Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Κρίση...

 

1. 

    

   Κυπριακό SOS!!!
   
   Βλέποντας από το αεροπλάνο την Αθήνα είχα πάντα μια απορία: Πώς ζει όλος αυτός ο κόσμος; Πώς δικαιολογείται η συσσώρευση τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων στο λεκανοπέδιο; Τι παράγει αυτός ο γεωγραφικός χώρος για να συντηρεί αυτό το πλήθος; Στην επαρχία είναι η γεωργία, στα νησιά ο τουρισμός, στις επαρχιακές πόλεις οι μικρές βιομηχανίες και οι βιοτεχνίες. Η Αθήνα τι παράγει; Αυτό που βλέπω, ως επισκέπτης, είναι οι υπηρεσίες: Τράπεζες, καφετέριες, χώροι διασκέδασης, καταστήματα, δικηγορικά γραφεία, λογιστές κ.τ.λ. Οι υπηρεσίες αυτές δεν παράγουν, απλώς καταναλώνουν τον εθνικό πλούτο.
   
   Πριν λίγες μέρες, περπατώντας μ’ ένα φίλο στην Αθήνα, του έθεσα ευθέως το ερώτημα:
   
   - Ποια είναι τα πρωτογενή έσοδα της οικονομίας στο λεκανοπέδιο Αττικής;
   Στην αδυναμία του να μου δώσει μια καθαρή απάντηση αντέστρεψε το ερώτημα:

   
   - Η Κύπρος, τόσο δα μικρό νησί τι παράγει και ευημερεί;

   
   Τι παράγει η Κύπρος... Βασικά τίποτα. Πουλάει υπηρεσίες και εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες:

   
   * Στα τέλη του ’70 απορρόφησε τον πλούτο της Βηρυτού, όταν η ελίτ του Λιβάνου μετανάστευσε στην Κύπρο λόγω του εμφυλίου.

   
   * Το ’80 ήρθαν οι οφ σορ εταιρείες. Παράλληλα δημιουργήθηκε η υποδομή για τη φιλοξενία 2,5 εκ τουριστών το χρόνο, τέσσερις φορές περισσότεροι από το συνολικό πληθυσμό.* Το ’90 έγινε το καταφύγιο του πλούτου της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και του θησαυροφυλακίου του Μιλόσεβιτς.

   
   * Το 2000 χτίσαμε στη γη μας διαμερίσματα και τα μοσχοπουλήσαμε στους ξένους. Φέραμε χιλιάδες συνταξιούχους Εγγλέζους να ζήσουν τα γεράματα τους στον ήλιο και στη θάλασσα.
   
   Η Κύπρος, λοιπόν, ζει από τις υπηρεσίες: τουρισμός, εμπόριο, ξέπλυμα χρήματος και εσχάτως οικοδομική βιομηχανία.

   
   Τα χρήματα (βρώμικα και καθαρά) ήταν πολλά, η οικονομία έτρεχε, το κράτος εισέπραττε φόρους και ξόδευε αλόγιστα. Αυτό ήταν το κυπριακό θαύμα: Ευκαιρίες, συγκυρίες, εργατικός πληθυσμός και το επιχειρηματικό δαιμόνιο που κληρονομήσαμε από τους Φοίνικες.

   
   Η Κύπρος ζούσε από τη δυστυχία των άλλων (Λίβανος, Γιουγκοσλαβία, Ρωσία). Αν είναι ορθές οι πληροφορίες ότι διέφυγαν από την Ελλάδα στην Κύπρο πολλά δις ευρώ, τώρα προσπαθεί να ζήσει και από τη δυστυχία της Ελλάδας.

   
   Ενόσω οι κρίσεις ήταν περιφερειακές η Κύπρος τις εκμεταλλευόταν προς όφελός της. Τώρα που η ύφεση είναι παγκόσμια η κυπριακή οικονομία ένιωσε για πρώτη φορά η ίδια τις συνέπειές της. Και κατέρρευσε…
   
   Ένας Κύπριος πολίτης
   
   ---------------------------

   
   
   Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Κρίση…
   
   Πολύ καλό άρθρο. Όχι μόνο γιατί είναι σύντομο, σαφές και κατανοητό αλλά και γιατί λέει τα πράγματα με τ' όνομά τους. Εξ άλλου είναι τόσα πολλά τα κοινά της Κύπρου με την Ελλάδα που το κάνει ακόμη πιο επίκαιρο.

   
   Ναι, πολλά τα κοινά και μάλιστα χιλιοειπομένα (ελληνικότητα, γλώσσα, θρησκεία κλπ), αλλά και με κάποιες βασικές διαφορές που τα φέρνουν όλα τούμπα.

   
   1. Και η Κύπρος υπήρξε μια χώρα "σκλαβομένη" και μάλιστα για πολύ μεγαλύτερο διάστημα από την Ελλάδα. Μόνο που εμείς κατακτηθήκαμε από ένα λαό πολύ χειρότερο, όχι μόνο από εμάς αλλά και από τούς πιο σκατάδες στο κόσμο όλο. 

   
   2. Η Κύπρος είχε να κάνει με ένα κατακτητή υψηλής ποιότητας, το Ηνωμένο Βασίλειο. Εμείς "κληρονομήσαμε" όλα τα χούγια των Τουρκαλάδων και οι Κύπριοι έγιναν μέλη της Βρετανικής Κοινοπολιτείας. 

   
   3. Εμείς παλαίψαμε με νύχια και με δόντια να διατηρήσουμε τη γλώσσα μας και οι Κύπριοι όχι μόνο δεν είχαν τέτοιο πρόβλημα, αλλά απέκτησαν και μια δεύτερη γλώσσα, την Αγγλική, που είναι η πρώτη γλώσσα παντού στο Κόσμο. Και αντί για κουσούρια απέκτησαν την πατίνα της Αγγλικής κουλτούρας που ήρθε και έδεσε με το ελληνικό δαιμόνιο.

   
   4. Οι Κύπριοι νοιώθουν περήφανοι για τη Πατρίδα τους. Την αγαπούν και την εκτιμούν, όσο της αξίζει. Ελπίζω να συνεχίζουν να νοιώθουν έτσι και σήμερα, μετά τις δραματικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών.
   
   Εμείς; Ας μη συνεχίσω, καλύτερα…
   
   @radical30