Και οι Σαμαρικοί έπαψαν να πιστεύουν στον Σαμαρά
'' Ακόμη και το Σαμαρικό antinews.gr, ρωτά τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για ποιον λόγο ακολουθεί ένα πρόγραμμα που καταστρέφει τη χώρα και τον λαό μας ''
Κάποια στιγμή τα παραμύθια τελειώνουν και δεν έχουν πάντοτε ευχάριστο τέλος.
Είναι αλήθεια ότι ένα κύκλος φιλοσαμαρικών προσώπων, πέραν από τους στενούς συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, οι οποίοι ζουν στη γυάλα ... του Μεγάρου Μαξίμου, εγκλωβισμένοι εξαιτίας της λαϊκής οργής και μακριά από την κοινωνική πραγματικότητα, στήριξε με πάθος τον ετοιμόρροπο πρωθυπουργό, παρά το γεγονός ότι κατέστρεφε και συνεχίζει να καταστρέφει τη χώρα.
Όμως, έχουν αντιληφθεί πλέον και αυτοί, όσο και αν αγαπούν τον Αντώνη Σαμαρά, όχι μόνο ότι το πρόγραμμα της τρόικας "δεν βγαίνει", αλλά και ότι η επιμονή του Αντώνη Σαμαρά να εκτελεί τα κελεύσματα της Μέρκελ και των δανειστών, όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά, αλλά είναι επιβλαβής για τη χώρα.
Αίσθηση λοιπόν προκαλεί το δημοσίευμα της γνωστής φιλοσαμαρικής ιστοσελίδας antinews.gr, με τίτλο "Το πρόγραμμα της τρόικας δεν σώζει τη χώρα, την αποτελειώνει".
Αναφέρει μεταξύ άλλων ο σαμαρικός αρθρογράφος, Κώστας Ροδινός
"Ειλικρινά δεν βρίσκω ούτε ένα λόγο γιατί η κυβέρνηση θα πρέπει να επιμένει σ’ ένα πρόγραμμα που εξαθλιώνει την κοινωνία, χωρίς να προσφέρει ελπίδα. Ο Πρωθυπουργός είχε ακόμα από το 2010, περιγράψει και τις αδυναμίες του μνημονίου και τις επιπτώσεις του στην οικονομία και την κοινωνία. Δεν ξέρω πόσο καιρό ακόμα θα εφαρμόζει ένα πρόγραμμα που δεν το πιστεύει, αλλά κάποια στιγμή, και σύντομα μάλιστα, πρέπει να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να θέσει όλους ενώπιον των ευθυνών τους. Γιατί ένας λαός για να σωθεί πρέπει να το θέλει και για να το θέλει πρέπει να ελπίζει".
Σωστά λοιπόν. Το λαοκτόνο και επιβλαβές για την εθνική κυριαρχία πρόγραμμα,
δεν βγαίνει. Όμως, οι ευθύνες του πολιτικά χρεοκοπημένου πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ειναι τεράστιες. Ο ίδιος διάλεξε ποιον δρόμο θα ακολουθήσει, αλλά το έγκλημα είναι ότι πήρε στον λαιμό του έναν ολόκληρο λαό, παρά το γεγονός ότι γνώριζε. Και όταν κάποιος γνωρίζει ότι οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή τότε δύο πράγματα συμβαίνουν: Είτε είναι ανόητος, είτε είναι επιτήδειος.
Πλέον είναι αργά για δάκρυα (από τους υποστηρικτές του Σαμαρά). Ολόκληρη η οικουμένη, ολόκληρος ο ξένος Τύπος και οι σοβαρότεροι οικονομικοί αναλυτές βλέπουν ότι το πρόγραμμα που επιβάλλεται στην Ελλάδα είναι αδιέξοδο. Μόνο ο Σαμαράς, οι λίγοι φίλοι που του έχουν απομείνει, η ντόπια διαπλοκή και τα δομημένα συμφέροντα, πιστεύουν στην συνταγή του μνημονίου που οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή για τους δικούς τους λόγους, είτε αυτοί αφορούν στην πολιτική τους διάσωση, είτε στο γεγονός ότι αποτελούν πειθήνια όργανα της γερμανικής Καγκελαρίας, είτε στο ότι πρέπει να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες κολλητών επιχειρηματιών. Ελάχιστα ενδιαφέρουν τον ελληνικό λαό τα κίνητρα του σημερινού συστήματος διακυβέρνησης, που το οδηγούν στην απόφαση να δράσει με τρόπο επιβλαβή για τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας και για τον ελληνικό λαό.
