Γυναικείες φυλακές...

ENA “ΚΛΕΙΣΤΟ’’ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

(Όσα μου έμαθε η φυλακή)

Του Σταύρου Θεοδωράκη

Γυναικείες φυλακές -  Ελεώνα Θήβας

Από όλα τα παιδικά παραμύθια εμένα μου άρεσαν εκείνα με τους βασιλιάδες που ντυνόντουσαν ζητιάνοι για να μάθουν πώς ζουν οι απλοί άνθρωποι. Στις εκλογές του 2004 είχα ρωτήσει δημοσίως, από τηλεοράσεως δηλαδή, τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου αν έχουν νιώσει ποτέ την ανάγκη να κυκλοφορήσουν μεταμφιεσμένοι ανάμεσα στον κόσμο. Και οι δύο σχεδόν με αποπήραν λέγοντας πως ξέρουν πώς είναι η ζωή. Εγώ αντέτεινα  και τους είπα ότι δεν μαθαίνεις τη ζωή από τους συμβούλους. Ούτε από «επιθεωρήσεις» του τύπου «περιοδεία του αρχηγού στο χωριό σας».
Αλλά αυτά τα έχουμε ξαναπεί, σημασία έχει τώρα τι κάνουμε.

Βγαίνοντας από τη γυναικεία φυλακή  Θηβών λίγο πριν απ' την πρωτοχρονιά ένιωσα ότι είχα αποφοιτήσει από άλλο ένα σχολείο. Από αυτά τα ειδικά σχολεία που μέσα σε 2-3 μέρες μπορούν να σου μάθουν όσα δεν σου έμαθαν δέκα βιβλία και τριάντα διαλέξεις. Ο κόσμος μας λοιπόν έχει πολύ αδικία. Δεν θα σας πω ότι στη φυλακή ανακάλυψα αθώες  και άλλα τέτοια κλαψιάρικα. Θα σας πω όμως ότι στην φυλακή βρήκα γυναίκες με 5 -10- 15 χρόνια στην πλάτη τους επειδή έπιναν χασίς ή ηρωίνη και έσπρωχναν και μια δόση στο διπλανό τους πρεζάκι.

Ορισμένοι δικαστές από ό,τι φαίνεται ερμηνεύουν τους νόμους  όχι με βάση τα ισχύοντα στη κοινωνία αλλά με τις ιδεοληψίες τους και τις αγκυλώσεις τους. Πρόσφατα το δικαστήριο του Αιγαίου έριξε ισόβια σε μια γυναίκα που είχε 2 γραμμάρια χασίς και πούλησε 10 και 12 γραμμάρια ηρωίνης σε δυο συγκατηγορούμενες της. Η ίδια λέει ότι δεν ήταν δική της η ηρωίνη αλλά εγώ σας λέω ότι ας πούμε ότι ήταν. Είναι δυνατόν 20-30 γραμμάρια ουσιών να σημαίνουν ισόβια; Σε ποια ήπειρο ζούμε;

Και μετά είναι η αδικία με τις αλλοδαπές. Είναι σαφές ότι φυλακίζονται πιο εύκολα και με μεγαλύτερες ποινές από τις Ελληνίδες καθότι στις περισσότερες φορές εμφανίζονται μόνες και απροστάτευτες στα δικαστήρια. Στη πτέρυγα με τις μωρομάνες  βρήκα Αφγανή μητέρα με τρία παιδιά επειδή μπήκε παράνομα στη χώρα!  Όπα! Μην τρελαθούμε δηλαδή και εντελώς.

Από τους 128.000 (?) μετανάστες που πέρασαν στην Ελλάδα χωρίς χαρτιά εμείς βρήκαμε να φυλακίσουμε μια μάνα με 3 παιδιά! Ανάλογες αδικίες έχουμε και με τις τσιγγάνες οι οποίες επίσης υπερεκπροσωπούνται στη φυλακή. Και αν υπήρχε ένα αληθινά αριστερό ή τέλος πάντων κοινωνικά ευαισθητοποιημένο κίνημα με αυτά θα έπρεπε να ασχοληθεί και όχι με την προάσπιση των κεκτημένων διαφόρων συντεχνιών.

Η ανισότητα που κυριαρχεί στην κοινωνία μας, το «μέσον», οι γνωριμίες, η εξουσία του χρήματος, τα λαδώματα, όλα αυτά που συζητάμε δηλαδή, θα είχαν για τους πολιτικούς μας ένα αληθινό πεδίο μελέτης – και δράσης – αν ήθελαν «να λερώσουν λίγο τα χέρια τους». Αντί λοιπόν να παρακολουθούν τα καλοκαίρια ταχύρυθμα μαθήματα στο Κολούμπια ή στην …Κούβα, να βρουν ένα τρόπο να μπουν 2-3 μέρες στη φυλακή. Περισσότερα θα μάθουν. Αφήστε που στο διάδρομο μπορεί να ακούσουν ξώφαλτσα και καμιά σοφή συμβουλή:
- Να ακούς διπλά και να μιλάς μονά.
- Να μην κρίνεις αν δεν τα γνωρίζεις όλα.

Και αν είναι τυχεροί θα γνώριζαν και την Ιωάννα, που θα τους διδάξει τι σημαίνει επανάσταση αλλά και τι σημαίνει συμμετοχή. Η πιο αντάρτισσα ίσως της φυλακής αυτή,  που μου είπε «να τις γκρεμίσουμε», ήταν η ίδια που συμμετείχε παθιασμένα - και παρότρυνε και τις άλλες κρατούμενες να συμμετέχουν - στον ετήσιο χορό της φυλακής. Η διάθεση της δηλαδή να γκρεμίσει αυτό που την καταπίεζε δεν την εμπόδισε να απολαμβάνει και να βελτιώνει αυτό που ζούσε. Γι’ αυτό σας λέω πολιτικοί μου, βρείτε τρόπο να μπείτε μέσα και μην φοβάστε, δεν θα σας κρατήσουν.

Πηγή: protagon.gr