίς μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους του, να κυριαρχήσει στο
Ζωικό βασίλειο. Διέθετε όλα τα απαραίτητα προσόντα, τα γνωστά σε όλους μας.
‘Ετσι,
κανένα άλλο ζώο, το πιο άγριο, το πιο δυνατό, το ταχύτερο- σε σύγκριση με τον
άνθρωπο, δεν μπόρεσε να αποφύγει τη μοίρα του. Γιατί; Διότι, κανένα από όλα τα
άλλα ζώα, δεν διαθέτει το πνεύμα, τη σκέψη, τη λογική και αυτό τον πλούτο των
συναισθημάτων του ανθρώπου.
Υπάρχουν ζώα
που είναι σαρκοβόρα. Μα και ο άνθρωπος είναι… Όμως τα ζώα δεν έχουν ανακαλύψει
το ψυγείο και την κονσέρβα. Εμείς το κάναμε! Γιατί είμαστε άπληστοι…
Υπάρχουν
ζώα, της στεριάς, του αέρα ή της θάλασσας που είναι γεννημένοι δολοφόνοι. Είναι
κανόνας και όπλο επιβίωσης. Αλλά ερωτώ τώρα, μάλλον αφελώς. Πως εκτελούν τον
εκάστοτε αντίπαλο; Σε μια μάχη σώμα με σώμα, ή με μια μεγάλη μπουκιά ή ακόμη
και με δηλητήριο, που δεν είναι όμως ιατρικό ή χημικό κατασκεύασμα. Είναι απλά
η δύναμη του ισχυρότερου, αυτό που λέμε, ότι ‘’το μεγάλο ψάρι τρώει το
μικρότερο’’.
Εμείς,
αντίθετα, έχουμε εξαντλήσει την έννοια και τις δυνατότητες ακόμη και των όπλων
και έχουμε φθάσει στο ‘’ράντισμα’’. Και δεν ραντίζουμε μόνο τα ζώα… Τώρα
ραντίζουμε και τους συνανθρώπους μας. Με ποιά ακριβώς ουσία, με τι αέριο, δεν
γνωρίζω. Αν όμως έπρεπε να της δώσω εγώ, σώνει και καλά, μια επιστημονική
ονομασία... θα την εύρισκα.
***
Πλάτιασα
ασφαλώς, αλλά αυτή είναι η αδυναμία μου. Δεν γράφω κάποιο άρθρο, για πάρτη μου
γράφω, για εκτόνωση ψάχνομαι, είναι περασμένα μεσάνυχτα και αντί να πάρω ένα
lexotanil 3m, αμπελοφιλοσοφώ… Για τη ματαιότητα της ζωής των ανθρώπων, πάντως,
ήθελα να πω δύο λόγια…
Λοιπόν, με
τα χρόνια και τη πείρα της ζωής, ένιωσα και βίωσα τη σοφία αυτής της φράσης, αν
και δεν θυμάμαι σε ποιόν ανήκει. Τούτη στιγμή… μου αρκεί η αλήθεια της.
Έχω με τα
χρόνια αποκτήσει κάποιες προσωπικές βεβαιότητες… είναι οι αλήθειες μου. Δεν τις
αμφισβητώ πλέον, αν και δεν δέχομαι εύκολα ή και καθόλου τα ‘’θέσφατα’’. Για τη ματαιότητα δεν το συζητώ, όμως… Πάει,
τέλειωσα μ’ αυτό. Τι να συζητήσω και με ποιόν για θέματα ψυχής; Είναι τα
συναισθήματα των ανθρώπων που με έπεισαν γι αυτό.
Ο
συναισθηματικός κόσμος των ανθρώπων είναι ένας ανεξερεύνητος λαβύρινθος. Και
όπως ο άνθρωπος κυριάρχησε στο βασίλειο των ζώων με αυτές του τις δυνατότητες,
έτσι και με ορισμένα από τα συναισθήματα του, σκάβει τον ίδιο του τον λάκκο. Ας
αναφέρω μερικά; Απληστία, υποκρισία, δόλος, ψεύδος, προδοσία, μισαλλοδοξία,
φθόνος, ματαιοδοξία και και…
Όλα για το
τίποτα! Αν είναι σωστή η φράση περί ματαιότητας, άλλο τόσο είναι σωστή και η
φράση: ‘’Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή μας, δεν είναι πράγματα’’.
Οπότε; Καλό
μας ξημέρωμα…
@radical30 07.01.14 (02:24)
Οι τρεις ελληνικές γενιές
Oι τρεις
ελληνικές γενιές... (***)
Από την
εποχή του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ύστερα, τρεις είναι οι γενιές που
έχουν περάσει, έχοντας αφήσει το στίγμα τους. Η
γενιά που πολέμησε το 40-45, η μεταπολεμική γενιά και η γενιά του πολυτεχνείου.
Δηλαδή: η γενιά της Αντίστασης, η γενιά της Αναγέννησης και της Δημιουργίας και
η γενιά του... ξεπουλήματος.
*** Η
"γενιά του πολέμου του 40" ήταν μια γενιά αξιοθαύμαστη.
Μια γενιά, η οποία κέρδισε τον παγκόσμιο
θαυμασμό. Αντιστάθηκε γενναία στη φασιστική Ιταλία και τη νίκησε. Αντιστάθηκε
με τεράστιες θυσίες στους γερμανοϊταλούς κατακτητές, όσο καμιά άλλη χώρα στη κατακτημένη
Ευρώπη. Ξαναπολέμησε δηλαδή για την ελευθερία της και κέρδισε ξανά. Άφησε την
Ελλάδα μεγαλύτερη από ποτέ. Κέρδισε με το αίμα
της και την επανένωση με τα Δωδεκάνησα. Άφησε την Ελλάδα στους επόμενους
στη μεγαλύτερή της μορφή. Η γενιά αυτή προδόθηκε από τους Συμμάχους της, που
αμέσως μετά την απελευθέρση το 1945, την οδήγησαν σε ένα 4ετή εμφύλιο πόλεμο,
με σκοπό την επαναφορά του Βσσιλιά Γεώργιου Β' και στα πλαίσια της Συμφωνίας
της Γιάλτας.
*** Η
"γενιά της αναγέννησης" ήταν εξίσου ηρωική.
Τόσο
ηρωική, που η ειρηνική θυσία της ομοιάζει με πραγματική θυσίαπολέμου. Δούλεψαν
τόσο πολύ, που όταν ίδρωναν, άφηναν αίμα και όχι ιδρώτα. Η πιο εργατική γενιά
Ελλήνων όλων των εποχών. Η γενιά, που το έργο της μπορεί να συναγωνιστεί το λεγόμενο
γερμανικό "θαύμα" της ίδιας περιόδου. Παρέλαβαν μια Ελλάδα πλήρως
ισοπεδωμένη από τον πόλεμο και την "έχτισαν" από την αρχή. Την
έχτισαν σε σημείο να την ευθυγραμμίσουν σχεδόν με το σύνολο της ανεπτυγμένης
Ευρώπης.
Έχτισαν
εκ του μηδενός τις υποδομές της. Δημιούργησαν ένα τεράστιο δημόσιο κεφάλαιο, το
οποίο παρήγαγε όλα τα αγαθά, τα οποία θεωρούνται στρατηγικού χαρακτήρα.
Ενέργεια, ύδρευση, τηλεπικοινωνίες κλπ.. Άφησαν ένα σύστημα παιδείας, το οποίο
"παρήγαγε"επιστημονικό δυναμικό ευπρόσδεκτο σε όλα τα διάσημα
πανεπιστημιακά ιδρύματα αυτού του Πλανήτη. Άφησαν νοσοκομεία, όπου οι γιατροί κοιτούσαν
τα συμπτώματα των αρρώστων και όχι τις τσέπες τους. Άφησαν ασφαλιστικά ταμεία
γεμάτα. Δεν άφησαν σχεδόν καθόλου εξωτερικό χρέος. Η γενιά αυτή πληγώθηκε στο τέλος,
από τα εγκληματικά λάθη των βασιλικών κυβερνήσεων, που έφεραν τη Δικτατορία των
Συνταγματαρχών.
*** Η
"γενιά του Πολυτεχνείου".
Αυτές τις
δύο ταλαιπωρημένες αλλά άξιες γενιές, ακολούθησε η γενιά του Πολυτεχνείου. Η
γενιά η οποία κληρονόμησε μια Ελλάδα μεγάλη και προπάντων "χτισμένη".