Οι ευθύνες, όμως, είναι τεράστιες και για όσους έχουν στηρίξει τον Σαμαρά. Βέβαια, η μετάνοια των σαμαρικών έχει αξία. Μπορεί, όμως, να φανταστε ο κάθε έναςί ποιος κρατά την τύχη της χώρας στα χέρια του και ποιους κινδύνους διατρέχει η Ελλάδα, όταν ούτε οι πιο φανατικοί οπαδοί του δεν πιστεύουν στις επιλογές Σαμαρά; Ο τόπος δεν έχει ανάγκη από μετά Χριστόν προφήτες, αλλά η αναγνώριση των λαθών είναι χρήσιμη.
Με την πρωθυπουργία Σαμαρά η χώρα έχασε πολύτιμο χρόνο. Με την πρωθυπουργία Σαμαρά η χώρα βυθίστηκε ακόμη περισσότερο στην ύφεση και στην κρίση. Επί Αντώνη Σαμαρά η Δημοκρατία καταργήθηκε στην πράξη και η εθνική κυριαρχία δέχθηκε πολλαπλά και ισχυρά πλήγματα.
Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε μια επιλογή: Να υπηρετήσει πιστά τον οικονομικό εθνικισμό, την γερμανική Καγκελαρία σε βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού και της πατρίδας. Υπήρξε εκτελεστής του σχεδίου της μεταροπής της Ελλάδας σε περιφέρεια της γερμανικής ενδοχώρας, σε αποικία χρέους. Για αυτόν και για πολλούς άλλους λόγους η εποχή Σαμαρά στην πρωθυπουργία της χώρας θα γραφτεί με μελανά χρώματα από τους ιστορικούς του μέλλοντος. Και σίγουρα οι ιστορικοί του μέλλοντος δεν θα τον εξυμνήσουν για τον ... πατριωτισμό του. Κάθε άλλο. Αυτό που θα μείνει ίσως, όχι στην ελληνική, αλλά στην γερμανική ιστοριογραφία του μέλλοντος θα είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξε ένας πολύτιμος συνεργάτης των Γερμανών.
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ήδη καταδικασμένος στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Θα τον καταδικάσει και η ιστορία.
ΥΓ: Αν, όπως λέει ο κ. Ροδινός, ο Σαμαράς ακολουθεί ένα πρόγραμμα που δεν πιστεύει τότε (για να μην γραφτεί τίποτα χειρότερο) είναι τουλάχιστον ανεπαρκής στο να ασκεί τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα. Ας κάνει το μόνο που του έχει απομείνει: Ας οδηγήσει τη χώρα όσο γίνεται πιο γρήγορα σε εκλογές. Ας σταματήσει να καταστρέφει την Ελλάδα.
periodista.gr
======================================
Σαμαράς: στρατηγέ Λι, ιδού ο (πήλινος) στρατός σου...
του Βασίλη Κεχαγιά
Ρωτήσανε το δάσκαλο του ταοϊσμού, Με Τσε: «Γιατί τρέχεις πίσω από τους ανθρώπους;» κι αυτός απάντησε: «Ζούμε σε μια διεφθαρμένη εποχή. Μια ωραία γυναίκα κλείνεται στο σπίτι της και δεν έχει ανάγκη να βγει στους δρόμους. Περιμένει να πάνε και να τη βρούνε. Γι αυτό τρέχω κι εγώ, προκειμένου να συναντήσω τους ωραίους ανθρώπους, οι οποίοι κρύβονται».
Νομίζεις ότι, αιώνες μετά, η Κίνα θέλησε να κάνει πράξη τη θεωρία του Με Τσε και περιμένει τους λογής ζήτουλες να πάνε να τη συναντήσουν και να εκζητήσουν τα (ωραία) χρήματά της. Φυσικά, αντίστοιχους αιώνες απέχει κι ο Σαμαράς από το να έχει οποιαδήποτε σχέση με τον Με Τσε και αρκεί η αλλαγή της λέξης «εποχή» με αυτήν της «χώρας» για να μοιάζει η ρήση με αυτήν του προκατόχου του Γεωργίου του βραχέος (κοινώς: Γιωργάκη), όταν σε ρόλο κατοχικού κουκουλοφόρου, κατέδιδε τη χώρα του στα ώτα του Στρος Καν.
Εκεί, στους παλιούς αιώνες, στον 3ο π.Χ., ο πρώτος αυτοκράτορας της Κίνας, ο Τσιν Σι Χουάγκ Τι, έστηνε τον περίφημο πήλινο στρατό, ένα κατασκευαστικό θαύμα. Χιλιάδες αργιλώδεις στρατιώτες, σε φυσικό μέγεθος, αναλάμβαναν τη φύλαξη του ματαιόδοξου και ανασφαλούς αυτοκράτορα, όταν αυτός θα κατέβαινε στον κάτω κόσμο.
Μπορούμε να φανταστούμε ξανά, στους σύγχρονους αιώνες, τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να επιδεικνύει το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας, παρατεταγμένο σε ουρές έξω από τα ταμεία ανεργίας, πλέον, προτείνοντας και πάλι τον τρόπο σύγχρονου πολιτικού: «Λι Κετσάγκ, ιδού
ο στρατός σου».
Αν η αλλαγή του στρατηγικού ονόματος Βαν Φλιτ, με αυτό του πρωθυπουργού της Κίνας, είναι μια πρόοδος για τον πλανήτη, η ταυτότητα του λόγου μάλλον αποτελεί άλλη μια καθήλωση για τη χώρα μας.
Συγχρόνως με τον προτεινόμενο στρατό, λιμάνια, αεροδρόμια και ΚΤΕΛ (ξανά)επιδεικνύονται ως αξιοποιήσιμο υλικό, προκειμένου να φυλάγουν τη διόλου ανασφαλή Κίνα, κατά τη βόλτα της στον έξω (και όχι στον κάτω) κόσμο. Η πήλινη Ελλάδα (αλήθεια, πως είχατε αποκαλέσει τη Γερμανία, φιλομνημονιακέ, κύριε Πάγκαλε
προβάλλει, για πολλοστή φορά ως επιτυχία, την ολοένα και πιο εκπτωτική πολιτική της, προϊόν αργίλου τόσο των πολιτικών της όσο και των συνδικαλιστών της.
Αλήθεια, θα βγουν τώρα να φωνάξουν «όχι στο ξεπούλημα των λιμανιών»
ή θα πουν «ευχαριστούμε, κύρις Λι», θυμίζοντας κι αυτοί με τη σειρά τους «ευχαριστούμε, κύριε Τζόνσον», άλλων εποχών.
Η ΟΛΜΕ έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο...
πηγή: tvxsteam/tvxs.gr
'' Ακόμη και το Σαμαρικό antinews.gr, ρωτά τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για ποιον λόγο ακολουθεί ένα πρόγραμμα που καταστρέφει τη χώρα και τον λαό μας ''
Κάποια στιγμή τα παραμύθια τελειώνουν και δεν έχουν πάντοτε ευχάριστο τέλος.
Είναι αλήθεια ότι ένα κύκλος φιλοσαμαρικών προσώπων, πέραν από τους στενούς συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, οι οποίοι ζουν στη γυάλα ... του Μεγάρου Μαξίμου, εγκλωβισμένοι εξαιτίας της λαϊκής οργής και μακριά από την κοινωνική πραγματικότητα, στήριξε με πάθος τον ετοιμόρροπο πρωθυπουργό, παρά το γεγονός ότι κατέστρεφε και συνεχίζει να καταστρέφει τη χώρα.
Όμως, έχουν αντιληφθεί πλέον και αυτοί, όσο και αν αγαπούν τον Αντώνη Σαμαρά, όχι μόνο ότι το πρόγραμμα της τρόικας "δεν βγαίνει", αλλά και ότι η επιμονή του Αντώνη Σαμαρά να εκτελεί τα κελεύσματα της Μέρκελ και των δανειστών, όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά, αλλά είναι επιβλαβής για τη χώρα.
Αίσθηση λοιπόν προκαλεί το δημοσίευμα της γνωστής φιλοσαμαρικής ιστοσελίδας antinews.gr, με τίτλο "Το πρόγραμμα της τρόικας δεν σώζει τη χώρα, την αποτελειώνει".
Αναφέρει μεταξύ άλλων ο σαμαρικός αρθρογράφος, Κώστας Ροδινός
"Ειλικρινά δεν βρίσκω ούτε ένα λόγο γιατί η κυβέρνηση θα πρέπει να επιμένει σ’ ένα πρόγραμμα που εξαθλιώνει την κοινωνία, χωρίς να προσφέρει ελπίδα. Ο Πρωθυπουργός είχε ακόμα από το 2010, περιγράψει και τις αδυναμίες του μνημονίου και τις επιπτώσεις του στην οικονομία και την κοινωνία. Δεν ξέρω πόσο καιρό ακόμα θα εφαρμόζει ένα πρόγραμμα που δεν το πιστεύει, αλλά κάποια στιγμή, και σύντομα μάλιστα, πρέπει να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να θέσει όλους ενώπιον των ευθυνών τους. Γιατί ένας λαός για να σωθεί πρέπει να το θέλει και για να το θέλει πρέπει να ελπίζει".
Σωστά λοιπόν. Το λαοκτόνο και επιβλαβές για την εθνική κυριαρχία πρόγραμμα,
δεν βγαίνει. Όμως, οι ευθύνες του πολιτικά χρεοκοπημένου πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ειναι τεράστιες. Ο ίδιος διάλεξε ποιον δρόμο θα ακολουθήσει, αλλά το έγκλημα είναι ότι πήρε στον λαιμό του έναν ολόκληρο λαό, παρά το γεγονός ότι γνώριζε. Και όταν κάποιος γνωρίζει ότι οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή τότε δύο πράγματα συμβαίνουν: Είτε είναι ανόητος, είτε είναι επιτήδειος.
Πλέον είναι αργά για δάκρυα (από τους υποστηρικτές του Σαμαρά). Ολόκληρη η οικουμένη, ολόκληρος ο ξένος Τύπος και οι σοβαρότεροι οικονομικοί αναλυτές βλέπουν ότι το πρόγραμμα που επιβάλλεται στην Ελλάδα είναι αδιέξοδο. Μόνο ο Σαμαράς, οι λίγοι φίλοι που του έχουν απομείνει, η ντόπια διαπλοκή και τα δομημένα συμφέροντα, πιστεύουν στην συνταγή του μνημονίου που οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή για τους δικούς τους λόγους, είτε αυτοί αφορούν στην πολιτική τους διάσωση, είτε στο γεγονός ότι αποτελούν πειθήνια όργανα της γερμανικής Καγκελαρίας, είτε στο ότι πρέπει να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες κολλητών επιχειρηματιών. Ελάχιστα ενδιαφέρουν τον ελληνικό λαό τα κίνητρα του σημερινού συστήματος διακυβέρνησης, που το οδηγούν στην απόφαση να δράσει με τρόπο επιβλαβή για τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας και για τον ελληνικό λαό.
Οι ευθύνες, όμως, είναι τεράστιες και για όσους έχουν στηρίξει τον Σαμαρά. Βέβαια, η μετάνοια των σαμαρικών έχει αξία. Μπορεί, όμως, να φανταστε ο κάθε έναςί ποιος κρατά την τύχη της χώρας στα χέρια του και ποιους κινδύνους διατρέχει η Ελλάδα, όταν ούτε οι πιο φανατικοί οπαδοί του δεν πιστεύουν στις επιλογές Σαμαρά; Ο τόπος δεν έχει ανάγκη από μετά Χριστόν προφήτες, αλλά η αναγνώριση των λαθών είναι χρήσιμη.
Με την πρωθυπουργία Σαμαρά η χώρα έχασε πολύτιμο χρόνο. Με την πρωθυπουργία Σαμαρά η χώρα βυθίστηκε ακόμη περισσότερο στην ύφεση και στην κρίση. Επί Αντώνη Σαμαρά η Δημοκρατία καταργήθηκε στην πράξη και η εθνική κυριαρχία δέχθηκε πολλαπλά και ισχυρά πλήγματα.
Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε μια επιλογή: Να υπηρετήσει πιστά τον οικονομικό εθνικισμό, την γερμανική Καγκελαρία σε βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού και της πατρίδας. Υπήρξε εκτελεστής του σχεδίου της μεταροπής της Ελλάδας σε περιφέρεια της γερμανικής ενδοχώρας, σε αποικία χρέους. Για αυτόν και για πολλούς άλλους λόγους η εποχή Σαμαρά στην πρωθυπουργία της χώρας θα γραφτεί με μελανά χρώματα από τους ιστορικούς του μέλλοντος. Και σίγουρα οι ιστορικοί του μέλλοντος δεν θα τον εξυμνήσουν για τον ... πατριωτισμό του. Κάθε άλλο. Αυτό που θα μείνει ίσως, όχι στην ελληνική, αλλά στην γερμανική ιστοριογραφία του μέλλοντος θα είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξε ένας πολύτιμος συνεργάτης των Γερμανών.
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ήδη καταδικασμένος στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Θα τον καταδικάσει και η ιστορία.
ΥΓ: Αν, όπως λέει ο κ. Ροδινός, ο Σαμαράς ακολουθεί ένα πρόγραμμα που δεν πιστεύει τότε (για να μην γραφτεί τίποτα χειρότερο) είναι τουλάχιστον ανεπαρκής στο να ασκεί τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα. Ας κάνει το μόνο που του έχει απομείνει: Ας οδηγήσει τη χώρα όσο γίνεται πιο γρήγορα σε εκλογές. Ας σταματήσει να καταστρέφει την Ελλάδα.
periodista.gr
======================================
Σαμαράς: στρατηγέ Λι, ιδού ο (πήλινος) στρατός σου...
του Βασίλη Κεχαγιά
Ρωτήσανε το δάσκαλο του ταοϊσμού, Με Τσε: «Γιατί τρέχεις πίσω από τους ανθρώπους;» κι αυτός απάντησε: «Ζούμε σε μια διεφθαρμένη εποχή. Μια ωραία γυναίκα κλείνεται στο σπίτι της και δεν έχει ανάγκη να βγει στους δρόμους. Περιμένει να πάνε και να τη βρούνε. Γι αυτό τρέχω κι εγώ, προκειμένου να συναντήσω τους ωραίους ανθρώπους, οι οποίοι κρύβονται».
Νομίζεις ότι, αιώνες μετά, η Κίνα θέλησε να κάνει πράξη τη θεωρία του Με Τσε και περιμένει τους λογής ζήτουλες να πάνε να τη συναντήσουν και να εκζητήσουν τα (ωραία) χρήματά της. Φυσικά, αντίστοιχους αιώνες απέχει κι ο Σαμαράς από το να έχει οποιαδήποτε σχέση με τον Με Τσε και αρκεί η αλλαγή της λέξης «εποχή» με αυτήν της «χώρας» για να μοιάζει η ρήση με αυτήν του προκατόχου του Γεωργίου του βραχέος (κοινώς: Γιωργάκη), όταν σε ρόλο κατοχικού κουκουλοφόρου, κατέδιδε τη χώρα του στα ώτα του Στρος Καν.
Εκεί, στους παλιούς αιώνες, στον 3ο π.Χ., ο πρώτος αυτοκράτορας της Κίνας, ο Τσιν Σι Χουάγκ Τι, έστηνε τον περίφημο πήλινο στρατό, ένα κατασκευαστικό θαύμα. Χιλιάδες αργιλώδεις στρατιώτες, σε φυσικό μέγεθος, αναλάμβαναν τη φύλαξη του ματαιόδοξου και ανασφαλούς αυτοκράτορα, όταν αυτός θα κατέβαινε στον κάτω κόσμο.
Μπορούμε να φανταστούμε ξανά, στους σύγχρονους αιώνες, τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να επιδεικνύει το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας, παρατεταγμένο σε ουρές έξω από τα ταμεία ανεργίας, πλέον, προτείνοντας και πάλι τον τρόπο σύγχρονου πολιτικού: «Λι Κετσάγκ, ιδού
ο στρατός σου».
Αν η αλλαγή του στρατηγικού ονόματος Βαν Φλιτ, με αυτό του πρωθυπουργού της Κίνας, είναι μια πρόοδος για τον πλανήτη, η ταυτότητα του λόγου μάλλον αποτελεί άλλη μια καθήλωση για τη χώρα μας.
Συγχρόνως με τον προτεινόμενο στρατό, λιμάνια, αεροδρόμια και ΚΤΕΛ (ξανά)επιδεικνύονται ως αξιοποιήσιμο υλικό, προκειμένου να φυλάγουν τη διόλου ανασφαλή Κίνα, κατά τη βόλτα της στον έξω (και όχι στον κάτω) κόσμο. Η πήλινη Ελλάδα (αλήθεια, πως είχατε αποκαλέσει τη Γερμανία, φιλομνημονιακέ, κύριε Πάγκαλε
προβάλλει, για πολλοστή φορά ως επιτυχία, την ολοένα και πιο εκπτωτική πολιτική της, προϊόν αργίλου τόσο των πολιτικών της όσο και των συνδικαλιστών της. Αλήθεια, θα βγουν τώρα να φωνάξουν «όχι στο ξεπούλημα των λιμανιών»
ή θα πουν «ευχαριστούμε, κύρις Λι», θυμίζοντας κι αυτοί με τη σειρά τους «ευχαριστούμε, κύριε Τζόνσον», άλλων εποχών.
Η ΟΛΜΕ έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο...
πηγή: tvxsteam/tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου