«Η Αλλοτρίωση της ελληνικής κοινωνίας»

«Η Αλλοτρίωση της ελληνικής κοινωνίας»

                                    

Απόσπασμα:

«Μιά από τις περισσότερο δραματικές διαστάσεις της αλλοτρίωσης του σύγχρονου ανθρώπου, είναι η γέννηση και εκδήλωση της ψυχοκοινωνικής ‘’απάθειας’’, δηλαδή της παθητικής αποδοχής του γεγονότος ότι τα μεμονωμένα άτομα αδυνατούμε να επηρεάσουμε τις διαδικασίες που χαρακτηρίζουν το κοινωνικό σύστημα.

Η "απάθεια" του νεο-Έλληνα - όχι μόνο κατοίκου της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης – αλλά και μικρότερων επαρχιακών πόλεων, διαφαίνεται και σε κρούσματα ψυχοκοινωνικής παθολογίας, όπως είναι η αύξηση της απρόσωπης και βάρβαρης μικρομεσαίας εγκληματικότητα αλλά και η ακραία δραματική περίπτωση όταν κάποιος μοναχικός συγκάτοικος στην πολυκατοικία μας πεθάνει, χρειάζεται ‘’να μυρίσει το πτώμα του’’για να αντιληφθούμε οι υπόλοιποι - δήθεν γείτονες - ότι για τον άγνωστο αυτόν συνάνθρωπό μας, έκλεισε η παρένθεση μιας ζωής…»

του καθηγητή Γ. Πιπερόπουλου

------------------

Σχόλιο:

Σχεδόν σε κάθε περίπτωση/κατηγορία αλλοτρίωσης, όπως με απλά ελληνικά μας την κάνει "πενηνταράκια" ο Πιπερόπουλος, εγώ αναγνώρισα τον εαυτό μου. Και στο μέτρο της παρρησίας τού καθένα μας, το ίδιο νομίζω πως συμβαίνει και σε σας. Άρα τι γίνεται;

Την κάτσαμε τη βάρκα και περιμένουμε τι και από ποιούς; Όταν πριν λίγες μέρες, σε μια κρίση ιεράς οργής, "παρακάλαγα" τη Παναγιά να κάνει γενικό ξεσκαρτάρισμα και ν' αφήσει μόνα τους τα παιδιά και τα ζώα στη τύχη τους, θεωρήθηκα -και ήμουν- υπερβολικός.

Αλλά εγώ δεν είμαι Πιπερόπουλος, ένας πρώην ταξιδιωτικός πράκτωρ είμαι και ένας νυν εξοργισμένος σκατόγερος παππούς 84 χρόνων. Ποιος θα δώσει σημασία στα λόγια μου; Γι αυτό συζητώ μόνο με τη ψυχή μου   και τα λέμε καλά. Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε που θα κάτσει η μπίλια!!

Πάντως, σίγουρα στους χαμένους θα είμαστε. Χέρια όμως δεν θα κοπούν (πρός Θεού δεν είναι και κομψό)… Ε, ΤΟΤΕ ΑΣ ΚΟΨΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΚΩΛΟΥΣ. Τι λέτε γι αυτό;

@radical30