Η πιο πλούσια κληρονόμος γενιά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Η γενιά, η οποία είχε
τον πιο εύκολο ρόλο. Μόνον σωστή διαχείριση επέβαλε ο ρόλος της να κάνει,
εφόσον τα δύσκολα τα είχαν κάνει οι προηγούμενοι. Όμως, η καλή μέρα φαίνεται
από το πρωί και αυτή η γενιά δεν είχε καλό "πρωινό".
Με το
"καλημέρα", έγινε η αιτία να "χαθεί" η Κύπρος. ΄Ηταν η
πρώτη "υποθήκη" που έβαλε, για να ανέλθει ακόπως στην εξουσία και να διαδεχθεί
την προηγούμενη. Αφού κάποιοι αποφάσισαν προκαταβολικά για την
"ηγεσία" αυτής της γενιάς, της ζήτησαν επίσης προκαταβολικά το αντίτιμο.
Τα αφεντικά θα έπαιρναν την Κύπρο και η γενιά του Πολυτεχνείου θα έπαιρνε τη
"σκυτάλη" στην Ελλάδα… Καλή μοιρασιά!!
Δεν έχασε
η μεταπολεμική γενιά την Κύπρο. Την Κύπρο την έχασε η "γενιά της
μεταπολίτευσης". Δηλαδή, τα απομεινάρια της Χούντας και ο Κωνσταντίνος
Καραμανλής -εκ Παρισίων επιστρέψας ως "εθνάρχης" – έκαναν την αρχή
ανοίγοντας το τάφο. Και από εκεί και πέρα το κακό συναπάντημα.
Ο Ανδρέας
Παπανδρέου, ο "αντστασιακός" που δεν έκανε ποτέ αντίσταση, αλλά
μάζεψε γύρω του κάποιους ελάχιστους πραγματικά αντιστασιακούς και κάποιους πολύ
περισσότερους "αντιστασιακούς" του κώλου, έφτιαξαν το κενοτάφιο. Και
ακολούθησαν με τη σειρά τους οι νεκροθάφτες: Mητσοτάκης, Σιμήτης, Κώστας
Καραμανλής Γιώργος Παπανδρέου, Βαγγέλης Βενιζέλος,
Αντώνης Σαμαράς.
Τόσο απλά
και σύντομα, δεν χρειάζονται επιχειρήματα και εξηγήσεις. Όλοι όσοι διαβάζετε
αυτό το κείμενο, γνωρίζετε άριστα περί τίνος συζητάμε.
Είμαστε
όλοι μέσα στο λάκκο με τα κωλοδάχτυλα και προσπαθούμε να μείνουμε ζωντανοί,
αφού οι νεκροθάφτες περιμένουν με τα φτιάρια στο χέρι. Και το κενοτάφιο είναι
εκεί, κρυμμένο πίσω από ένα δάσος από προδότες, κλέφτες, πουλημένους πολιτικούς,
δικαστικούς, κληρικούς και όλο το άλλο σινάφι των λεγόμενων
"λειτουργών" του πολιτεύματος.
Και η
τέταρτη γενιά;
Άραγε
ποιός θα είναι ο ρόλος και η μοίρα της σημερινής γενιάς, που κληρονομεί μόνο
οδύνες, φτώχια, ανεργία, φόβο και ένα αβέβαιο μέλλον;
Θα σκύψει
το κεφάλι και θα υποταχθεί στο μοιραίο ή θα θυμηθεί τις ρίζες της και τις
αγωνιστικές παρακαταθήκες των δύο πρώτων γενεών; Θα πάψει κάποια στιγμή να αισθάνεται
"αγανακτησμένη" για να περάσει στην Οργή και στον Αγώνα για Αξιοπρέπεια,
Ανεξαρτησία και Δημοκρατία, που έχουν καταστεί λέξεις κενές περιεχομένου; Δηλαδή θα
επιλέξει Υποταγή ή Αντίσταση;
Γιατί, δυστυχώς, δεν υπάρχει τρίτη επιλογή...
@radical30
Οκτώβρης 2010
D-Day
D-Day: In November, 1943, Joseph Stalin, Winston Churchill and Franklin D. Roosevelt met together in Teheran, Iran, to discuss military strategy and post-war Europe. Ever since the Soviet Union had entered the war, Stalin had been demanding that the Allies open-up a second front in Europe. Churchill and Roosevelt argued that any attempt to land troops in Western Europe would result in heavy casualties. Stalin had feared that without a second front, Germany would defeat them.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)