... ένας ακατάλυτος δεσμός αίματος και αγάπης
Μανώλη, γιέ μου.
Σου στέλνω αυτό το αρχείο, με τη
ελπίδα ότι θα το κρατήσεις ζωντανό και ίσως έρθει κάποτε η στιγμή, να το
συνεχίσεις εσύ ο ίδιος. Δεν στο ζητώ, το ελπίζω.
Στην ουσία αποτελείται από
αναδημοσιεύσεις που μερικές φορές τις σχολιάζω, κάποια βίντεο, κάποιες αναφορές
σε ορισμένες προσωπικότητες (στη τύχη, λόγω επικαιρότητας αλλά και δικής μου
επιλογής (π.χ. Ιησούς, Γκάντι, Τσε, Μ.Λ. Κίνγκ και κάποιος έλληνες).
Τίποτα το ξεχωριστό, κάτι
Παραληρήματα, κάποιες Σκέψεις και Γραπτά. Λίγα πράγματα αλλά έντιμα και
ειλικρινή, έτσι όπως θέλω να σκιαγραφώ τον εαυτό μου. Αυτό το λίγο που μπορεί
να θεωρηθεί σαν σχετική επιτυχία, είναι η επαγγελματική μου ζωή.
Ξεκίνησα να εργάζομαι στα 28, χωρίς
σπουδές, με μούφα Απολυτήριο Γυμνασίου, χωρίς γνώση κάποιας γλώσσας,
κακομαθημένος εθελοντικά και λόγω χαρακτήρα, βούτηξα μακροβούτι στα βαθιά και
στους 20 μήνες είχα, γίνει ο "Καστίγιο"
των Olympic Cruises του Αρ. Ωνάση, στο head office της ναυτιλιακής Εταιρίας
στον Πειραιά. Πότε δεν τα σκάτωσα επαγγελματικά...
Δούλεψα σκληρά, όχι μόνο στο ξεκίνημα
αλλά μέχρι τη προτελευταία μέρα της Συνταξιοδότησής μου. Τα ξέρεις, όπως ξέρεις
και κάθε τι, σωστό ή λάθος που έκανα ή παρέλειψα στη ζωή μου. Κριτές μου
μοναδικοί εσύ και ο Αλέκος, Μανώλη. Μακάρι να μπορούσα να έστελνα αυτό το
Αρχείο και στον Αλέκο. Αλλά και να διέθετε ένα Η/Υ μάλλον κακό θα του έκανα.
Τα υπόλοιπα, ότι επακολουθήσει, είναι
πέρα από τις δυνάμεις μου. Κύρια σκέψη μου είσαστε η Ελευθερία, η Οικογένειά
σου και ο Αλέκος.
Με αυτή τη σειρά, όχι μόνο
ανταποδίδοντας την αγάπη, τις θυσίες και την αφοσίωση που μου πρόσφερε η
Ελευθερία, αλλά γιατί είναι η μόνη που θα νιώσει στο πετσί της το φευγιό μου.
Είμαι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ της στήριγμα. Με χρειάζεται περισσότερο απ' όλους, όπως και
εγώ εκείνη.
Θα τα ξαναπούμε και πάλι και πάλι.
Έχουμε δρόμο μπροστά μας αρκετό. Αν όχι να δω τον Δημήτρη να αποφοιτά, πάντως
να τον δω φοιτητή του Πανεπιστημίου και όσο προλάβω…
Να του θυμίζεις που και που, ότι
φέρει το πλήρες όνομά μου: Δημήτρης Ε. Βαρδαβάς, αλλά μέχρι εκεί...
Θύμισέ του όμως σε πρώτη ευκαιρία,
ότι δηλώνω εδώ και τώρα, πως πρέπει να είμαι για εκείνον ένα παράδειγμα προς
αποφυγή. Αλλά του εύχομαι συγχρόνως, να είναι εξίσου
τυχερός και δυνατός, σε κάθε αναποδιά που θα αντιμετωπίσει..
Καλό μας ξημέρωμα...
Http:/radicalworld.forumotion.net/forum.htm
Υ/Γ Για την χαρισματική από κάθε
άποψη, αγαπημένη μου Κατερίνα, θα αναφερθώ κάποιαν άλλη φορά. Σήμερα όλοι μας,
έχουμε τα μάτια μας κυρίως στον Δημήτρη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου