Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013
Του Γιώργου Αναδρανιστάκη
Η βλακεία και ο φασισμός είναι
άρρηκτα συνδεδεμένα, συχνά δεν μπορείς να ξεχωρίσεις που αρχίζει το ένα και που
τελειώνει το άλλο, σαν τη θάλασσα και τον ουρανό που αγκαλιάζονται στο βάθος
του ορίζοντα.
Βλακεία και φασισμός, σαν τον γονιό
που πήγε στο σχολείο, για να καταγγείλει τη δασκάλα ότι κάνει ισλαμική
προπαγάνδα, μέσω του «Κεμάλ» του Χατζιδάκι και του Γκάτσου. Σαν τη διευθύντρια
του σχολείου, που αντί να πετάξει έξω το γονιό, επέπληξε τη δασκάλα, επειδή
δίδασκε στα παιδιά τον «Κεμάλ».
Παλαιότερα ίσως γελούσαμε με το
γεγονός, ίσως το διηγούμασταν στις παρέες ως ένδειξη της περιρρέουσας
γραφικότητας. Σήμερα που οι εποχές είναι σκοτεινές και εγκυμονούσες, τα γέλια
παγώνουν στο στόμα. Τίποτε δεν πρέπει να πέφτει κάτω, εξ όνυχος τον λέοντα, αν
και εδώ δεν πρόκειται για όνυχα, πρόκειται για ολόκληρο το πόδι. Διαβάστε την
καταγγελία που έκανε μια δασκάλα στο εκπαιδευτικό σάιτ alfavita.gr και φρίξτε:
«Γονιός ήρθε στο σχολείο να διαμαρτυρηθεί στη
διευθύντρια, επειδή δίδαξα στα παιδιά (Ε' δημοτικού) τον ‘’Κεμάλ’’ του
Χατζιδάκι στο μάθημα της μουσικής, κατηγορώντας με για ισλαμική προπαγάνδα.
Αντίδραση διευθύντριας; Μπήκε στην τάξη και μάζεψε από τα παιδιά τις φωτοτυπίες
που είχα μοιράσει. Έπειτα με κάλεσε στο γραφείο της και αφού δήλωσε
απογοητευμένη από τη δουλειά μου, μου ανέλυσε για ποιους λόγους στο δημοτικό
μόνο μας μέλημα οφείλει να είναι να μαθαίνουμε στα παιδιά να αγαπούν την
πατρίδα και να τονώνουμε το εθνικό τους φρόνημα».
Από πού να αρχίσεις και που να
τελειώσεις. Πήγε ο πατέρας να διαμαρτυρηθεί για την ισλαμική προπαγάνδα του
«Κεμάλ», νομίζοντας ότι πρόκειται για τον Κεμάλ Ατατούρκ. Τον Κεμάλ που διέλυσε
τον Τουρκικό ισλαμισμό, για να εγκαθιδρύσει το κοσμικό κράτος. Άσε που ο
Γκάτσος δεν αναφέρεται καν στον Ατατούρκ, αλλά στον Κεμάλ, το νεαρό πρίγκιπα
της Ανατολής, που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο, ανατρέποντας το καθεστώς. Για
λάθος λόγους μπουκάρατε στο σχολείο,
φιλόστοργε πατέρα. Η δασκάλα δεν δίδασκε στο βλαστάρι σας τον ισλαμισμό,
δίδασκε την επανάσταση.
Και καλά ο πατέρας, μπορεί να είχε
φάει κατακέφαλα κάποια από τις πέτρες που του πετάει καθημερινά η τηλεόραση. Η
διευθύντρια, η διορισμένη από το κράτος, η εκπρόσωπος του κράτους στο σχολείο;
Αντί να πετάξει έξω τον εισβολέα, αντί να υπερασπιστεί την υφισταμένη της, αντί
να υπερασπιστεί την πολιτιστική κληρονομιά, στην οποία ανήκει αναμφισβήτητα ο
«Κεμάλ», μπήκε στην τάξη και μάζεψε τις φωτοτυπίες, για να μην μολυνθούν τα
ελληνόπαιδα από τον ισλαμισμό.
Πριν από 80 χρόνια και είκοσι ημέρες,
στις 10 Μαίου του 1933, ναζιστές φοιτητές έκαψαν στην Μπάμπελ Πλατς του
Βερολίνου βιβλία εχθρικά προς την Γερμανία και το λαό της. Βιβλία του Μαν, του
Τσβάιχ, του Ρεμάρκ, του Φρόιντ, τους
τετρακόσιους έφτασαν οι συγγραφείς που έπεσαν στην πυρά. Θα μπορούσαμε
να βρούμε κι εμείς μια πλατεία, την Ομόνοια ίσως, και να κάψουμε τραγούδια που
προωθούν τον Ισλαμισμό: Την Γιουλμπαχάρ, την Σεράχ, την Ζεχρά, το Ένα τραγούδι
απ΄τ' Αλγέρι, το Κάιρο, Ναύπλιο, Χαρτούμ, τον Γουίλι τον Μαύρο Θερμαστή από το
Τζιμπουτί, το Μεσ' του Βοσπόρου τα στενά, το Η μάνα η Τούρκα και η Μάνα η
Γκρέκα, το Αραπίνες λάγνες ερωτιάρες και εκατοντάδες άλλα.
Αν πάτε σήμερα στην Μπάμπελ Πλατς, θα
δείτε άδεια ράφια βιβλιοθηκών και μια πλακέτα με τη ρήση του Heinrich Heine:
«Εκεί που καίγονται βιβλία, στο τέλος θα καούν άνθρωποι». Μόνο που όταν
τοποθετήθηκε η πλακέτα, οι άνθρωποι είχαν καεί ήδη. Διότι «πικρές οι βουλές του
Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων».
Πηγή: avgi.gr
Α ρε αθάνατη ελληνική ιστορία…
Κάνετε λάθος κύριοι. Δεν είναι η
Χρυσή Αυγή που πρέπει να αντιμετωπιστεί με έναν σκληρό αντιρατσιστικό νόμο. Δεν
είναι τα ναζιστικά μορφώματα που πρέπει να εκδιωχθούν από τους συντεταγμένους
θεσμούς της κοινωνίας και της πολιτείας. Άλλος είναι ο εχθρός. Η ιστορική έρευνα κύριοι.
Αυτή είναι που πρέπει άμεσα να
αντιμετωπιστεί μ’ έναν εθνικοτιμωρητικό νόμο, αυτή είναι που πρέπει να βγει τάχιστα στην παρανομία.
Εφ’ εξής, πριν διατυπωθεί μέσα στην
ελληνική κοινωνία άποψη για οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο ιστορικό γεγονός από την
εποχή του χαλκού ως σήμερα, θα πρέπει να περνά πρώτα από τον Παναγιώταρο για
έγκριση. Επίσης από τον Θεσσαλονίκης Άνθιμο, τον Πειραιώς Σεραφείμ κι από
δυο-τρεις προσεκτικά επιλεγμένους τηλε-ραδιοφωνικούς σχολιαστές.
Δεν είναι απαραίτητο να έχουν
διαβάσει ή σπουδάσει, αρκεί να έχουν δει τον Χρήστο Πολίτη και την Κάτια
Δανδουλάκη στους «Σουλιώτες», καθώς και
τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στον «Παπαφλέσσα». Όπου υπάρχουν αμφισβητήσεις,
για δευτεροβάθμια επιτροπή θα οριστεί μια ντουζίνα από αντι-Κεμαλικές μαμάδες
μαθητών από τη βόρεια Ελλάδα.
Εξυπακούεται ότι ο εθνικοτιμωρητικός
αυτός νόμος θα απαγορεύσει δια παντός τα έργα διαφόρων αθλίων όπως ο Κορδάτος,
ο Κόκκινος, ο Βουρνάς, ο Ψυρούκης ή ο Βερέμης. Πιθανότατα ο νομοθέτης να
προνοήσει και το κάψιμο τους στις πλατείες, προς παραδειγματισμόν. Εδώ που τα
λέμε, κι αυτός ο Παπαρηγόπουλος, καλό θα είναι να δεχτεί ένα ξεσκονισματάκι,
διότι σε μερικά σημεία δείχνει μια υπόπτως ελευθεριάζουσα τάση. Καψίματα,
κοψίματα και εθνικά ρετουσαρίσματα μπορούν να ανατεθούν από κοινού στον Καιάδα
και στη Ζαρούλια, τη γυναίκα του Μιχαλολιάκου.
Επίσης, του Μακρυγιάννη του ‘χουν
ξεφύγει κάτι παράξενα αντεθνικά κι ελαφρώς κομμουνιστικά, μέσα στα
απομνημονεύματα του. Αυτόν, ας αναλάβει να τον χτενίσει ο Καραϊσκάκης, λόγω
ιστορικής σκηνικής παρουσίας. Βέβαια, μαζεύεται πολύ πράμα, διότι υπάρχουν και
κάτι Γκάτσοι και Χατζηδάκηδες γνωστοί εθνοπροδότες, που έχουν γράψει και
τραγουδήσει τα άντερα τους. Οπότε εν ,ανάγκη βρε αδερφέ, ας βάλουν στην εθνική
επιτροπή και κανέναν απόστρατο. Όχι της ευελπίδων που μπορεί να έχει μολυνθεί
από τη συνάφεια του με καθηγητές και επιστήμονες. Απόστρατο καραβανά επιλοχία
να βάλουν ή κανέναν συνταξιούχο ενωμοτάρχη.
Εν’ ολίγοις, αυτά που ξέρατε να τα
ξεχάσετε. Μία είναι η εθνική μας ιστορία, καθορισμένη ως την τελευταία της
λεπτομέρεια από τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο. Παρεκβολές, αμφισβητήσεις, ερωτήματα,
απορίες και σκεπτικισμοί, απλώς απαγορεύονται. Κι όχι μόνο στον δημόσιο λόγο.
Και στις ιδιωτικές συζητήσεις απαγορεύονται. Και στις σκέψεις επίσης. Κυρίως στις
σκέψεις.
Σ’ αυτό το τελευταίο, περί σκέψεων,
υπάρχει πρόβλημα. Δυστυχώς, το υπάρχον σύστημα Δικαίου της χώρας δεν είναι
επαρκές. Αυτά τα νομικά εκτρώματα της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης που μας ήρθαν
φυτευτά και τιμωρούν -λέει- μόνο τις πράξεις, είναι απαράδεκτα. Ένα μόνο Δίκαιο
είναι ικανό να ανταποκριθεί στην υπέρτατη αυτή εθνική αποστολή. Το Δίκαιο της
Ιεράς Εξέτασης. Τι πράξεις και κουραφέξαλα… Οι σκέψεις θα δικάζονται και θα
καταδικάζονται. Διαφορετικά, αν αφήσεις τον άλλον να ερευνά και να σκέφτεται, πόσο
θαρρείς ότι θέλουν οι σκέψεις για να καταλήξουν πράξεις;
Για να είμαστε ειλικρινείς, το
περίφημο Δίκαιο της Ιεράς Εξέτασης, παρά τον αιρετικό Ρωμαιοκαθολικό του
χαρακτήρα, είχε φθάσει σε ανυπέρβλητο σημείο τελειότητας. Οι άνθρωποι είχαν
καταφέρει να δικάζουν και να καταδικάζουν, όχι μόνο γι’ αυτό που κάνεις και που
σκέφτεσαι, αλλά και γι’ αυτό που δεν κάνεις και δεν σκέφτεσαι. Όποιος κατά την
κρίση των ιεροεξεταστών δεν πίστευε βαθιά μέσα του στον Θεό, ακόμα κι αν δεν το
διατύπωνε, ήταν de facto ένοχος και καιγόταν.
Μωρέ ας είχαμε εμείς ένα τέτοιο
εργαλείο υπεράσπισης των εθνικών ιδεωδών και παραδόσεων και θα βλέπατε πόσο
αποτελεσματικότερα θα γινόταν η δουλειά.
Δεν χρειάζονται όμως απογοητεύσεις.
Σιγά-σιγά. Θα ξεκινήσουμε από τα απλά και τα εύκολα, για να πάμε μετά στα
πολύπλοκα και σοβαρά. Ας λύσουμε σήμερα δια πυρός και σιδήρου το θέμα του
Ζαλόγγου και μετά θα λογαριαστούμε με κάτι θεωρίες ότι δεν μας έπλασε ο
ελληνορθόδοξος Θεός αλλά καταγόμαστε από τους ουρακοτάγκους. Ας ισοπεδώσουμε τώρα όποιον τολμήσει να κάνει
οποιαδήποτε έρευνα στην ελληνική ιστορία και μετά θα καθαρίσουμε μια και καλή
και με κάτι άλλους που ερευνούν τα μπονζόνια στις φυσικές και τις χημείες ή
χρησιμοποιούν ως δούρειους αντεθνικούς ίππους κάτι δήθεν ποιήματα,
λογοτεχνήματα και θεατρικά.
Α ρε αθάνατη ελληνική αυτοκρατορία
των σκοταδιστών, των αγράμματων και των φανατικών. Πόσο εύκολα και γρήγορα
αναγεννήθηκες. Σαν τον φοίνικα μέσα απ’ τις στάχτες του…
του Δημήτρη Καμπουράκη
protagon.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)