ΑΠΟΙΚΙΑ: Μυστική σύσκεψη για το μέλλον της Ελλάδας χωρίς την Ελλάδα
| DefenceNet.gr
Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014
«Καλή αντάμωση στα γουναράδικα»: Αυτή είναι η αληθινή ιστορία της αμφιλεγόμενης φράσης του Άρη Βελουχιώτη που έγινε «χαιρετισμός» από τον Χριστόδουλο Ξηρό
«Καλή αντάμωση στα γουναράδικα»:
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία της αμφιλεγόμενης φράσης του Άρη Βελουχιώτη που έγινε «χαιρετισμός» από τον Χριστόδουλο Ξηρό και όχι μόνο...
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία της αμφιλεγόμενης φράσης του Άρη Βελουχιώτη που έγινε «χαιρετισμός» από τον Χριστόδουλο Ξηρό και όχι μόνο...
Υπόθεση Siemens -
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ
ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
Η πρώτη
σελίδα του εντάλματος επιβολής ποινής στον Μ. Χριστοφοράκο από το Ειρηνοδικείο
του Μονάχου. Η απόφαση του γερμανικού
δικαστηρίου έχει ως ακολούθως:
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ
ΜΟΝΑΧΟΥ Διαταγή
επιβολής ποινής Η
Εισαγγελία σάς καταλογίζει τα κατωτέρω πραγματικά περιστατικά:
Από το 1996
διευθύνατε τη Siemens ΑΕ Εlectrotechnical Ρrojects and Ρroducts Αthens, τη
θυγατρική της Siemens ΑG στην Ελλάδα.
Η Siemens
ΑG, με κεντρική έδρα το Μόναχο, περιλαμβάνεται στις παγκοσμίως μεγαλύτερες και
πλούσιας παράδοσης εταιρείες στην ηλεκτροτεχνική και ηλεκτρονική, με ηγετική
θέση στην αγορά σε όλα τα αντικείμενά της και ανήκει σήμερα με περίπου 800.000
μετόχους από περισσότερα των 100 κράτη, στις μεγαλύτερες εισηγμένες εταιρείες.
Ο όμιλος εκπροσωπείται σε περισσότερες από 190 χώρες και παράγει παγκοσμίως σε
290 τόπους. Σε πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα, η Siemens ΑG διατηρεί
θυγατρικές εταιρείες, οι οποίες δρουν ως αυτόνομες περιφερειακές επιχειρήσεις.
Οι ως άνω εταιρείες έχουν καθετοποιημένη δομή, το οποίο σημαίνει ότι προσφέρουν
το πλήρες φάσμα των προϊόντων της Siemens ΑG.
Στη χρονική
περίοδο κατά την οποία ήσαστε διευθύνων της θυγατρικής εταιρείας στην Ελλάδα
τριπλασιάστηκε το ΕΒΙΤ της θυγατρικής εταιρείας, που κατά μέσο όρο ανερχόταν σε
10%.
Ιστορικό
Στην Ελλάδα
η χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων λειτουργούσε στο παρελθόν κατά τέτοιον τρόπο,
ώστε ένα σημαντικό μέρος της αποτελούσαν οι πληρωμές από επιχειρήσεις. Από τότε
ως και την εισαγωγή της ποινικοποίησης τέτοιου είδους πληρωμών, ήταν σύνηθες στην
Ελλάδα να δίνονται για την ‘’καλλιέργεια του πολιτικού τοπίου’’ χρήματα στα
πολιτικά κόμματα.
Λόγω της
κακής δημοσιότητας της Siemens ΑG στην Ελλάδα, τα τέλη της δεκαετίας του ΄90,
από τον τότε και εν τω μεταξύ θανόντα πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου των
τμημάτων ιδιωτικού δικτύου και δημοσίου δικτύου, αποφασίστηκε ότι η Siemens
έπρεπε ομοίως να εκτελεί πληρωμές για να εξασφαλίσει μια πιο δυνατή δικτύωση
της εταιρείας με τους έλληνες πολιτικούς, ανάλογη με τις άλλες μεγάλες
ελληνικές εταιρείες.
Για τον
υπολογισμό του ύψους των ‘’κομματικών πληρωμών’’ και για την εξασφάλιση μιας
βάσης υπολογισμού επιλέχθηκε, για υπολογιστικούς σκοπούς ως παράδειγμα, μια
τρέχουσα σύμβαση από ένα τρέχον project. Ως ύψος των ‘’κομματικών πληρωμών’’
καθορίστηκε το 2% του τζίρου αυτής της σύμβασης (σε εναρμόνιση με την κεντρική
επιλογή της εταιρείας). Όσον αφορά την με αυτόν τον τρόπο επιλεγείσα σύμβαση,
επρόκειτο για μια σύμβαση με τον ΟΤΕ.
Αυτή η
σύμβαση και ειδικότερα το κόνσεπτ του 2%, δεν σχετιζόταν με πληρωμές σε
συνεργάτες του ΟΤΕ, όπως έγινε σε όλους σαφές. Η σύμβαση αφ΄ ενός έπρεπε να
αποτελεί βάση υπολογισμού για τις πληρωμές στα κόμματα και αφ΄ ετέρου, να
διασφαλίζει τη μυστικότητά τους. Ο λόγος για την κρυφή ροή των πληρωμών ήταν
ότι για την ελληνική θυγατρική εταιρεία θα ήταν δυσάρεστο αν αποκαλυπτόταν ότι
η Siemens ΑG παρείχε χρήματα στα πολιτικά κόμματα.
Σε αυτή τη
βάση πραγματοποιήθηκαν ήδη κατά το παραγεγραμμένο χρονικό διάστημα εμβάσματα με
αυτό το 2% ετησίως από το Τμήμα, τελευταία από τον τελεσίδικα καταδικασθέντα
Σίκατσεκ ή από συναδέλφους του, όπως ο επίσης τελεσίδικα καταδικασθείς Κeil von
Jagemann, σε έναν λογαριασμό της εταιρείας Ρ. Βlue Corporation προς την ΑΒ Αmro
Βank στο Μονακό, εν μέρει ύστερα από δική σας απαίτηση, εν μέρει ύστερα από
υπολογισμό του Κεντρικού στο Μόναχο. Εσείς διοχετεύσατε τα προαναφερθέντα
χρήματα (2%) στα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, τη Νέα Δημοκρατία
(ΝΔ) και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠαΣοΚ).
Το project
C4Ι
Το καλοκαίρι
του 2004 έλαβαν χώρα στην Αθήνα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Κατά τη διάρκεια των
Αγώνων επεξεργάστηκε η ελληνική θυγατρική εταιρεία, εκτός των άλλων έργων στην
Ελλάδα, το έργο C4Ι («Command, Control, Communication, Computers and
Ιnteligence»). Γι΄ αυτό το έργο την άνοιξη του 2003, συνήφθη η σύμβαση μεταξύ
της αμερικανικής εταιρείας Science Αpplications Ιnternational Corporation
(SΑΙC) ως κύριου ανάδοχου και του ελληνικού κράτους, ύστερα από διεθνή
διαγωνισμό. Το ύψος της σύμβασης ανερχόταν σε 255 εκατομμύρια ευρώ.
Η Siemens
ήταν υπεργολάβος της SΑΙC, ενώ περαιτέρω υπεργολάβοι ήταν οι αμερικανικές
εταιρείες ΙΒΜ και Μotorola, καθώς επίσης και άλλες ελληνικές εταιρείες. Η SΑΙC
συνεργαζόταν με την Επιτροπή Διοργάνωσης για να εξασφαλίσει ότι οι Ολυμπιακοί
Αγώνες του 2004 θα υποστηρίζονταν από τη λεγόμενη C4Ι-υποδομή. Τα ανάλογα
συστήματα εγκαταστάθηκαν σε όλους τους τόπους διεξαγωγής των Αγώνων.
Η Siemens
ήταν υπεύθυνη για την προμήθεια και την έναρξη λειτουργίας των επιμέρους
συστημάτων C4Ι, ανάμεσά τους κεντρικά και περιφερειακά Κέντρα Επιχειρήσεων, το
σύστημα διαχείρισης κυκλοφορίας και βιντεοπαρακολούθησης των δρόμων και τόπων
διοργάνωσης, το σύστημα ελέγχου εισόδου, τα δίκτυα επικοινωνίας, τον
ΤΕΤRΑ-ασύρματο (ΤΕΤRΑ-Funk), το ολυμπιακό ασύρματο δίκτυο δέσμης ασφαλείας
(Sieherheitsbuendelfunknetz) με 22.000 χρήστες, το αυτόματο σύστημα οχημάτων
και την εγκατάσταση ενός Τηλεφωνικού Κέντρου Εισιτηρίων- ένα σύστημα
πληροφοριών και επικοινωνίας, το οποίο ήταν σε θέση όλο το εικοσιτετράωρο να
δέχεται τηλεφωνήματα σε διαφορετικές γλώσσες από όλο τον κόσμο. Το μερίδιο της
Siemens στο έργο ανερχόταν σε 185 εκατ. ευρώ με τη δυνατότητα μεταγενέστερων
επεκτάσεων.
Λόγω της
καθυστερημένης απόφασης για την ανάθεση του έργου από την πλευρά της ελληνικής
διοίκησης και της μεγάλης πολυπλοκότητας του έργου, υπήρχε μια τεράστια χρονική
και λογιστική πίεση, διότι όλοι οι συμμετέχοντες, οι εργολάβοι, οι υπεργολάβοι,
οι κρατικές υπηρεσίες και οι υπεργολάβοι του κρατικού τομέα, έπρεπε να είναι
συγχρόνως έτοιμοι όπως και τα αναγκαία κτίρια.
Επιπλέον,
επρόκειτο για το πρώτιστο έργο στην Ευρώπη για την επικεφαλής του κονσόρτσιουμ
εταιρεία SΑΙC. Υπήρχαν χρονικές καθυστερήσεις και για τα κτίρια που έπρεπε να
περατωθούν από την κρατική πλευρά και για την ενσωμάτωση των επιμέρους
συστατικών του συστήματος. Δεν είχε επιτευχθεί η πλήρης ενσωμάτωση όλων των
συστατικών. Το έργο έπρεπε να το παραλάβουν διάφορες κρατικές υπηρεσίες, οι οποίες
ανήκαν σε διάφορα υπουργεία, για παράδειγμα υποδιευθύνσεις του υπουργείου
Αμυνας, του υπουργείου Εσωτερικών, του υπουργείου Συγκοινωνιών και του
υπουργείου Πολιτισμού, καθώς και μη κρατικές οργανώσεις, όπως για παράδειγμα η
Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.
Ανάλογα
περίπλοκα έργα σε σχέση με ή γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, υπήρχαν επίσης
στον τομέα της ενέργειας, των μεταφορών και των κατασκευών. Σχεδόν όλα είχαν τα
ίδια προβλήματα ολοκλήρωσης. Σε πολλά επίσης, επετεύχθη μόνο μια προσωρινή
παραλαβή ή μερική παραλαβή. Για να εξασφαλισθεί η επιτυχής εκτέλεση του έργου
έπρεπε εξάλλου να παραληφθούν έγκαιρα.
Συλλάβατε
πλέον το σχέδιο να επιταχύνετε τις παραλαβές των επιμέρους τμημάτων του έργου
C4Ι, με το να επηρεάσετε τους αρμόδιους για την παραλαβή υπαλλήλους, οι οποίοι,
δεν σας ήταν μεν κατ΄ όνομα γνωστοί, αλλά γνωρίζατε ότι, σύμφωνα με την
επικρατούσα στην Ελλάδα δικτύωση των πολιτικών κομμάτων, ανήκαν σε ένα από τα
δύο μεγάλα κόμματα της Ελλάδας.
Αυτοί οι
υπάλληλοι έπρεπε, σύμφωνα με τον στόχο σας, να ασκήσουν την κρίση τους για την
απόφαση παραλαβής κατά τέτοιον τρόπο, ώστε σε περιπτώσεις αμφιβολίας,
ενδεχομένως και αντίθετα προς το καθήκον τους, να αποφασίσουν υπέρ της
εταιρείας Siemens.
Επειδή οι
διαδρομές των αποφάσεων για εσάς, ως ιστάμενο εκτός, δεν ήσαν σαφείς, ήσαν όμως
οικείες στον μηχανισμό των ελληνικών κομμάτων, χρειαζόσασταν την υποστήριξη των
μελών των κομμάτων, ώστε να μπορέσετε να καταλήξετε μαζί τους στην τακτική που
θα ακολουθήσετε.
Συμφωνήσατε
λοιπόν στις διάφορες συζητήσεις, το αργότερο κατά τα τέλη του 2003, με τους
ταμίες των μεγάλων κομμάτων στην Ελλάδα, τον Κώστα Γείτονα του ΠαΣοΚ, τέως
Αντιπρόεδρο του Κοινοβουλίου, ο οποίος μέσω του κόμματος, όπως και πριν, είχε
επιρροή επί των υφισταμένων υπηρεσιών, και με τον Γιάννη Βαρθολομαίο της Νέας
Δημοκρατίας, ότι θα παρείχατε στα εκπροσωπούμενα κόμματα χρήματα ύψους συνολικά
τουλάχιστον διψήφιου αριθμού εκατομμυρίων ευρώ.
Τα χρήματα
θα έπρεπε να φθάσουν ισότιμα στα ταμεία των κομμάτων Νέας Δημοκρατίας και ΠαΣοΚ
και από εκεί ενδεχομένως να μοιρασθούν περαιτέρω. Για τον σκοπό αυτόν οι δύο
ταμίες, όπως από κοινού είχατε συμφωνήσει, θα ασκούσαν ο καθένας επί των
δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι ανήκαν στο δικό τους κόμμα την απαιτούμενη
επιρροή, ώστε να παρακινήσουν τους υπαλλήλους αυτούς, να χρησιμοποιούν την
κρίση τους περί της απόφασης παραλαβής κατά τέτοιον τρόπο ώστε σε περιπτώσεις
αμφιβολίας να αποφασίζουν υπέρ της εταιρείας Siemens, ενδεχομένως και ενάντια
στο καθήκον τους.
Σύμφωνα με
τον, από κοινού με τον κ. Γείτονα και τον κ. Βαρθολομαίο τεθέντα σκοπό σας,
αυτό επετεύχθη στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε και οι κ.κ. Γείτονας και ο
Βαρθολομαίος άσκησαν, σύμφωνα με την συμφωνηθείσα τακτική επί των αποφασιζόντων
δημοσίων υπαλλήλων την αναλογούσα στο κάθε κόμμα ▅ Την
05.08.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από την Τamarind,
▅ την
06.08.2004 ένα ποσόν επιρροή. Οι αποφασίζοντες δημόσιοι
υπάλληλοι το πήραν τουλάχιστον
απόφαση ότι, ως αντάλλαγμα για
την ευμενή και ενδεχομένως αντίθετη
στο καθήκον τους ενέργεια, κάθε φορά θα εφοδίαζαν οικονομικά
το κόμμα του οποίου ήσαν
μέλη.
Τον
Φεβρουάριο του 2004 έλαβε χώρα στην Αθήνα μια συνέντευξη Τύπου. Στη συνέντευξη αυτή το έργο C4Ι αποτελούσε
σημαντικό θέμα λόγω των υψηλών χρηματικών ποσών (άρα και των εκκρεμουσών
απαιτήσεων). Ερωτηθήκατε από τον άλλοτε διωκόμενο Κutschenreuter, εκείνη την
περίοδο Οικονομικό Διευθυντή (CFΟ) του ΙCΝ, τι θα μπορούσε να κάνει κανείς ώστε
να εξασφαλίσει την έγκαιρη λήξη του έργου και την παραλαβή του. Του ανακοινώσατε ότι το
υφιστάμενο κόνσεπτ του 2%, δηλαδή η παροχή πληρωμών σε κόμματα ώστε αυτά να
διατάσσουν τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες κατά την παραλαβή των έργων να ασκούν την
κρίση τους υπέρ της Siemens, είναι επαρκής για την επιτάχυνση της διαδικασίας.
Αυτό εγκρίθηκε από τον Κutschenreuter.
Για την
εκτέλεση των πληρωμών στα δύο κόμματα χρησιμοποιήσατε την εταιρεία FΑΙRWΑΥS LΤD
του κ. Λέτσα, του οποίου η οικογένεια είχε στενές σχέσεις με τη Siemens. Ο
τελεσιδίκως καταδικασθείς Σίκατσεκ, έστειλε από τα στη διάθεσή του υφιστάμενα
«μαύρα ταμεία», τα ακόλουθα εμβάσματα στον ελβετικό λογαριασμό της FΑΙRWΑΥS
LΤD:
250.000 ευρώ- από την Εlectronic Τechnology, ▅ την
02.09.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από τη Weavind, ▅ την 02.09.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ-
από την Εlectronic Τechnology,
▅ την
07.09.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από την Εlectronic
Τechnology, ▅ την
16.09.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από τη Weavind, ▅ και
την 07.10.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ-
από τη Weavind. Από τα χρήματα
αυτά τουλάχιστον 200.000 ευρώ προωθήθηκαν σε σας, σε
κάποιο μη εξακριβωμένο χρονικό
σημείο μετά τα εμβάσματα αυτά.
Σύμφωνα με
τη συμφωνηθείσα με τους ταμίες των δύο μεγάλων ελληνικών κομμάτων τακτική,
παραδώσατε σε χρονικό σημείο μη επαρκώς εξακριβωμένο μέχρι το έτος 2005/2006 τα
χρήματα στον κ. Βαρθολομαίο, τον επικεφαλής οικονομικού της Νέας Δημοκρατίας
και τον κ. Κώστα Γείτονα του ΠαΣοΚ.
Ως σήμερα
δεν έχει γίνει οριστική παραλαβή του έργου C4Ι. Συνεπώς, κατηγορείστε ότι με
δύο ενέργειές σας επιχειρήσατε να επηρεάσετε δημόσιους λειτουργούς, άλλου
κράτους μέλους της ΕΕ, ώστε μελλοντικά αυτοί να ενεργήσουν ευνοϊκά για εσάς
μέσω τρίτων προσώπων τα οποία θα μπορούσαν να επηρεάσουν.
Καταδικάζεστε
για δύο περιπτώσεις δωροδοκίας δημόσιων λειτουργών άλλου κράτους-μέλους της
Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά συναυτουργία, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 εδ. 1 αρ.
2α Νόμος για
το Πρωτόκολλο της 27ης Σεπτεμβρίου 1996 για τη σύμβαση για την προστασία των
οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ (ΕuΒestG) σε συνδυασμό με τις παρ. 334 παρ. 1
εδ. 1, παρ. 3 Αρ. 2, παρ. 53, παρ. 25 παρ. 2 του Ποινικού Κώδικα.
Κατόπιν
αιτήσεως της Εισαγγελίας, σάς επιβάλλεται μια συνολική στερητική της ελευθερίας
ποινή ενός έτους.
Οι επί
μέρους ποινές ανέρχονται η καθεμία σε εννέα μήνες. Η εκτέλεση της στερητικής
της ελευθερίας ποινής αναστέλλεται. Θα συσχετισθεί η συνημμένη απόφαση
αναστολής.
Αντί της μη
εισπράξιμης χρηματικής ποινής, επιβάλλεται ποινή στερητική της ελευθερίας. Το
ημερήσιο κόστος αντιστοιχεί σε μία ημέρα ποινής στερητικής της ελευθερίας.
Εσείς αναλαμβάνετε τα έξοδα της διαδικασίας και των απαραίτητων δαπανών.
Αυτή η
διαταγή ποινής θα γίνει τελεσίδικη και εκτελεστή εάν εσείς δεν ασκήσετε
ανακοπή, εντός δύο εβδομάδων από την επίδοση στο Ειρηνοδικείο Μονάχου εγγράφως
ή στο πρωτόκολλο της γραμματείας.
Η έγγραφη
δήλωση πρέπει να γίνει στη γερμανική γλώσσα.
Υπόμνηση
υποβολής ενδίκων μέσων
Η λίστα με
τα εμβάσματα στον ελβετικό λογαριασμό της FΑΙRWΑΥS LΤD μεταξύ Αυγούστου και
Οκτωβρίου 2004 …………
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEies3XgMKyycVBiMhDug1aBUHOv1ByOgP1KoTwCtRNFbco9B63ZTifbGZ0sHSLwn_iTDpk5GXR29EuyLXvQ6b334g50x5y75MPXnld_kSqRr1m1t7l4Zl60yFkawUrdB0V1tBuW7AfPym8/s1600/ContentSegment_11996285$W1000_H0_R0_P0_S1_V1$Jpg.jpg
Κατά της
συνημμένης διαταγής επιβολής ποινής, μπορείτε να ασκήσετε ανακοπή εντός δύο
εβδομάδων από την επίδοση. Η ανακοπή μπορεί να περιοριστεί σε μεμονωμένα θέματα
προσφυγής. Στην περίπτωση της εμπρόθεσμης ανακοπής λαμβάνει χώρα η κύρια δίκη,
εάν η Εισαγγελία δεν παύσει την ποινική δίωξη ή εσείς αποσύρετε την ανακοπή.
Κατά της
απόφασης για τα δικαστικά έξοδα και τις απαραίτητες δαπάνες μπορείτε, όταν η
αξία του αντικειμένου της προσφυγής ξεπερνά τα 200 ευρώ, να καταθέσετε στο Ειρηνοδικείο
Μονάχου εντός μιας εβδομάδας από την επίδοση του εντάλματος επιβολής ποινής,
άμεση προσφυγή.
Η ανακοπή
και η προσφυγή μπορούν να υποβληθούν εγγράφως ή στο πρωτόκολλο της γραμματείας
του Ειρηνοδικείου.
Η έγγραφη
δήλωση πρέπει να γίνει στη γερμανική γλώσσα. Για τις γραπτές δηλώσεις δεν αρκεί
για την τήρηση της προθεσμίας η εμπρόθεσμη παράδοση στο Ταχυδρομείο. Πολύ
περισσότερο, η προθεσμία τηρείται μόνο όταν η δήλωση εισαχθεί πριν από τη λήξη
της προθεσμίας στο Δικαστήριο.
Σημαντική
παρατήρηση
Μετά την
τελεσιδικία της διαταγής επιβολής ποινής θα λάβετε μια αίτηση πληρωμής για τα
δικαστικά έξοδα με ένα προσυμπληρωμένο έντυπο εμβάσματος/ έντυπο αποδεικτικού
πληρωμής, εάν δεν έχετε ήδη καταβάλει έξοδα εξασφάλισης (in Ηoehe Κosten
Stcherheit).
Παρακαλώ
πληρώστε μετά τη λήψη του αιτήματος πληρωμής και χρησιμοποιήστε απαραιτήτως το
προσυμπληρωμένο έντυπο εμβάσματος/ έντυπο αποδεικτικού πληρωμής.
Zωή μετά θάνατον....
Zωή μετά θάνατον....
.......υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο των ζώων; Έτσι πρέπει να τίθεται το ερώτημα και όχι μόνο
για τους ανθρώπους. Και βέβαια, όχι βλέποντάς το από τη κλειδαρότρυπα - δηλαδή θρησκευτικά -
αλλά καθαρά από φιλοσοφική άποψη. Ας δουμε πως απαντά σ' αυτό το δύσκολο ερώτημα ο, νεκρός
πια, καθηγητής Λαντίνης......
.......υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο των ζώων; Έτσι πρέπει να τίθεται το ερώτημα και όχι μόνο
για τους ανθρώπους. Και βέβαια, όχι βλέποντάς το από τη κλειδαρότρυπα - δηλαδή θρησκευτικά -
αλλά καθαρά από φιλοσοφική άποψη. Ας δουμε πως απαντά σ' αυτό το δύσκολο ερώτημα ο, νεκρός
πια, καθηγητής Λαντίνης......
«Η
ιδεολογική τρομοκρατία»
Στην καρδιά
του Ψυχρού Πολέμου, στις δεκαετίες 1950 και 1960, η έννοια του “κουμμουνιστικού
κινδύνου” κυριαρχούσε στην Ελλάδα. Ο κόσμος ήταν χωρισμένος σε δύο στρατόπεδα
που είχαν, και τα δύο, το δάχτυλο στο κουμπί των ατομικών όπλων και η διεθνής
ισορροπία καθοριζόταν από τη Συμφωνία της Γιάλτας ανάμεσα στους νικητές του Β΄
Παγκοσμίου Πολέμου, που τώρα ήταν πια σε “ψυχρή” μεταξύ τους σύγκρουση. Ή ήσουν
από τη μία, ή από την άλλη πλευρά, ειδικά για χώρες με τη σημασία της Ελλάδας.
Αλλος δρόμος δεν υπήρχε και το γεγονός αυτό είχε ευθεία επίπτωση στην εσωτερική
κατάσταση της δημοκρατίας σε κάθε χώρα που αμφισβητούσε την ένταξή της –
φυσικά, πολλοί στην Ελλάδα έκαναν πως δεν έβλεπαν τα σοβιετικά τανκς στην Πράγα
και αλλού***
Από όλα
αυτά, σήμερα δεν ισχύει απολύτως τίποτα: ο κουμμουνισμός έχει πέσει, δύο
στρατόπεδα δεν υπάρχουν πια, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, ειδικά μετά από την υπόθεση
της Συρίας εξελίσσονται από παλαιούς ανταγωνιστές σε ανοιχτούς συνεργάτες στη
διεθνή σκηνή, ενώ η Ευρώπη ζει μία κατάσταση την οποία δεν έχει ξαναζήσει: έχει
γερμανοποιηθεί όσο ποτέ. Μέσα από το δήθεν “κοινό” νόμισμα και την κρίση
χρέους, το Βερολίνο, πρωτεύουσα της ενωμένης πια Γερμανίας έχει κυριαρχήσει
πλήρως στη Γηραιά Ηπειρο με αιχμή του δόρατος της πολιτική του στην Ελλάδα,
όπως πολύ συχνά συμβαίνει στις εποχές τόσο μεγάλων αλλαγών.
Ο γερμανικός
ηγεμονισμός που έχει στραγγαλίσει την Ελλάδα και της έχει στερήσει τόσο το
παρόν όσο και το μέλλον, δεν σταματά μπροστά σε τίποτα. Η ορμή του Βερολίνου να πραγματοποιήσει το
παλιό γερμανικό ηγεμονικό όραμα, είναι τυφλή. Απέναντι σε αυτή την ορμή και στη
βία με την οποία ασκείται με εκβιασμούς και ψέμματα (θα φεύγαμε από το ευρώ...)
δεν υπάρχουν πια αριστεροί ή δεξιοί: υπάρχουν εκείνοι που θέλουν αυτή η
καταστροφή να τελειώνει το γρηγορότερο δυνατό, αλλά υπάρχουν κι εκείνοι που
πιστεύουν σε αυτή την πολιτική και θέλουν τη συνέχισή της.
Η Ελλάδα δεν
αντιμετωπίζει σήμερα κανένα κουμμουνιστικό κίνδυνο ή οτιδήποτε αντίστοιχο ή
παραπλήσιο. Η Ελλάδα κινδυνεύει μόνον από τη συνέχιση αυτού του φοβερού
εκτρώματος της γερμανικής ηγεμονίας που η ηγέτιδα τάξη της με τόσο ελαφριά
καρδιά επέτρεψε να εγκαθιδρυθεί δίνοντας πρόθυμα όλα τα “κλειδιά” της χώρας.
Αυτά τα
“κλειδιά” πρέπει τώρα να τα πάρουμε πίσω. Η Ελλάδα είναι μία χώρα σημαντική και
οι δυνατότητές της να ζήσει είναι πολύ μεγάλες – αυτά τα έχουμε πει πολλές
φορές. Επίσης, η Ελλάδα είναι μία ατλαντική και ευρωπαική χώρα με πολύ μεγάλη
γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία στην πιο καθοριστικής σημασίας περιοχή
του κόσμου. Την ίδια ώρα, όπως όλα δείχνουν, έχει και εξαιρετικά σημαντικές
ενεργειακές πηγές που μέχρι τώρα δεν ήταν μέσα στην “εθνική εξίσωση” της χώρας.
Όλα αυτά
κάνουν την Ελλάδα μια χώρα με συμμάχους με τους οποίους μπορεί και πρέπει να
δουλέψει μαζί για να ξεφύγει από το γερμανικό στραγγαλισμό. Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ,
η Ρωσία, αλλά και, σε διμερές επίπεδο, η Γαλλία ή η Αγγλία, είναι χώρες με τις
οποίες η Ελλάδα μπορεί να κάνει πάρα πολλά. Κι αυτό οι Γερμανοί το τρέμουν.
Απαιτούν πλήρη υποταγή και κάνουν τα πάντα για να την πετύχουν, με όχημα τα
κυβερνητικά κόμματα.
Δεν θα τους
περάσει. Στην ελληνική “εθνική εξίσωση” υπάρχει λύση και η ζωή θα τη φέρει
μπροστά μας. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις απειλές, τα διχαστικά διλήμματα
και την προσπάθεια να τρομάξει ο κόσμος από το δημοκρατικό του δικαίωμα και από
τη λειτουργία του ίδιου του πολιτεύματος. Να μένει συνεπώς στην άκρη η
επιχειρούμενη πολιτική τρομοκρατία περί δήθεν νέου “κουμμουνιστικού κινδύνου”.
Η Ελλάδα δεν
έχει να φοβηθεί τίποτα από την ελεύθερη έκφραση της βούλησης των πολιτών της
και από τη λειτουργία της δημοκρατίας. Αντίθετα, έχει μπροστά της την ολική
καταστροφή αν προς χάρη των Γερμανών όλα αυτά καταπατηθούν και αλλοιωθούν μέσω
της ιδεολογικής τρομοκρατίας που υποστηρίζει ότι όποιος ψηφίζει τα κόμματα της
γερμανικής πολιτικής είναι “πατριώτης” ενώ οι άλλοι είναι “προδότες”.
Γιώργος
Μαλούχος Το Βήμα
-----------
*** Όπως
βέβαια, ακόμα περισσότεροι, ήθελαν να ξεχάσουν και γι αυτό αποσιωπούσαν τον
Ελληνικό Εμφύλιο, που μεθοδευμένα προετοίμασαν οι Άγγλοι ‘’αελευθερωτές’’ μας,
μέσα σε ένα 3μηνο από την αποχώρηση των γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων…
@radical30
enikos.gr - Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko: Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko: Στάλινγκραντ
Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko: Στάλινγκραντ
Η μεγαλύτερη νίκη του Β' Π.Π. Μια μάχη υπέρ Βομών και Εστιών που σηματοδώτησε την
αντεπίθεση και νίκη των συμμάχων απέναντι στις αήττητες, μέχρι τότε, σιδερόφραχτες χιτλερικές μεραρχίες της Βέρμαχτ...
Η μεγαλύτερη νίκη του Β' Π.Π. Μια μάχη υπέρ Βομών και Εστιών που σηματοδώτησε την
αντεπίθεση και νίκη των συμμάχων απέναντι στις αήττητες, μέχρι τότε, σιδερόφραχτες χιτλερικές μεραρχίες της Βέρμαχτ...
Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;;
Αφιερωμένο σε εκείνους τους πατεράδες που τους αξίζει. Εγώ δεν ήμουν ένας από αυτούς....
http://youtu.be/mNK6h1dfy2o
@radical30
http://youtu.be/mNK6h1dfy2o
@radical30
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Κώστας Μητσοτάκης
Στο επεισόδιο της σειράς «ΕΞΙΣΤΟΡΕΙΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΕΙΝ» ο Επίτιμος Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ανατρέχει σε χαρακτηριστικές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας, οι οποίες και αποτελούν τις πρώτες δεκαετίες στο δημόσιο βίο του. Θυμάται το Αντιμεταξικό κίνημα του θείου του ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ στην ΚΡΗΤΗ, τις σπουδές του στη Νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών επί Δικτατορίας, την κήρυξη του πολέμου, την αποστολή του ως Έφεδρο Αξιωματικό στο ελληνογερμανικό μέτωπο στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, την υποχώρηση, τη μετάβαση στη γενέτειρά του και τον πρωταγωνιστικό ρόλο που διαδραμάτισε στην ίδρυση της εκεί Εθνικής Οργάνωσης. Αναφέρεται στην υπογραφή μεταξύ αυτής και του ΕΑΜ Συμφώνου Συνεργασίας, χάρις στο οποίο απετράπη η εμφύλια σύρραξη στη ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟ. Παραλλήλως, κρίνει το καθεστώς ΜΕΤΑΞΑ
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Στο επεισόδιο της σειράς «ΕΞΙΣΤΟΡΕΙΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΕΙΝ» ο Επίτιμος Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ανατρέχει σε χαρακτηριστικές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας, οι οποίες και αποτελούν τις πρώτες δεκαετίες στο δημόσιο βίο του. Θυμάται το Αντιμεταξικό κίνημα του θείου του ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ στην ΚΡΗΤΗ, τις σπουδές του στη Νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών επί Δικτατορίας, την κήρυξη του πολέμου, την αποστολή του ως Έφεδρο Αξιωματικό στο ελληνογερμανικό μέτωπο στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, την υποχώρηση, τη μετάβαση στη γενέτειρά του και τον πρωταγωνιστικό ρόλο που διαδραμάτισε στην ίδρυση της εκεί Εθνικής Οργάνωσης. Αναφέρεται στην υπογραφή μεταξύ αυτής και του ΕΑΜ Συμφώνου Συνεργασίας, χάρις στο οποίο απετράπη η εμφύλια σύρραξη στη ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟ. Παραλλήλως, κρίνει το καθεστώς ΜΕΤΑΞΑ
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014
▶ The Cafe - Greece: The end of the European dream? - YouTube
▶ The Cafe - Greece: The end of the European dream?
The ancient Greeks invented the word chaos to describe complete disorder and confusion. They did not think they would be living with it for so long.
Greece is the economic basket-case of Europe, gone from junk status to even "junkier". The country's debt is 145 per cent of GDP and it is the ordinary people who are paying the price.
- YouTube
The ancient Greeks invented the word chaos to describe complete disorder and confusion. They did not think they would be living with it for so long.
Greece is the economic basket-case of Europe, gone from junk status to even "junkier". The country's debt is 145 per cent of GDP and it is the ordinary people who are paying the price.
- YouTube
Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014
Γιατί οι Έλληνες δεν αντιδρούν;
Ο "Πενηνταράκιας", νέος συνεργάτης του radicalworld.forumotion.net/forum.htm, μας έστειλε το παρακάτω κείμενο. Δεν είναι δικό του, αλλά τι σημασία έχει αυτό; Δεν είμαστε εδώ ούτε δημοσιογράφοι, ούτε αναλυτές, ούτε συγγραφείς. Απλοί καθημερινοί πολίτες είμαστε με μια διαφορά: είμαστε σκεπτόμενοι, ανεξάρτητοι και αδέσμευτοι. Μπορεί να έχουμε πολιτική και ιδεολογική άποψη, αλλά δεν μας εκφράζει ΚΑΝΕΝΑ πολιτικό κόμμα ή παράταξη...
Το κείμενο είναι του Χάρρυ Κλυνν.
@radical30
------------
Γιατί οι Έλληνες δεν αντιδρούν;
Αυτό το ερώτημα έχει γίνει η αγαπημένη καραμέλα σε συζητήσεις εντός κι εκτός συνόρων. Οι εύκολες απαντήσεις είναι πολλές. Ο καθένας μπορεί να βρει ένα σάκο του μποξ και να εκτοξεύσει πάνω τη οργή του. Όλοι μπορούμε να βγάλουμε την ουρά μας απέξω και να υποδείξουμε κάποιον άλλον που φταίει ή αντίθετα να φορτωθούμε όλες τις ενοχές και ν΄αρχίσουμε να αυτομαστιγωνόμαστε. Όμως η ουσιαστική απάντηση στο ερώτημα, δεν μπορεί να είναι παρά μία.
Ποιοι Έλληνες; Οι Έλληνες σαν ένας λαός που κατοικεί σ΄ενα συγκεκριμένο χώρο ή μια κοινή συνισταμένη που ενώνει ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους αλλά που έχουν μια συγγενή αντίληψη των όσων συμβαίνουν;
Αν λοιπόν εννοούμε τους Έλληνες σαν κατοίκους ενός συγκεκριμένου χώρου, αυτόματα οδηγούμαστε στην απάντηση του γιατί δεν γίνεται τίποτα. Γιατί οι κάτοικοι αυτού του τόπου μπορεί να έχουν τόσες μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, ώστε να μην μπορούν να βρουν κοινές συνισταμένες αντίστασης, γιατί πολύ απλά δεν έχουν κοινές αντιλήψεις. Ένα μέρος των κατοίκων μπορεί να θεωρεί πρόοδο το να πάρει πίσω τους μισθούς που έχασε κι όλα καλά. Ένα άλλο μέρος μπορεί να θέλει να βρει ευκαιρίες να κάνει μπίζνες μέσα στα συντρίμμια.
Κάποιοι άλλοι μπορεί να οραματίζονται ανατροπές κι επαναστάσεις απέναντι στο υπάρχον σύστημα. Μια άλλη κατηγορία μπορεί να είναι παντελώς αδιάφορη στις κοινές συνισταμένες και να σκέφτεται μόνο το τομάρι της και πως θα επιβιώσει. Κάποιοι άλλοι μπορεί να ονειρεύονται πως είναι απόγονοι του Λεωνίδα και κάποιοι άλλοι απόγονοι των ηγεμόνων του Βυζαντίου. Υπάρχει μια ατέλειωτη ποικιλία κατοίκων ενός τόπου που είναι εγκλωβισμένοι σε συγκεκριμένες ιδεολογίες, θρησκευτικές αντιλήψεις, οικονομικά συμφέροντα, προσωπικές φιλοδοξίες, ιδιαίτερα προβλήματα στις μικρές φωλίτσες ο καθένας.
Για να λειτουργήσει ένας λαός σαν σύνολο απέναντι σε ένα οποιονδήποτε εχθρόπου θέλει να σκλαβώσει τη πατρίδα του ή ακόμα και να την αφανίσει, πρέπει να έχει δημιουργήσει μέσα του κάτι σημαντικότερο από τα προσωπικά συμφέροντα των επί μέρους μονάδων. Να έχει ένα απόθεμα κοινών συνισταμένων που είναι ιερές αξίες, και τις οποίες δεν επιτρέπει να παραβιάζει κανείς άσχετα σε τι προσωπική κατάσταση βρίσκεται.
Για να αγαπάει ένας λαός τη πατρίδα του και να σέβεται την ιστορία του και τους προγόνους του, πρέπει να υπάρχουν διδάγματα, αγαθά που ξεφεύγουν από την σφαίρα της καθημερινότητας, παραδόσεις, χαρακτηριστικά και "συγγένειες" που τις έχει διαφυλάξει σαν "εθνική του ταυτότητα".
Όμως υπάρχει κάτι τέτοιο; Η Ελλάδα που αναφέρουμε συνέχεια, και που έχει γίνει τόσο της μόδας τώρα τελευταία να την βάζουμε μπροστά στη προσωπική μιζέρια μας, τη πνευματική μας φτώχεια, την υποταγή μας σε όλο αυτό το παρανοϊκό σύστημα που βιώνουμε, είναι κάτι το αφηρημένο; Όχι. Είναι ένα κράτος με συγκεκριμένα σύνορα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Όταν λέμε Ελλάδα, αυτό που φέρνουμε στην επιφάνεια να μας σώσει είναι το βαρύ παρελθόν μας, το βαρύ όνομά μας. Όμως το όνομα αυτό μπορεί να είναι βαρύ, αλλά οι κάτοικοι αυτής της χώρας είναι καταναλωτές ενός παγκόσμιου συστήματος αξιών, ζουν και λειτουργούν με τα πρότυπα αυτού του συστήματος, έχουν δημιουργήσει σαν αξίες και ανάγκες αυτά που προτείνει αυτό το σύστημα αξιών.
Ο Έλληνας καταναλωτής των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ, των ριάλιτυ της τηλεόρασης, ο συλλέκτης διαφόρων γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας, ο λάτρης της ρόδας, της μάσας, της μοδάτης ένδυσης, ο διψασμένος για χρήμα και καλοπέραση, ο αντιγραφέας τηλεπερσόνων, και πρωταγωνιστών διαφημιστικών σποτ, σε τίποτα δεν διαφέρει από τον εθισμένο ευρωπαίο ή αμερικανό καταναλωτή, παρά μόνο σε ότι αφορά το τρόπο που εφαρμόζει και υπακούει στα ερεθίσματα αυτά.
Ο μέσος Έλληνας δεν είναι με ένα βιβλίο στο χέρι να μελετάει αρχαίους φιλοσόφους, ούτε φοράει τη φουστανέλα του Κολοκοτρώνη, ούτε πολεμάει στα βουνά της Πίνδου με κρυοπαγήματα στα πόδια. Ο μέσος Έλληνας στο χέρι του κρατάει ένα τάμπλετ, φοράει κάποια ξένη επώνυμη φίρμα, και πολεμάει για μια πρόσληψη σε κάποιο πολυεθνικό κολοσσό ή για ένα διορισμό για να εξασφαλίσει χρήμα για να μπορεί να αγοράσει κι άλλα από αυτά τα "αγαθά" που είναι και η κεντρική ιδέα της ζωής του και της κοσμοαντίληψής του.
Το αν χορεύει ζεϊμπέκικο και τσιφτετέλια, ενώ οι συγγενείς του Ευρωπαίοι χορεύουν ταραντέλες, βαλς και καντρίλιες, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Το αν παρακολουθεί μετά μανίας ένα χαζοκούτι που έχει κι ελληνικούς υπότιτλους ακριβές καρμπόν με τα υπόλοιπα χαζοκούτια των εκτός συνόρων κατοίκων, είναι η ουσία.
Γιατί όταν δεν έχεις να παρουσιάσεις κάτι διαφορετικό που να αλλάξει τα δεδομένα αλλά κυκλοφορείς μέσα στα ίδια σκ@τ@, με όλο τον υπόλοιπο πλανήτη, το να λες "εμείς είμαστε Έλληνες ρε" καταντάει γραφικό. Όταν οι άνθρωποι που έχεις επιλέξει να σε κυβερνούν είναι κλώνοι όλων των υπόλοιπων κυβερνώντων στα άλλα κράτη, όταν οι κατευθύνσεις που μεγαλώνεις τα παιδιά σου είναι κλωνοποιημένες κατευθύνσεις των υπόλοιπων γονιών εκτός συνόρων, όταν οι αξίες που έχεις στη ζωή σου και η αντίληψή σου για το κόσμο και για τον άνθρωπο, είναι καρμπόν με τις αντιλήψεις ενός παγκόσμιου συστήματος, με τι τρόπο, δηλαδή, αποδεικνύειες την ιδιαίτερη ταυτότητα που υποτίθεται πως έχεις;
Οι Έλληνες λοιπόν δεν αντιδρούν γιατί, πολύ απλά, δεν μπορούν να βρουν κάτι για το οποίο να πολεμήσουν, τόσο ισχυρό, τόσο σπουδαίο, ώστε να θυσιάσουν την προσωπική τους ασφάλεια ο καθένας, τη φωλίτσα του για ένα μεγάλο ιδανικό. Ένα κοινό όνειρο που θέλουν να γίνει πραγματικότητα. Και που θα μπορέσουν να το μεταδώσουν και πέρα από τα σύνορα. Ένα μήνυμα για όλη την ανθρωπότητα. Μια διαφορετική πρόταση απεγκλωβισμού των ανθρώπων από τη παγκόσμια φυλακή τους.
Αυτό το μήνυμα έδωσαν οι πρόγονοι μας στην ανθρωπότητα και γι΄αυτό σε κάθε γωνιά της γης, ανεξάρτητα από χρώμα, ράτσα, τόπο, χρόνο, υπάρχουν ακόμα τα ίχνη τους. Ένα μήνυμα που δεν έχει καμιά σχέση με ότι εμείς σήμερα δίνουμε στα παιδιά μας.
Γι΄αυτό και φοβόμαστε όλο και περισσότερο τα σύνορα. Τους κακούς που θα μας κατασπαράξουν. Εχθρούς από κάθε κατεύθυνση. Γιατί δεν έχουμε κάτι τόσο δυνατό ώστε να είναι από μόνο του όπλο που κανείς δεν μπορεί να νικήσει.
Δεν έχουμε κοινή αντίληψη μιας εθνικής ταυτότητας που είναι φτιαγμένη όχι από λόγια αλλά από έργα, που οι άλλοι θα επιθυμήσουν να αντιγράψουν κι όχι να καταστρέψουν. Δεν έχουμε να παρουσιάσουμε ισχυρά διαπραγματευτικά χαρτιά και να απειλήσουμε όποιος διαταράξει την ελληνικότητά μας, γιατί πολύ απλά δεν έχουμε ελληνικότητα.
Είμαστε πρόχειρα αντίγραφα των υπόλοιπων που θεωρούμε ξένους. Είμαστε όλοι προδότες των αξιών και των ιδανικών των προγόνων μας.
Γι΄αυτό και εκλέγουμε ανάλογους με την αντίληψή μας ανθρώπους να μας εξουσιάζουν, γι΄αυτό φοβόμαστε τόσο ώστε να καταντήσουμε ζητιάνοι και απελπισμένοι. Γι΄αυτό προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε τρόφιμα σε περίπτωση καταστροφής, άλλοι το σκάνε για να φτιάξουν τη ζωούλα τους αλλού, κι άλλοι ονειρεύονται αιματηρές εκκαθαρίσεις και νέα στρατόπεδα γιατί φοβούνται. Φοβούνται να διεκδικήσουν την αληθινή ελευθερία.
Αυτοί που δεν αντιδρούν λοιπόν δεν είναι οι Έλληνες, αλλά οι κλώνοι του δυτικού μοντέλου ζωής, οι εγκλωβισμένοι στα ίδια αδιέξοδα, στους ίδιους εφιάλτες με τους κατακτητές τους. Γι΄αυτό και όλος ο πόλεμος που γίνεται αυτή τη στιγμή γύρω μας ποντάρει ακριβώς σ΄αυτό. Να μην αποκτήσουμε με κανένα τρόπο συνείδηση του τρόπου που θα μπορούσαμε να γκρεμίσουμε αυτό το μοντέλο ζωής σε 24 ώρες.
Γιατί οι γνωρίζοντες ξέρουν πως μέσα μας υπάρχει ένα ανυπότακτο πνεύμα, μια ιερή τρέλα που λειτουργεί σε διαφορετικό επίπεδο, γνωρίζουν πως αν μας έπιανε το πείσμα μας και κατορθώναμε όπως έχουμε κάνει χιλιάδες φορές στην πανάρχαια ιστορία μας να βάλουμε πάνω από τους ατομικούς μας φόβους, τα συλλογικά μας όπλα, θα φέρναμε ανάποδα το ντουνιά, όπως έλεγε κι ο ποιητής.
Γνωρίζουν πως έχουμε συγκεκριμένους δεσμούς που αν τους ενεργοποιήσουμε και τους ενισχύσουμε θα κατορθώσουμε να ξεθάψουμε από μέσα μας μεγαλείο, που τώρα έχει κρυφτεί κάτω από τόννους σκουπιδιών, ασύμβατων με τη πραγματική μας φύση, γι΄αυτό και φροντίζουν αργά και σταθερά να εξαφανίσουν όλους αυτούς τους δεσμούς. Και το κάνουν πολύ εύκολα γιατί η πλειοψηφία των κατοίκων αυτού του τόπου έχει ξεχάσει ποιοι είναι αυτοί οι δεσμοί και τι δύναμη έχουν.
Είναι τυχαίο που οι Έλληνες διασκορπισμένοι σε όλη την ανθρωπότητα εκτός συνόρων, μπορούν και κάνουν θαύματα? Είναι τυχαίο που έχουν τέτοιους μηχανισμούς μέσα τους ώστε να είναι όποτε και όπου θελήσουν παγκόσμιοι πολίτες, χωρίς σύνορα, χωρίς κανένα εμπόδιο να προσαρμόζονται άμεσα ακόμα και στους πιο αφιλόξενους τόπους, και να διαπρέπουν ο καθένας στο δικό του χώρο? Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Απλά εμείς το έχουμε ξεχάσει κι έχουμε δεχτεί αδιαμαρτύρητα τη μετατροπή μας σε ανδρείκελα μιας παγκόσμιας παράνοιας. Κανένας κομματικός μηχανισμός δεν ήταν πατριωτικός στην Ελλάδα ποτέ, καμιά κυβέρνηση δεν λειτούργησε με γνώμονα το συμφέρον του τόπου και του λαού. Οι ηγέτες μας και τα κόμματα μας ούτε μεγαλείο είχαν ούτε στελέχη που να ασπάζονται το ελληνικό μοντέλο αντίληψης. Όλα ξενόφερτα ήταν και είναι. Προσαρμοσμένα στα διεθνή πρότυπα με σκοπό να προσαρμόσουν και όλους τους κατοίκους σ΄αυτά.
Κατοίκους που τρέχουν στα σούπερ μάρκετ ν΄αγοράσουν λεμόνια από την Αργεντινή, φιστίκια αιγίνης από τη Τουρκία και λάδι από τη Γερμανία! Κατοίκους που διαβάζουν ένα σωρό αηδίες και τους δικούς τους συγγραφείς, ποιητές, φιλοσόφους, ζωγράφους, καλλιτέχνες τους θεωρούν κουραστικούς ή ντεμοντέ. Κατοίκους που κάνουν οικονομίες για να πάνε σ΄ενα μοδάτο θέρετρο και δεν έχουν μπει στο κόπο ν΄ανέβουν ούτε μέχρι το Παρθενώνα να τον δουν από κοντά. Κατοίκους που ο ζωτικός τους χώρος καταλαμβάνεται από ότι αηδία τους πουλήσει κάθε απατεώνας.
Έλληνες, Ιταλοί, Ισπανοί, Πορτογάλοι και Ιρλανδοί που πρέπει, ντε και καλά, να συμμορφωθούν στην εντέλεια στη νέο αποικιοκρατική μανία των αγγλοσαξώνων, της ενωμένης και τρανής Γερμανίας, της Αμερικής των οίκων αξιολόγησης, και τη παγκόσμια τραπεζική κυριαρχία των ψυχασθενών .... Τυχαίο; Δε νομίζω.
Μη τυχόν και θυμηθούν τα μυστικά της συγγένειας... Μη πάρουμε χαμπάρι πως έχουμε βαπτιστεί με δικό μας όνομα, μήπως αναγνωρίσουμε εμπόρους της δυστυχίας μας. Βήμα βήμα και με πολύ μεθοδευμένες κινήσεις ο νότος της Ευρώπης αλώθηκε. Με βοήθεια από κάθε πιθανή πηγή της δύσης και της ανατολής. Κι οι λαοί μας πρέπει να νοιώσουν ένοχοι, τιποτένιοι, ανάξιοι να διεκδικήσουν πίσω την ιστορία τους.
Όπως οι λαοί της άλλης ανατολής, εκείνοι που πατάνε στα χώματα που άλλαξαν με τη σειρά τους την ιστορία της ανθρωπότητας σε πανάρχαιους χρόνους, και πάνω στα βομβαρδισμένα ερείπια των εκατομμυρίων χρόνων ιστορίας χτίζουν τους ουρανοξύστες τού μίσους και του σκοταδισμού για να κρατήσουν τους ανθρώπους μαριονέτες.
Όλοι αυτοί οι λαοί αναφέρονται στα σημειωματάρια της κούφιας τάξης πραγμάτων σαν τιποτένιοι, ανάξιοι που έχουν ανάγκη από συμμόρφωση και βούρδουλα... τι μεγαλύτερο θράσος να περιγράψει κανείς..
Όλα μελετημένα στη παραμικρή λεπτομέρεια. Με ποιο τρόπο έγινε αυτή η άλωση; Με ποιους μηχανισμούς συμβαίνει τώρα και θα γίνει ακόμα πιο θλιβερή΄; Όποιος έχει την ικανότητα ακόμα ας κοιτάξει.
Με χαρά όμως πίσω από όλο αυτό το σκοτεινό τοπίο βλέπω, πως τα πράγματα δεν είναι τόσο βολικά για όσους τα έχουν σχεδιάσει. Ξεπετάγονται σιγά σιγά διάφοροι ναυαγοί και φτιάχνουν σχεδίες για την επιστροφή στη πατρίδα. Βλέπουμε ανάμεσα στους υπερβολικά κοιμισμένους πολίτες να ξεπετάγονται νέοι άνθρωποι που είναι υπερβολικά αφυπνισμένοι. Δεν έχει σημασία ο αριθμός. Το ότι συμβαίνει έχει σημασία.
Χάρρυ Κλυνν
Αντιγραφή: ο Πενηνταράκιας
Το κείμενο είναι του Χάρρυ Κλυνν.
@radical30
------------
Γιατί οι Έλληνες δεν αντιδρούν;
Αυτό το ερώτημα έχει γίνει η αγαπημένη καραμέλα σε συζητήσεις εντός κι εκτός συνόρων. Οι εύκολες απαντήσεις είναι πολλές. Ο καθένας μπορεί να βρει ένα σάκο του μποξ και να εκτοξεύσει πάνω τη οργή του. Όλοι μπορούμε να βγάλουμε την ουρά μας απέξω και να υποδείξουμε κάποιον άλλον που φταίει ή αντίθετα να φορτωθούμε όλες τις ενοχές και ν΄αρχίσουμε να αυτομαστιγωνόμαστε. Όμως η ουσιαστική απάντηση στο ερώτημα, δεν μπορεί να είναι παρά μία.
Ποιοι Έλληνες; Οι Έλληνες σαν ένας λαός που κατοικεί σ΄ενα συγκεκριμένο χώρο ή μια κοινή συνισταμένη που ενώνει ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους αλλά που έχουν μια συγγενή αντίληψη των όσων συμβαίνουν;
Αν λοιπόν εννοούμε τους Έλληνες σαν κατοίκους ενός συγκεκριμένου χώρου, αυτόματα οδηγούμαστε στην απάντηση του γιατί δεν γίνεται τίποτα. Γιατί οι κάτοικοι αυτού του τόπου μπορεί να έχουν τόσες μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, ώστε να μην μπορούν να βρουν κοινές συνισταμένες αντίστασης, γιατί πολύ απλά δεν έχουν κοινές αντιλήψεις. Ένα μέρος των κατοίκων μπορεί να θεωρεί πρόοδο το να πάρει πίσω τους μισθούς που έχασε κι όλα καλά. Ένα άλλο μέρος μπορεί να θέλει να βρει ευκαιρίες να κάνει μπίζνες μέσα στα συντρίμμια.
Κάποιοι άλλοι μπορεί να οραματίζονται ανατροπές κι επαναστάσεις απέναντι στο υπάρχον σύστημα. Μια άλλη κατηγορία μπορεί να είναι παντελώς αδιάφορη στις κοινές συνισταμένες και να σκέφτεται μόνο το τομάρι της και πως θα επιβιώσει. Κάποιοι άλλοι μπορεί να ονειρεύονται πως είναι απόγονοι του Λεωνίδα και κάποιοι άλλοι απόγονοι των ηγεμόνων του Βυζαντίου. Υπάρχει μια ατέλειωτη ποικιλία κατοίκων ενός τόπου που είναι εγκλωβισμένοι σε συγκεκριμένες ιδεολογίες, θρησκευτικές αντιλήψεις, οικονομικά συμφέροντα, προσωπικές φιλοδοξίες, ιδιαίτερα προβλήματα στις μικρές φωλίτσες ο καθένας.
Για να λειτουργήσει ένας λαός σαν σύνολο απέναντι σε ένα οποιονδήποτε εχθρόπου θέλει να σκλαβώσει τη πατρίδα του ή ακόμα και να την αφανίσει, πρέπει να έχει δημιουργήσει μέσα του κάτι σημαντικότερο από τα προσωπικά συμφέροντα των επί μέρους μονάδων. Να έχει ένα απόθεμα κοινών συνισταμένων που είναι ιερές αξίες, και τις οποίες δεν επιτρέπει να παραβιάζει κανείς άσχετα σε τι προσωπική κατάσταση βρίσκεται.
Για να αγαπάει ένας λαός τη πατρίδα του και να σέβεται την ιστορία του και τους προγόνους του, πρέπει να υπάρχουν διδάγματα, αγαθά που ξεφεύγουν από την σφαίρα της καθημερινότητας, παραδόσεις, χαρακτηριστικά και "συγγένειες" που τις έχει διαφυλάξει σαν "εθνική του ταυτότητα".
Όμως υπάρχει κάτι τέτοιο; Η Ελλάδα που αναφέρουμε συνέχεια, και που έχει γίνει τόσο της μόδας τώρα τελευταία να την βάζουμε μπροστά στη προσωπική μιζέρια μας, τη πνευματική μας φτώχεια, την υποταγή μας σε όλο αυτό το παρανοϊκό σύστημα που βιώνουμε, είναι κάτι το αφηρημένο; Όχι. Είναι ένα κράτος με συγκεκριμένα σύνορα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Όταν λέμε Ελλάδα, αυτό που φέρνουμε στην επιφάνεια να μας σώσει είναι το βαρύ παρελθόν μας, το βαρύ όνομά μας. Όμως το όνομα αυτό μπορεί να είναι βαρύ, αλλά οι κάτοικοι αυτής της χώρας είναι καταναλωτές ενός παγκόσμιου συστήματος αξιών, ζουν και λειτουργούν με τα πρότυπα αυτού του συστήματος, έχουν δημιουργήσει σαν αξίες και ανάγκες αυτά που προτείνει αυτό το σύστημα αξιών.
Ο Έλληνας καταναλωτής των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ, των ριάλιτυ της τηλεόρασης, ο συλλέκτης διαφόρων γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας, ο λάτρης της ρόδας, της μάσας, της μοδάτης ένδυσης, ο διψασμένος για χρήμα και καλοπέραση, ο αντιγραφέας τηλεπερσόνων, και πρωταγωνιστών διαφημιστικών σποτ, σε τίποτα δεν διαφέρει από τον εθισμένο ευρωπαίο ή αμερικανό καταναλωτή, παρά μόνο σε ότι αφορά το τρόπο που εφαρμόζει και υπακούει στα ερεθίσματα αυτά.
Ο μέσος Έλληνας δεν είναι με ένα βιβλίο στο χέρι να μελετάει αρχαίους φιλοσόφους, ούτε φοράει τη φουστανέλα του Κολοκοτρώνη, ούτε πολεμάει στα βουνά της Πίνδου με κρυοπαγήματα στα πόδια. Ο μέσος Έλληνας στο χέρι του κρατάει ένα τάμπλετ, φοράει κάποια ξένη επώνυμη φίρμα, και πολεμάει για μια πρόσληψη σε κάποιο πολυεθνικό κολοσσό ή για ένα διορισμό για να εξασφαλίσει χρήμα για να μπορεί να αγοράσει κι άλλα από αυτά τα "αγαθά" που είναι και η κεντρική ιδέα της ζωής του και της κοσμοαντίληψής του.
Το αν χορεύει ζεϊμπέκικο και τσιφτετέλια, ενώ οι συγγενείς του Ευρωπαίοι χορεύουν ταραντέλες, βαλς και καντρίλιες, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Το αν παρακολουθεί μετά μανίας ένα χαζοκούτι που έχει κι ελληνικούς υπότιτλους ακριβές καρμπόν με τα υπόλοιπα χαζοκούτια των εκτός συνόρων κατοίκων, είναι η ουσία.
Γιατί όταν δεν έχεις να παρουσιάσεις κάτι διαφορετικό που να αλλάξει τα δεδομένα αλλά κυκλοφορείς μέσα στα ίδια σκ@τ@, με όλο τον υπόλοιπο πλανήτη, το να λες "εμείς είμαστε Έλληνες ρε" καταντάει γραφικό. Όταν οι άνθρωποι που έχεις επιλέξει να σε κυβερνούν είναι κλώνοι όλων των υπόλοιπων κυβερνώντων στα άλλα κράτη, όταν οι κατευθύνσεις που μεγαλώνεις τα παιδιά σου είναι κλωνοποιημένες κατευθύνσεις των υπόλοιπων γονιών εκτός συνόρων, όταν οι αξίες που έχεις στη ζωή σου και η αντίληψή σου για το κόσμο και για τον άνθρωπο, είναι καρμπόν με τις αντιλήψεις ενός παγκόσμιου συστήματος, με τι τρόπο, δηλαδή, αποδεικνύειες την ιδιαίτερη ταυτότητα που υποτίθεται πως έχεις;
Οι Έλληνες λοιπόν δεν αντιδρούν γιατί, πολύ απλά, δεν μπορούν να βρουν κάτι για το οποίο να πολεμήσουν, τόσο ισχυρό, τόσο σπουδαίο, ώστε να θυσιάσουν την προσωπική τους ασφάλεια ο καθένας, τη φωλίτσα του για ένα μεγάλο ιδανικό. Ένα κοινό όνειρο που θέλουν να γίνει πραγματικότητα. Και που θα μπορέσουν να το μεταδώσουν και πέρα από τα σύνορα. Ένα μήνυμα για όλη την ανθρωπότητα. Μια διαφορετική πρόταση απεγκλωβισμού των ανθρώπων από τη παγκόσμια φυλακή τους.
Αυτό το μήνυμα έδωσαν οι πρόγονοι μας στην ανθρωπότητα και γι΄αυτό σε κάθε γωνιά της γης, ανεξάρτητα από χρώμα, ράτσα, τόπο, χρόνο, υπάρχουν ακόμα τα ίχνη τους. Ένα μήνυμα που δεν έχει καμιά σχέση με ότι εμείς σήμερα δίνουμε στα παιδιά μας.
Γι΄αυτό και φοβόμαστε όλο και περισσότερο τα σύνορα. Τους κακούς που θα μας κατασπαράξουν. Εχθρούς από κάθε κατεύθυνση. Γιατί δεν έχουμε κάτι τόσο δυνατό ώστε να είναι από μόνο του όπλο που κανείς δεν μπορεί να νικήσει.
Δεν έχουμε κοινή αντίληψη μιας εθνικής ταυτότητας που είναι φτιαγμένη όχι από λόγια αλλά από έργα, που οι άλλοι θα επιθυμήσουν να αντιγράψουν κι όχι να καταστρέψουν. Δεν έχουμε να παρουσιάσουμε ισχυρά διαπραγματευτικά χαρτιά και να απειλήσουμε όποιος διαταράξει την ελληνικότητά μας, γιατί πολύ απλά δεν έχουμε ελληνικότητα.
Είμαστε πρόχειρα αντίγραφα των υπόλοιπων που θεωρούμε ξένους. Είμαστε όλοι προδότες των αξιών και των ιδανικών των προγόνων μας.
Γι΄αυτό και εκλέγουμε ανάλογους με την αντίληψή μας ανθρώπους να μας εξουσιάζουν, γι΄αυτό φοβόμαστε τόσο ώστε να καταντήσουμε ζητιάνοι και απελπισμένοι. Γι΄αυτό προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε τρόφιμα σε περίπτωση καταστροφής, άλλοι το σκάνε για να φτιάξουν τη ζωούλα τους αλλού, κι άλλοι ονειρεύονται αιματηρές εκκαθαρίσεις και νέα στρατόπεδα γιατί φοβούνται. Φοβούνται να διεκδικήσουν την αληθινή ελευθερία.
Αυτοί που δεν αντιδρούν λοιπόν δεν είναι οι Έλληνες, αλλά οι κλώνοι του δυτικού μοντέλου ζωής, οι εγκλωβισμένοι στα ίδια αδιέξοδα, στους ίδιους εφιάλτες με τους κατακτητές τους. Γι΄αυτό και όλος ο πόλεμος που γίνεται αυτή τη στιγμή γύρω μας ποντάρει ακριβώς σ΄αυτό. Να μην αποκτήσουμε με κανένα τρόπο συνείδηση του τρόπου που θα μπορούσαμε να γκρεμίσουμε αυτό το μοντέλο ζωής σε 24 ώρες.
Γιατί οι γνωρίζοντες ξέρουν πως μέσα μας υπάρχει ένα ανυπότακτο πνεύμα, μια ιερή τρέλα που λειτουργεί σε διαφορετικό επίπεδο, γνωρίζουν πως αν μας έπιανε το πείσμα μας και κατορθώναμε όπως έχουμε κάνει χιλιάδες φορές στην πανάρχαια ιστορία μας να βάλουμε πάνω από τους ατομικούς μας φόβους, τα συλλογικά μας όπλα, θα φέρναμε ανάποδα το ντουνιά, όπως έλεγε κι ο ποιητής.
Γνωρίζουν πως έχουμε συγκεκριμένους δεσμούς που αν τους ενεργοποιήσουμε και τους ενισχύσουμε θα κατορθώσουμε να ξεθάψουμε από μέσα μας μεγαλείο, που τώρα έχει κρυφτεί κάτω από τόννους σκουπιδιών, ασύμβατων με τη πραγματική μας φύση, γι΄αυτό και φροντίζουν αργά και σταθερά να εξαφανίσουν όλους αυτούς τους δεσμούς. Και το κάνουν πολύ εύκολα γιατί η πλειοψηφία των κατοίκων αυτού του τόπου έχει ξεχάσει ποιοι είναι αυτοί οι δεσμοί και τι δύναμη έχουν.
Είναι τυχαίο που οι Έλληνες διασκορπισμένοι σε όλη την ανθρωπότητα εκτός συνόρων, μπορούν και κάνουν θαύματα? Είναι τυχαίο που έχουν τέτοιους μηχανισμούς μέσα τους ώστε να είναι όποτε και όπου θελήσουν παγκόσμιοι πολίτες, χωρίς σύνορα, χωρίς κανένα εμπόδιο να προσαρμόζονται άμεσα ακόμα και στους πιο αφιλόξενους τόπους, και να διαπρέπουν ο καθένας στο δικό του χώρο? Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Απλά εμείς το έχουμε ξεχάσει κι έχουμε δεχτεί αδιαμαρτύρητα τη μετατροπή μας σε ανδρείκελα μιας παγκόσμιας παράνοιας. Κανένας κομματικός μηχανισμός δεν ήταν πατριωτικός στην Ελλάδα ποτέ, καμιά κυβέρνηση δεν λειτούργησε με γνώμονα το συμφέρον του τόπου και του λαού. Οι ηγέτες μας και τα κόμματα μας ούτε μεγαλείο είχαν ούτε στελέχη που να ασπάζονται το ελληνικό μοντέλο αντίληψης. Όλα ξενόφερτα ήταν και είναι. Προσαρμοσμένα στα διεθνή πρότυπα με σκοπό να προσαρμόσουν και όλους τους κατοίκους σ΄αυτά.
Κατοίκους που τρέχουν στα σούπερ μάρκετ ν΄αγοράσουν λεμόνια από την Αργεντινή, φιστίκια αιγίνης από τη Τουρκία και λάδι από τη Γερμανία! Κατοίκους που διαβάζουν ένα σωρό αηδίες και τους δικούς τους συγγραφείς, ποιητές, φιλοσόφους, ζωγράφους, καλλιτέχνες τους θεωρούν κουραστικούς ή ντεμοντέ. Κατοίκους που κάνουν οικονομίες για να πάνε σ΄ενα μοδάτο θέρετρο και δεν έχουν μπει στο κόπο ν΄ανέβουν ούτε μέχρι το Παρθενώνα να τον δουν από κοντά. Κατοίκους που ο ζωτικός τους χώρος καταλαμβάνεται από ότι αηδία τους πουλήσει κάθε απατεώνας.
Έλληνες, Ιταλοί, Ισπανοί, Πορτογάλοι και Ιρλανδοί που πρέπει, ντε και καλά, να συμμορφωθούν στην εντέλεια στη νέο αποικιοκρατική μανία των αγγλοσαξώνων, της ενωμένης και τρανής Γερμανίας, της Αμερικής των οίκων αξιολόγησης, και τη παγκόσμια τραπεζική κυριαρχία των ψυχασθενών .... Τυχαίο; Δε νομίζω.
Μη τυχόν και θυμηθούν τα μυστικά της συγγένειας... Μη πάρουμε χαμπάρι πως έχουμε βαπτιστεί με δικό μας όνομα, μήπως αναγνωρίσουμε εμπόρους της δυστυχίας μας. Βήμα βήμα και με πολύ μεθοδευμένες κινήσεις ο νότος της Ευρώπης αλώθηκε. Με βοήθεια από κάθε πιθανή πηγή της δύσης και της ανατολής. Κι οι λαοί μας πρέπει να νοιώσουν ένοχοι, τιποτένιοι, ανάξιοι να διεκδικήσουν πίσω την ιστορία τους.
Όπως οι λαοί της άλλης ανατολής, εκείνοι που πατάνε στα χώματα που άλλαξαν με τη σειρά τους την ιστορία της ανθρωπότητας σε πανάρχαιους χρόνους, και πάνω στα βομβαρδισμένα ερείπια των εκατομμυρίων χρόνων ιστορίας χτίζουν τους ουρανοξύστες τού μίσους και του σκοταδισμού για να κρατήσουν τους ανθρώπους μαριονέτες.
Όλοι αυτοί οι λαοί αναφέρονται στα σημειωματάρια της κούφιας τάξης πραγμάτων σαν τιποτένιοι, ανάξιοι που έχουν ανάγκη από συμμόρφωση και βούρδουλα... τι μεγαλύτερο θράσος να περιγράψει κανείς..
Όλα μελετημένα στη παραμικρή λεπτομέρεια. Με ποιο τρόπο έγινε αυτή η άλωση; Με ποιους μηχανισμούς συμβαίνει τώρα και θα γίνει ακόμα πιο θλιβερή΄; Όποιος έχει την ικανότητα ακόμα ας κοιτάξει.
Με χαρά όμως πίσω από όλο αυτό το σκοτεινό τοπίο βλέπω, πως τα πράγματα δεν είναι τόσο βολικά για όσους τα έχουν σχεδιάσει. Ξεπετάγονται σιγά σιγά διάφοροι ναυαγοί και φτιάχνουν σχεδίες για την επιστροφή στη πατρίδα. Βλέπουμε ανάμεσα στους υπερβολικά κοιμισμένους πολίτες να ξεπετάγονται νέοι άνθρωποι που είναι υπερβολικά αφυπνισμένοι. Δεν έχει σημασία ο αριθμός. Το ότι συμβαίνει έχει σημασία.
Χάρρυ Κλυνν
Αντιγραφή: ο Πενηνταράκιας
_________________
radical30
ΠΌΛΕΜΟΣ και ΕΙΡΗΝΗ
Έχοντας
γεννηθεί το 1930 γίνεται σαφές, πως αν διέθετα λίγο περισσότερο από ένα
κουκούτσι μυαλό, θα μπορούσα να γράψω ή να μιλήσω για μια κοσμοϊστορικά μεγάλη
αλλά και κρίσιμη περίοδο, της Ευρωπαϊκής
σύγχρονης Ιστορίας.
Δεν
χρειάζεται να ανατρέξω στην α' ή β' βιβλιογραφία για να υποστηρίξω αυτά που έχω
εμπεδώσει μέσα μου σαν καταστάλαγμα των όσων βίωσα, είδα ή άκουσα, στα
ογδοντατέσσερα χρόνια της ζωής μου. Εκείνο που με αποτρέπει από μια τέτοια
φιλόδοξη ενέργεια, είναι η λογική
σεμνότητα της ηλικίας. Σοβαρά!
Καλά λοιπόν,
ας μη γράψω Ιστορία! Μπορώ όμως να μιλάω στο όνομά της, χωρίς φανατισμούς και δογματισμούς. Βλέπεις, δεν
με άγγιξαν ποτέ τέτοιες βαριές ασθένειες. Ανήκα πάντα μόνο στον εαυτό μου, τη
φαμίλια μου και τους ανθρώπους που αγάπησα ή/και εκτίμησα.
Τη
μεταπολίτευση σε παγκόσμιο επίπεδο, την έχετε ζήσει κι εσείς που με διαβάζετε
τώρα δα. Εννοώ τη περίοδο της κατάρρευσης του λεγόμενου "Σοσιαλιστικού
Μοντέλου", που ξεκίνησε με τη πτώση του "Τοίχους του Αίσχους"
στο Βερολίνο και συνέχισε με τη διάλυση της κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης.
Δεν συνέβη
τίποτα τότε! Καμιά δραματική εξέλιξη δεν ακολούθησε αυτή την άρδην αλλαγή του παγκόσμιου
πολιτικού σκηνικού. Λες και είχε καταρρεύσει
η "παράγκα των
Μητρόπουλων" και όχι ολόκληρο Ανατολικό Μπλόκ, που περιελάμβανε ακόμη και
τη μισή σημερινή Μεγάλη Γερμανία!
Υπήρξαν
μάλιστα, τότε, φωνές ανακούφισης πολύ περισσότερες από κατακραυγής. Πολύ λίγοι
πολίτες (γιατί εμείς δεν μιλάμε σαν πολιτικοί) στη πλευρά του λεγόμενου Δυτικού
Κόσμου, είχαν αντιληφθεί τη φάκα. Όλοι έβλεπαν το τυρί: τη πτώση του "κόκκινου"
Φασισμού. Η φάκα, βέβαια, ήταν η
ολοκληρωτική επιβολή του άλλου Φασισμού, του Καπιταλισμού, με τα "χρώματα" της Ίριδας αυτός.
Ναι! Χάθηκε, εξαφανίστηκε έτσι στο "ντούκου"
η πράγματι κακόηχη αλλά πολύτιμη, για τα μη προνομιούχα Έθνη,"Ισορροπία
του Τρόμου".. Ακολούθησε με ταχύτητα και ακρίβεια πυραύλου, η αποκαλούμενη
"Παγκοσμιοποίηση", ο φερετζές, σαν να λέμε, του σημερινού Αμερικανικού Ιμπεριαλισμού. Δηλαδή, για να θυμηθώ τη γιαγιά μου, τη
Δήμητρα, η επικράτηση του Σατανά και της Βασιλείας του Χρήματος των Ωβραίων,
όπως με δίδασκε εκείνη τότε, πριν 70 τόσα χρόνια.
Σήμερα, μια
εικοσαετία περίπου μετά τα παραπάνω συγκλονιστικά γεγονότα, νέα δεινά για την ανθρωπότητα
φαίνονται στον ορίζοντα. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για Ιδεολογική Σύγκρουση
δύο εκ διαμέτρου αντίθετων
παρατάξεων. Κανείς, αυτή τη φορά,
δεν ομιλεί για ανταγωνισμό ανάμεσα σε
Έθνη, Κράτη, Πατρίδες, Δημοκρατίες ή Σοσιαλισμούς. Τώρα δεν υπάρχει χώρα ή λαός
που θα πάρει τα δίκαια του ενός ή του
άλλου, με ιδεολογικοπολιτικά κριτήρια.
Τώρα, στις μέρες
μας, οι αντίπαλοι όλων μας σαν άτομα, λαοί
και κοινωνίες, είναι οι ίδιοι οι
πολιτικοί και οικονομικοί μας Ταγοί.
Είναι οι Κυβερνήσεις μας, οι Τράπεζες μας, τα Χρηματιστήρια μας, οι
Πολυεθνικές μας, η ίδια η Οικονομία κάθε
Χώρας, ξεχωριστά και όλες μαζί, που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της κατάρρευσης
και της χρεωκοπίας.
Ένα
εφιαλτικό σενάριο, δηλαδή, όπου το 70% των πολιτών, ανεξαρτήτως χώρας, πολιτεύματος,
κοινωνικής και οικονομικής τάξης και ιδεολογίας, έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος
της με κόπους και θυσίες αποκτηθείσης αποταμίευσης τους, από τη μια μέρα στη
άλλη. Η ανεργία και η φτώχια έχει εκτιναχθεί και η λεγόμενη Μεσαία Τάξη θα
εξελιχθεί σε Τάξη Νεόπτωχων, του 21ου Αιώνα. Για την Εργατική
Τάξη, τους φτωχούς μεροκαματιάρηδες, ας
μη γίνει λόγος, γιατί φοβάμαι πως… θα με πάρουν τα κλάματα!
Δεν ξέρω πως
έφτασα σήμερα, να καταπιαστώ με ένα τόσο σκληρό, μακάβριο θα το χαρακτήριζα,
θέμα. Αράδα στην αράδα, με μόνο εφόδιο
το ένστικτο και το πολιτικό μου κριτήριο, γλίστρησα σε αναλύσεις που και ο
ίδιος αμφιβάλω για το σωστό ή το λάθος τους. Αλλά θα κλείσω με μια δήλωση, που
ορκίζομαι πως είμαι έτοιμος να την τηρήσω στο ακέραιο:
ΑΝ ΥΠΑΡΞΟΥΝ
1000 ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΟΛΥ ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΕΝΑ
ΝΕΟ «ΕΑΜ», ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ
ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ. ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ
ΧΑΣΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ
ΒΙΩΜΑ Η ΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ, ΠΡΙΝ 70 ΟΛΑΚΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ:
«Στα έργα
μιας ολόκληρης ζωής του κάθε
ανθρώπου, Τα Στερνά Τιμούν Τα
Πρώτα».
@radical30
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση
Το επεισόδιο της σειράς «ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ» είναι αφιερωμένο στον συγγραφέα ΠΕΤΡΟ ΠΙΚΡΟ (ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ;-ΑΘΗΝΑ, 1956) και στην ταραγμένη εποχή του 20ού αιώνα στην οποία εντάσσεται. Ασαφείς οι πληροφορίες για τη γέννησή του (1893 ή 1895 ή 1896), επιλέγει το ψευδώνυμο ΠΙΚΡΟΣ, κατ’ αναλογία με τον ΓΚΟΡΚΙ (γκόρκι στα ρώσικα σημαίνει πικρός). Μετά από σπουδές στη ΓΑΛΛΙΑ και τη ΓΕΡΜΑΝΙΑ, όπου γαλουχείται με τις σοσιαλιστικές ιδέες, επιστρέφει στην ΕΛΛΑΔΑ περί το 1920/1, για να εμφανιστεί στα γράμματα το 1922 με το διήγημα «ΧΑΜΕΝΑ ΚΟΡΜΙΑ».
Το πλέον γνωστό μυθιστόρημά του, το «ΤΟΥΜΠΕΚΙ», θα το συνθέσει το 1927, στο οποίο και θα συστήσει τη χρήση της αργκό στη νεοελληνική λογοτεχνία. Αιρετικός αριστερός διανοητής, θα έρθει σε αντιπαράθεση με αριστερούς, λογοτέχνες και μη, του καιρού του και θα εμπλακεί με τον περιοδικό και ημερήσιο αριστερό Τύπο, από τον οποίο συχνά θα εκδιωχθεί. Στην περίοδο της Κατοχής θα συνταχθεί με το ΕΑΜ Δημοσιογράφων. Η φυλακή, ο κόσμος του περιθωρίου, η κοινωνική παρατήρηση θα διαμορφώσουν το κοινωνιστικού χαρακτήρα και νατουραλιστικής αφήγησης έργο του. Θα επιδοθεί επίσης στη μετάφραση και τη συγγραφή μελετών.
Το επεισόδιο παρουσιάζει σημαντικό αρχειακό και οπτικοακουστικό υλικό από τα γεγονότα του πρώτου μισού του 20ού αιώνα στην ΕΛΛΑΔΑ και τον κόσμο και παρακολουθεί την πορεία της Αριστεράς και τη συνάντησή της με τον «ριζοσπάστη» συγγραφέα.
- Αρχείο
- Αρχείο
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση
Η ΑΛΙΚΗ ΔΙΠΛΑΡΑΚΟΥ, η ΜΙΣ ΕΥΡΩΠΗ του 1930, μιλάει για την πολυτάραχη ζωή της, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται η πολιτική και η πολιτιστική κατάσταση στην ΕΛΛΑΔΑ και στον κόσμο. Η ΑΛΙΚΗ ΔΙΠΛΑΡΑΚΟΥ αφηγείται την πορεία της ως την στέψη της σε ΜΙΣ ΕΥΡΩΠΗ και τα επεισόδια που προκλήθηκαν για χάρη της.
- Αρχείο
Η ΑΛΙΚΗ ΔΙΠΛΑΡΑΚΟΥ, η ΜΙΣ ΕΥΡΩΠΗ του 1930, μιλάει για την πολυτάραχη ζωή της, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται η πολιτική και η πολιτιστική κατάσταση στην ΕΛΛΑΔΑ και στον κόσμο. Η ΑΛΙΚΗ ΔΙΠΛΑΡΑΚΟΥ αφηγείται την πορεία της ως την στέψη της σε ΜΙΣ ΕΥΡΩΠΗ και τα επεισόδια που προκλήθηκαν για χάρη της.
- Αρχείο
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση
Το ντοκιμαντέρ «ΤΟ 1821 ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ», ξεκινά με αναφορά στους ξένους περιηγητές που καταφθάνουν το 1800 στην Ελλάδα και εστιάζεται στο πώς το ενδιαφέρον για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό αποτυπώνεται στα έργα των Ευρωπαίων καλλιτεχνών.
- Αρχείο
Το ντοκιμαντέρ «ΤΟ 1821 ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ», ξεκινά με αναφορά στους ξένους περιηγητές που καταφθάνουν το 1800 στην Ελλάδα και εστιάζεται στο πώς το ενδιαφέρον για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό αποτυπώνεται στα έργα των Ευρωπαίων καλλιτεχνών.
- Αρχείο
ΚΑΙΣΑΡΑΣ - H απόλυτη πολιορκία (Ντοκιμαντέρ HD History Channel) - Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
ΚΑΙΣΑΡΑΣ - H απόλυτη πολιορκία (Ντοκιμαντέρ HD History Channel)
- Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
- Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014
ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ | Ντοκιμαντέρ - Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ |
Η μέρα του Τσακαλιού: η απόπειρα δολοφονίας του Αδόλφου Χίτλερ
http://www.dailymotion.com/video/k4cAM7QExK2CYZ4IXig&start=12
- Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
Η μέρα του Τσακαλιού: η απόπειρα δολοφονίας του Αδόλφου Χίτλερ
http://www.dailymotion.com/video/k4cAM7QExK2CYZ4IXig&start=12
- Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
Ένα πηγαίο ευχαριστώ...
Ότι η αγάπη, η ανταπόκριση, η συμπόνια, η αλληλεγγύη και το ευχαριστώ, έχουν καταντήσει έννοιες κενές περιεχομένου για τους περισσότερους ανθρώπους, έρχεται ένα ζώο - πιθανός πρόγονός μας - να μας τις θυμίσει, όχι με λόγια αλλά με έργα...
http://youtu.be/lf08i5vqIvQ
http://youtu.be/lf08i5vqIvQ
▶ Το μπλόκο (1964) - YouTube
▶ Το μπλόκο της Κοκκινιάς -
Μια ιστορική ελληνική ταινία
Η ταινία γυρίστηκε το 1964 από τον Άδωνι Κύρου, αποτελεί ένα χαμένο διαμάντι της ελληνικής φιλμογραφίας. Η ιστορία που στηρίζεται η ταινία είναι το μπλόκο της Κοκκινιάς, ένα από τα γεγονότα που συνέβησαν στο τέλος της ναζιστικής κατοχής, όταν τον Αύγουστο (όπως το γεγονός της ταινίας) και το Σεπτέμβρη του 1944, οι αρχές κατοχής κάνανε τις τελευταίες προσπάθειες να ελέγξουν τις γειτονιές της Αθήνας και αυτές αντισταθήκανε με ότι διαθέτανε.
YouTube
Μια ιστορική ελληνική ταινία
Η ταινία γυρίστηκε το 1964 από τον Άδωνι Κύρου, αποτελεί ένα χαμένο διαμάντι της ελληνικής φιλμογραφίας. Η ιστορία που στηρίζεται η ταινία είναι το μπλόκο της Κοκκινιάς, ένα από τα γεγονότα που συνέβησαν στο τέλος της ναζιστικής κατοχής, όταν τον Αύγουστο (όπως το γεγονός της ταινίας) και το Σεπτέμβρη του 1944, οι αρχές κατοχής κάνανε τις τελευταίες προσπάθειες να ελέγξουν τις γειτονιές της Αθήνας και αυτές αντισταθήκανε με ότι διαθέτανε.
YouTube
Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014
Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση
Γεώργιος Σουρής
Ο ποιητής ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ, έγινε γνωστός και δημοφιλής στο αναγνωστικό κοινό της εποχής του χάρη στο «ΡΩΜΗΟ», την έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα που εξέδιδε ο ποιητής από το 1883. Πέρα από την ποιητική του παραγωγή με σατιρικό περιεχόμενο, γράφει έμμετρες κωμωδίες και μεταφράζει τη κωμωδία του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ «ΝΕΦΕΛΕΣ» η παράσταση της οποίας σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Το 1876 κερδίζει τον έπαινο του Βουτσιναίου ποιητικού διαγωνισμού ενώ το 1906, με πρωτοβουλία της ΒΟΥΛΗΣ, προτείνεται για το βραβείο ΝΟΜΠΕΛ λογοτεχνίας.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το περίφημο φιλολογικό σαλόνι του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΗ, αφορμή επαίνων στο πρόσωπο του ποιητή. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι μελετητές που αμφισβητούν την ποιότητα του ποιητικού του έργου και ισχυρίζονται ότι τα εγκώμια που αποκόμιζε ο ποιητής οφείλονταν στην λαμπερή προσωπικότητά του και στον ευχάριστο χαρακτήρα του. Αντιθέτως εκτιμούν την προσφορά του στη δημοσιογραφία.
Παράλληλα με την αφήγηση, προβάλλεται πλούσιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό και αναφέρονται σύγχρονοι μελετητές οι οποίοι έχουν καταθέσει τις απόψεις
- Αρχείο
Γεώργιος Σουρής
Ο ποιητής ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ, έγινε γνωστός και δημοφιλής στο αναγνωστικό κοινό της εποχής του χάρη στο «ΡΩΜΗΟ», την έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα που εξέδιδε ο ποιητής από το 1883. Πέρα από την ποιητική του παραγωγή με σατιρικό περιεχόμενο, γράφει έμμετρες κωμωδίες και μεταφράζει τη κωμωδία του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ «ΝΕΦΕΛΕΣ» η παράσταση της οποίας σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Το 1876 κερδίζει τον έπαινο του Βουτσιναίου ποιητικού διαγωνισμού ενώ το 1906, με πρωτοβουλία της ΒΟΥΛΗΣ, προτείνεται για το βραβείο ΝΟΜΠΕΛ λογοτεχνίας.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το περίφημο φιλολογικό σαλόνι του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΗ, αφορμή επαίνων στο πρόσωπο του ποιητή. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι μελετητές που αμφισβητούν την ποιότητα του ποιητικού του έργου και ισχυρίζονται ότι τα εγκώμια που αποκόμιζε ο ποιητής οφείλονταν στην λαμπερή προσωπικότητά του και στον ευχάριστο χαρακτήρα του. Αντιθέτως εκτιμούν την προσφορά του στη δημοσιογραφία.
Παράλληλα με την αφήγηση, προβάλλεται πλούσιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό και αναφέρονται σύγχρονοι μελετητές οι οποίοι έχουν καταθέσει τις απόψεις
- Αρχείο
Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης (Ντοκιμαντέρ ΕΡΤ) - Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης (Ντοκιμαντέρ ΕΡΤ) -
1941-1944 - Δείτε τις 18 ενότητες σε αυτοτελή βίντεο
Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
1941-1944 - Δείτε τις 18 ενότητες σε αυτοτελή βίντεο
Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
Αλεξάνδρεια, η πόλη των πόλεων#6804#6804
Αλεξάνδρεια, η πόλη των πόλεων
Αλεξάνδρεια - Η Μεγαλύτερη ΠόληΗ ιστορικός Μπέτανι Χιουζ εξετάζει την ιστορία της πόλης που ιδρύθηκε από το Μέγα Αλέξανδρο το 331 π.Χ. για να γίνει το πρώτο παγκόσμιο κέντρο πνευματικής ανάπτυξης, στο οποίο ο πλούτος και η γνώση συνέρρεαν από όλα τα μέρη του κόσμου.
Ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ στο οποίο προβάλλονται και σκηνές από την αξιόλογη κινηματογραφική ταινία, "Agora".
Αλεξάνδρεια - Η Μεγαλύτερη ΠόληΗ ιστορικός Μπέτανι Χιουζ εξετάζει την ιστορία της πόλης που ιδρύθηκε από το Μέγα Αλέξανδρο το 331 π.Χ. για να γίνει το πρώτο παγκόσμιο κέντρο πνευματικής ανάπτυξης, στο οποίο ο πλούτος και η γνώση συνέρρεαν από όλα τα μέρη του κόσμου.
Ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ στο οποίο προβάλλονται και σκηνές από την αξιόλογη κινηματογραφική ταινία, "Agora".
Το Ανθρώπινο Σώμα: Υπέρβαση των Ορίων (Ντοκιμαντέρ Discovery) - Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
Το Ανθρώπινο Σώμα: Υπέρβαση των Ορίων (Ντοκιμαντέρ Discovery)
- Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
- Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014
Θανάσης Βέγγος
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ
radical30 στό Κυρ Nov 17, 2013 10:54 pm
_________________
radical30
radical30 στό Κυρ Nov 17, 2013 10:54 pm
Αφιέρωμα: http://youtu.be/LnY0CpUsH9U
Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ένας έντιμος αγωνιστής της ζωής και ένας πηγαίος
καλλιτέχνης του θεάτρου και του σινεμά.... Είχε βεβαια και ένα τεράστιο κουσούρι:
ήταν αριστερός. Και το πλήρωσε με βασανιστήρια και εγκλεισμό στη Μακρόνησο, που τον έκαναν ακόμη καλύτερο άνθρωπο. Ψυχή βαθειά.
Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ένας έντιμος αγωνιστής της ζωής και ένας πηγαίος
καλλιτέχνης του θεάτρου και του σινεμά.... Είχε βεβαια και ένα τεράστιο κουσούρι:
ήταν αριστερός. Και το πλήρωσε με βασανιστήρια και εγκλεισμό στη Μακρόνησο, που τον έκαναν ακόμη καλύτερο άνθρωπο. Ψυχή βαθειά.
_________________
radical30
Η Τρούμπα του Πειραιά
Ένα βίντεο της "Μηχανής του Χρόνου" στη περιοχή της Τρούμπας στο Πειραιά, που αποτελούσε,
για πολλά χρόνια μετά την απελευθέρωση από τη γερμανική κατοχή, το επίκεντρο του αγοραίου έρωτα και του υπόκοσμου της εποχής...
http://youtu.be/Y42dPD_cC9Y
για πολλά χρόνια μετά την απελευθέρωση από τη γερμανική κατοχή, το επίκεντρο του αγοραίου έρωτα και του υπόκοσμου της εποχής...
http://youtu.be/Y42dPD_cC9Y
Τσίπρας: Να τερματιστεί η λιτότητα
Τσίπρας: Να τερματιστεί η λιτότητα, οδηγεί την Ευρώπη σε αδιέξοδο
Βέλη κατά Σουλτς: Θέλει να είναι ο προτιμητέος υποψήφιος της Μέρκελ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: πριν 15'
«Η Ελλάδα και η Ευρώπη χρειάζονται ένα
new deal» επισημαίνει ο κ. Τσίπρας, επιχειρηματολογώντας ότι πάνω από
το 98% των 240 δισ. ευρώ που έλαβε η Ελλάδα σε δάνεια διάσωσης, από το
2010, έχουν διατεθεί για προηγούμενα δάνεια και για να ενισχυθούν οι
χρεωμένες τράπεζες της χώρας
Αθήνα
«Η λιτότητα οδήγησε την Ευρώπη σε αδιέξοδο» δηλώνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν Αλέξης Τσίπρας στο
Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων και ζητά τον άμεσο τερματισμό της, την
επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής συμφωνίας και την αναδιάρθρωση του
ελληνικού χρέους, «ώστε να καταστεί βιώσιμο και να ανοίξει ο δρόμος για την επιστροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη». Διευκρινίζει πάντως, ότι δεν είναι στις προθέσεις του, μονομερείς ενέργειες.
«Η Ελλάδα και η Ευρώπη χρειάζονται ένα new deal» επισημαίνει ο κ. Τσίπρας, επιχειρηματολογώντας ότι πάνω από το 98% των 240 δισ. ευρώ που έλαβε η Ελλάδα σε δάνεια διάσωσης, από το 2010, έχουν διατεθεί για προηγούμενα δάνεια και για να ενισχυθούν οι χρεωμένες τράπεζες της χώρας.
«Είναι μύθος ότι τα χρήματα που δανείστηκε η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση διοχετεύθηκαν και επενδύθηκαν στην πραγματική οικονομία» τονίζει και προσθέτει ότι «το ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ και η ανεργία έχουν ανεβεί αντί να κατεβούν, μετά τα προγράμματα διάσωσης». Τάσσεται δε, υπέρ της διοργάνωσης Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για το Χρέος, ανάλογης με τη Διάσκεψη του Λονδίνου του 1953, η οποία ελάφρυνε το χρέος της μεταπολεμικής Γερμανίας.
Ο ίδιος, ωστόσο, διευκρινίζει ότι δεν είναι στις προθέσεις του «μονομερείς ενέργειες σε ό,τι αφορά το χρέος» και τονίζει ότι «θα ενεργήσουμε μονομερώς, μόνον εφόσον αναγκαστούμε -πιστεύουμε ότι μπορούμε να βρούμε λύση, η οποία θα είναι βιώσιμη και εποικοδομητική για όλες τις πλευρές».
Απευθυνόμενος μάλιστα στον Γερμανό φορολογούμενο, ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει: «Έχω μεγάλο σεβασμό για τον γερμανό φορολογούμενο -το μήνυμά μου προς αυτόν είναι ότι κινδυνεύει να βάζει το χέρι του στην τσέπη ξανά και ξανά, εάν αυτά τα προγράμματα λιτότητας συνεχιστούν, αφού δεν έχουν αποτέλεσμα».
Κριτική στην Άνγκελα Μέρκελ
Ο Αλέξης Τσίπρας ασκεί κριτική στην Άνγκελα Μέρκελ για το ρόλο της στην κρίση χρέους, σημειώνοντας ότι οι πράξεις της ωφέλησαν τελικά τις τράπεζες της χώρας της. «Η Γερμανία εξοικονόμησε σε καταβολές τόκων περίπου 40 δισ. ευρώ από την απότομη και σημαντική πτώση των αποδόσεων στα γερμανικά ομόλογα αναφοράς κατά τη διάρκεια της κρίσης και φυσικά, δεν είναι ο μέσος Γερμανός φορολογούμενος που έχει ωφεληθεί από αυτό, αλλά μάλλον οι τράπεζες και η ελίτ» επισημαίνει και αναφέρει ότι η στρατηγική της κ. Μέρκελ είναι κοντόφθαλμη, καθώς περιλαμβάνει «μακροπρόθεσμα, τον κίνδυνο της διάλυσης της Ευρώπης και της ευρωζώνης».
«Η σημερινή Ευρώπη της λιτότητας ανακατανέμει τον πλούτο σε μια μειοψηφία και τον φόβο στην πλειοψηφία... η λιτότητα έχει οδηγήσει την Ευρώπη σε αδιέξοδο και πρέπει να τερματιστεί άμεσα» δηλώνει, χαρακτηριστικά και υποστηρίζει ότι «η λιτότητα έχει διχάσει περαιτέρω την Ευρώπη σε έναν Βορρά- πιστωτή και έναν Νότο-οφειλέτη και αποτελεί απειλή για το μέλλον της Ευρώπης».
Ο κ. Τσίπρας ζητά ακόμη «να επικεντρωθούμε στην επανίδρυση μιας ενωμένης Ευρώπης, η οποία θα έχει αλληλεγγύη, κοινωνική συνοχή και δημοκρατία», ενώ, αναφερόμενος στην υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξηγεί ότι «θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά με μια πολιτική προοπτική για την Ευρώπη, η οποία θα επαναφέρει την αισιοδοξία, την ασφάλεια και την ελπίδα στους ανθρώπους της Ευρώπης».
Βέλη κατά Σουλτς
Σχολιάζοντας πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και υποψηφίου των Σοσιαλδημοκρατών για την προεδρία της Κομισιόν Μάρτιν Σουλτς, περί συνευθύνης των 28 αρχηγών των κρατών-μελών για τις αποφάσεις που λαμβάνει ομόφωνα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και όχι αποκλειστική ευθύνη της κ. Μέρκελ, ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει έκπληκτος και σημειώνει:
«Είναι ο κ. Σουλτς ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών ή υποψήφιος της κυρίας Μέρκελ και του CDU; Στη συνέντευξή του, ο κ. Σουλτς μου έδωσε την εντύπωση ότι εξέφρασε δημοσίως την επιθυμία του να είναι ο προτιμητέος υποψήφιος της κ. Μέρκελ για την Ευρώπη. Το ερώτημα είναι εάν η κοινωνική βάση των Σοσιαλδημοκρατών συμμερίζεται αυτή την επιθυμία».
Διερωτάται δε αν «θέλουν οι απλοί ψηφοφόροι του SPD την κυρία Μέρκελ ανεξέλεγκτη στην Ευρώπη ή μια Ευρώπη του δημοκρατικού αντίβαρου στην αλαζονεία και την αυθαιρεσία του νεοφιλελευθερισμού» και προσθέτει ότι μια συμμαχία του κ. Σουλτς με την κ. Μέρκελ θα εγγυάτο μόνο συνέχιση της λιτότητας, της ύφεσης και της ανεργίας.
«Απευθυνόμαστε στον απλό Γερμανό πολίτη, ο οποίος δίνει την ψήφο του, παραδοσιακά, στο SPD: τον προτρέπουμε να πάει, στις εκλογές της 25ης Μαΐου, στις κάλπες και να δώσει την ψήφο του στην ευρωπαϊκή αριστερά, ώστε να δώσει έτσι το μήνυμα της ελπίδας και της αλλαγής».
«Ανερχόμενο αστέρι»
Σε σχόλιό του το DPA περιγράφει τον Αλέξη Τσίπρα ως «το ανερχόμενο αστέρι της ευρωπαϊκής αριστεράς», αναφέρει ότι είναι πολιτικός μηχανικός και ότι γεννήθηκε τρεις μέρες μετά την πτώση της χούντας, ενώ σημειώνει ότι η υποψηφιότητά του για την προεδρία της Κομισιόν έρχεται «σε ένα κομβικό σημείο, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά γενικά για την Ευρώπη».
«Αναλυτές προβλέπουν αντίδραση των ψηφοφόρων και έκφραση του ευρωσκεπτικισμού στις ευρωεκλογές του Μαΐου, που θα μπορούσε τελικά να αλλάξει την κατεύθυνση και την ατζέντα της πολιτικής της ΕΕ για τα επόμενα πέντε χρόνια» αναφέρει το τηλεγράφημα και προσθέτει: «Τα παραδοσιακά κόμματα κινδυνεύουν να υποστούν μεγάλες απώλειες, ενώ τα περιθωριακά κόμματα της ακροδεξιάς και της ακροαριστεράς ετοιμάζονται να επιτύχουν σημαντικά κέρδη, καθώς οι περικοπές των δημοσίων δαπανών και η φορολογία έχουν εξοργίσει τους ψηφοφόρους».
Αναφερόμενο ειδικά, στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα, το DPA εκτιμά ότι «η ψήφος αναμένεται να τιμωρήσει τον κυβερνητικό συνασπισμό, ο οποίος διαπραγματεύτηκε σκληρούς όρους με τους διεθνείς πιστωτές».
«Η Ελλάδα και η Ευρώπη χρειάζονται ένα new deal» επισημαίνει ο κ. Τσίπρας, επιχειρηματολογώντας ότι πάνω από το 98% των 240 δισ. ευρώ που έλαβε η Ελλάδα σε δάνεια διάσωσης, από το 2010, έχουν διατεθεί για προηγούμενα δάνεια και για να ενισχυθούν οι χρεωμένες τράπεζες της χώρας.
«Είναι μύθος ότι τα χρήματα που δανείστηκε η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση διοχετεύθηκαν και επενδύθηκαν στην πραγματική οικονομία» τονίζει και προσθέτει ότι «το ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ και η ανεργία έχουν ανεβεί αντί να κατεβούν, μετά τα προγράμματα διάσωσης». Τάσσεται δε, υπέρ της διοργάνωσης Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για το Χρέος, ανάλογης με τη Διάσκεψη του Λονδίνου του 1953, η οποία ελάφρυνε το χρέος της μεταπολεμικής Γερμανίας.
Ο ίδιος, ωστόσο, διευκρινίζει ότι δεν είναι στις προθέσεις του «μονομερείς ενέργειες σε ό,τι αφορά το χρέος» και τονίζει ότι «θα ενεργήσουμε μονομερώς, μόνον εφόσον αναγκαστούμε -πιστεύουμε ότι μπορούμε να βρούμε λύση, η οποία θα είναι βιώσιμη και εποικοδομητική για όλες τις πλευρές».
Απευθυνόμενος μάλιστα στον Γερμανό φορολογούμενο, ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει: «Έχω μεγάλο σεβασμό για τον γερμανό φορολογούμενο -το μήνυμά μου προς αυτόν είναι ότι κινδυνεύει να βάζει το χέρι του στην τσέπη ξανά και ξανά, εάν αυτά τα προγράμματα λιτότητας συνεχιστούν, αφού δεν έχουν αποτέλεσμα».
Κριτική στην Άνγκελα Μέρκελ
Ο Αλέξης Τσίπρας ασκεί κριτική στην Άνγκελα Μέρκελ για το ρόλο της στην κρίση χρέους, σημειώνοντας ότι οι πράξεις της ωφέλησαν τελικά τις τράπεζες της χώρας της. «Η Γερμανία εξοικονόμησε σε καταβολές τόκων περίπου 40 δισ. ευρώ από την απότομη και σημαντική πτώση των αποδόσεων στα γερμανικά ομόλογα αναφοράς κατά τη διάρκεια της κρίσης και φυσικά, δεν είναι ο μέσος Γερμανός φορολογούμενος που έχει ωφεληθεί από αυτό, αλλά μάλλον οι τράπεζες και η ελίτ» επισημαίνει και αναφέρει ότι η στρατηγική της κ. Μέρκελ είναι κοντόφθαλμη, καθώς περιλαμβάνει «μακροπρόθεσμα, τον κίνδυνο της διάλυσης της Ευρώπης και της ευρωζώνης».
«Η σημερινή Ευρώπη της λιτότητας ανακατανέμει τον πλούτο σε μια μειοψηφία και τον φόβο στην πλειοψηφία... η λιτότητα έχει οδηγήσει την Ευρώπη σε αδιέξοδο και πρέπει να τερματιστεί άμεσα» δηλώνει, χαρακτηριστικά και υποστηρίζει ότι «η λιτότητα έχει διχάσει περαιτέρω την Ευρώπη σε έναν Βορρά- πιστωτή και έναν Νότο-οφειλέτη και αποτελεί απειλή για το μέλλον της Ευρώπης».
Ο κ. Τσίπρας ζητά ακόμη «να επικεντρωθούμε στην επανίδρυση μιας ενωμένης Ευρώπης, η οποία θα έχει αλληλεγγύη, κοινωνική συνοχή και δημοκρατία», ενώ, αναφερόμενος στην υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξηγεί ότι «θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά με μια πολιτική προοπτική για την Ευρώπη, η οποία θα επαναφέρει την αισιοδοξία, την ασφάλεια και την ελπίδα στους ανθρώπους της Ευρώπης».
Βέλη κατά Σουλτς
Σχολιάζοντας πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και υποψηφίου των Σοσιαλδημοκρατών για την προεδρία της Κομισιόν Μάρτιν Σουλτς, περί συνευθύνης των 28 αρχηγών των κρατών-μελών για τις αποφάσεις που λαμβάνει ομόφωνα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και όχι αποκλειστική ευθύνη της κ. Μέρκελ, ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει έκπληκτος και σημειώνει:
«Είναι ο κ. Σουλτς ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών ή υποψήφιος της κυρίας Μέρκελ και του CDU; Στη συνέντευξή του, ο κ. Σουλτς μου έδωσε την εντύπωση ότι εξέφρασε δημοσίως την επιθυμία του να είναι ο προτιμητέος υποψήφιος της κ. Μέρκελ για την Ευρώπη. Το ερώτημα είναι εάν η κοινωνική βάση των Σοσιαλδημοκρατών συμμερίζεται αυτή την επιθυμία».
Διερωτάται δε αν «θέλουν οι απλοί ψηφοφόροι του SPD την κυρία Μέρκελ ανεξέλεγκτη στην Ευρώπη ή μια Ευρώπη του δημοκρατικού αντίβαρου στην αλαζονεία και την αυθαιρεσία του νεοφιλελευθερισμού» και προσθέτει ότι μια συμμαχία του κ. Σουλτς με την κ. Μέρκελ θα εγγυάτο μόνο συνέχιση της λιτότητας, της ύφεσης και της ανεργίας.
«Απευθυνόμαστε στον απλό Γερμανό πολίτη, ο οποίος δίνει την ψήφο του, παραδοσιακά, στο SPD: τον προτρέπουμε να πάει, στις εκλογές της 25ης Μαΐου, στις κάλπες και να δώσει την ψήφο του στην ευρωπαϊκή αριστερά, ώστε να δώσει έτσι το μήνυμα της ελπίδας και της αλλαγής».
«Ανερχόμενο αστέρι»
Σε σχόλιό του το DPA περιγράφει τον Αλέξη Τσίπρα ως «το ανερχόμενο αστέρι της ευρωπαϊκής αριστεράς», αναφέρει ότι είναι πολιτικός μηχανικός και ότι γεννήθηκε τρεις μέρες μετά την πτώση της χούντας, ενώ σημειώνει ότι η υποψηφιότητά του για την προεδρία της Κομισιόν έρχεται «σε ένα κομβικό σημείο, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά γενικά για την Ευρώπη».
«Αναλυτές προβλέπουν αντίδραση των ψηφοφόρων και έκφραση του ευρωσκεπτικισμού στις ευρωεκλογές του Μαΐου, που θα μπορούσε τελικά να αλλάξει την κατεύθυνση και την ατζέντα της πολιτικής της ΕΕ για τα επόμενα πέντε χρόνια» αναφέρει το τηλεγράφημα και προσθέτει: «Τα παραδοσιακά κόμματα κινδυνεύουν να υποστούν μεγάλες απώλειες, ενώ τα περιθωριακά κόμματα της ακροδεξιάς και της ακροαριστεράς ετοιμάζονται να επιτύχουν σημαντικά κέρδη, καθώς οι περικοπές των δημοσίων δαπανών και η φορολογία έχουν εξοργίσει τους ψηφοφόρους».
Αναφερόμενο ειδικά, στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα, το DPA εκτιμά ότι «η ψήφος αναμένεται να τιμωρήσει τον κυβερνητικό συνασπισμό, ο οποίος διαπραγματεύτηκε σκληρούς όρους με τους διεθνείς πιστωτές».
Περί τρομοκρατίας...
Τρομοκράτες με όπλο τους φόρους , κατηγορούν τρομοκράτες με όπλο την επανάσταση, που κατηγορούν με την σειρά τους τρομοκράτες με όπλο το χρήμα και όλοι αυτοί μαζί, κατηγορούν τρομοκράτες με όπλο την χειροβομβίδα (ή ότι άλλο)... Ποιοι σκοτώνουν περισσότερους ;
Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό ''κεφάλα''...λέει ο σοφός λαός και προσπαθεί να επιβιώσει απο τον κάθε λογής τρομοκράτη...
@radical30
Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό ''κεφάλα''...λέει ο σοφός λαός και προσπαθεί να επιβιώσει απο τον κάθε λογής τρομοκράτη...
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Μανώλης Αναγνωστάκης
Ο ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ μιλάει για τις επιδράσεις που δέχτηκε από τους εκφραστές της μοντέρνας ποίησης, καταθέτει την άποψή του για τη χρήση της ομοιοκαταληξίας στην ελληνική ποίηση, θυμάται την πρώτη του απόπειρα να γράψει σε μοντέρνο ύφος και την πρώτη του δημοσίευση το 194Ο στην εφημερίδα ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, την πρώτη όπως ο ίδιος αποκαλεί "σοβαρή" δημοσίευσή του στα ΠΕΙΡΑΪΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ και κάνει λόγο για την πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο ΕΠΟΧΕΣ το 1945
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Αρχείο
Ξηρός: πιο χρήσιμος ως δραπέτης
Ξηρός: ένας χρήσιμος ελεύθερος...
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko
Κάθε φορά που οι «Ζορό» της ατομικής τρομοκρατίας ανακαλούνται στο προσκήνιο, τίθεται σε λειτουργία ο μηχανισμός της καθεστωτικής προπαγάνδας με στόχο να συκοφαντηθούν οι κομμουνιστές, οι αριστεροί, το εργατικό λαϊκό κίνημα ότι διατηρούν τάχα «σχέσεις» με τέτοιες πρακτικές. Το βλέπουμε ξανά στη υπόθεση Ξηρού. Ο οποίος, σημειωτέον, κάνει τηλεοπτικά διαγγέλματα όχι επί των ημερών κάποιας… κομμουνιστικής κυβέρνησης, αλλά επί κυβέρνησης της ΝΔ.
Με δεδομένο το ποιοί τρίβουν τα χέρια τους με την υπόθεση Ξηρού και σε ποιους ανήκουν οι μηχανές που δουλεύουν στο φουλ για να ξεράσουν ακόμα μια αφορά την θεωρία των «δύο άκρων», επαναλαμβάνουμε:
Η τρομοκρατία:
Πρώτον, λειτουργεί ως προβοκατόρικη καρικατούρα της οργανωμένης πάλης με σκοπό την υπονόμευση του λαϊκού κινήματος. Δεύτερον, υπηρετεί την επιλογή του συστήματος να συκοφαντηθεί κάθε εστία πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης και κοινωνικής αφύπνισης μέσα από τον ορυμαγδό της τρομο-υστερίας. Τρίτον, εξυπηρετεί, εξ αντικειμένου, την πολιτική της έντασης και της «δικαιολόγησης» μέτρων «νόμου και τάξης». Τέταρτον, ρίχνει λίπασμα στον παραληρηματικό φασιστικό λόγο, «θυματοποιεί» την κάθε λογής ακροδεξιά υστερία, αξιοποιείται σαν «νομιμοποιητικός» παράγοντας για την αποθέωση της καθεστωτικής αυθαιρεσίας. Πέμπτον, αποτελεί συμπαίκτη του συστημικού αυταρχισμού που επικαλείται το πλαστό δίλημμα «ελευθερία ή ασφάλεια» με θύμα τις προσωπικές και κοινωνικές ελευθερίες, τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα. Έκτον, συνεπικουρεί εκείνη την πολιτική «ασφάλειας» που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των «προστατών», οι οποίοι ως άλλοι «λύκοι» εμφανίζονται σαν οι ενδεδειγμένοι να «φυλάνε» τα πρόβατα...
Ποια είναι όμως η «σχέση» της ατομικής τρομοκρατίας με το εργατικό, το λαϊκό, το επαναστατικό κίνημα, όχι μόνο πρακτικά, αλλά και θεωρητικά; Πως την αντιμετωπίζουν όλες οι πτέρυγες του επιστημονικού σοσιαλισμού, παρά τις αβυσσαλέες πολλές φορές διαφορές μεταξύ τους;
Ορίστε:
ΕΝΓΚΕΛΣ: «(...) Τούτη η παθιασμένη πυρετώδης φούρια, τούτο το πυροτέχνημα των δολοφονιών, που δεν έχουν κανένα νόημα, και, αν το καλοκοιτάξεις, είναι πληρωμένες και μονταρισμένες απ' την αστυνομία, δεν μπορεί να μην ανοίξει τα μάτια ακόμα και του αστισμού για τον αληθινό χαρακτήρα αυτής της προπαγάνδας των φρενοβλαβών και βαλτών πρακτόρων(...)». (Φρ. Ένγκελς, επιστολή του προς τον Πάμπλο Ιγκλέσιας στη Μαδρίτη, Κ. ΜΑΡΞ - Φ. ΕΝΓΚΕΛΣ, Άπαντα, τ. 39, σελ. 223).
ΛΕΝΙΝ: «Η ‘‘Σβομποντα’’ προπαγανδίζει την τρομοκρατία σαν μέσο ‘‘διέγερσης’’ του εργατικού κινήματος, σαν μέσο που θα του δώσει ‘‘ισχυρή ώθηση’’. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς επιχείρημα που να αυτοαναιρείται τόσο χειροπιαστά! Προβάλει το ερώτημα: Τόσο λίγες είναι οι ασχήμιες στη ρώσικη ζωή, ώστε να χρειάζεται να εφευρεθούν ειδικά ‘‘διεγερτικά’’ μέσα; Και από το άλλο μέρος δεν είναι άραγε ολοφάνερο, πως όποιος δεν ευαισθητοποιείται και δεν μπορεί να συγκινηθεί ούτε κι από την ρώσικη αυθαιρεσία, αυτός θα βλέπει αδιάφορος, ‘‘σκαλίζοντας τη μύτη του’’ και τη μονομαχία της κυβέρνησης σε μια χούφτα τρομοκράτες;» (ΛΕΝΙΝ, «Ισκρα»,1/4/1902).
«Το συνέδριο αποκρούει κατηγορηματικά την τρομοκρατία, δηλαδή το σύστημα των πολιτικών εκτελέσεων μεμονωμένων προσώπων σαν μέθοδο πολιτικής πάλης τελείως ακατάλληλη... (γιατί) καλλιεργεί και στους ίδιους τους επαναστάτες και στον πληθυσμό γενικά τις πιο στραβές αντιλήψεις για τα καθήκοντα και τις μεθόδους πάλης ενάντια στην απολυταρχία». (ΛΕΝΙΝ, Άπαντα τ. 7, σελ. 249).
«(...) Οι μεμονωμένες απόπειρες δολοφονίας, σαν επαναστατική τακτική, είναι άσκοπες και επιζήμιες. Μόνο το μαζικό κίνημα μπορεί να θεωρηθεί σαν πραγματική πολιτική πάλη (...)». (ΛΕΝΙΝ, Άπαντα, τ. 40, σελ. 312).
ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ: «Έχει σημασία να τονίσουμε ότι ο αντάρτικος αγώνας είναι πάλη των μαζών, είναι πάλη του λαού: το αντάρτικο, σαν ένοπλος πυρήνας, είναι η αγωνιστική πρωτοπορία του λαού, η μεγάλη του δύναμη έχει τις ρίζες της στις μάζες του πληθυσμού (…). Η δολοφονία και ο τυφλός τερορισμός (τρομοκρατία) δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Είναι προτιμότερο να γίνεται μαζική δουλειά (…).Είμαστε ειλικρινά πεπεισμένοι ότι η τρομοκρατία είναι ένα αρνητικό όπλο, που δεν προσφέρει απολύτως ποτέ τα αναμενόμενα αποτελέσματα κι ότι μπορεί να απομακρύνει το λαό από ένα επαναστατικό κίνημα, αφού συνδέεται ολοκληρωτικά με αυτούς που επιδιώκουν ανθρώπινες απώλειες χωρίς προοπτική για τα προσδοκώμενα αποτελέσματα» (Τσε Γκεβάρα, «Ο Ανταρτοπόλεμος», εκδόσεις «Καρανάση»).
ΤΡΟΤΣΚΙ: «Η ατομική τρομοκρατία είναι ίσα - ίσα απαράδεκτη για μας γιατί ελαττώνει στις μάζες την ίδια την αυτοεκτίμησή τους, τις συμφιλιώνει με τις αδυναμίες τους και προσανατολίζει τα βλέμματά τους όπως και τις ελπίδες τους στην έλευση του μεγάλου εκδικητή, του απελευθερωτή που θα ‘ρθει μια μέρα και θα εκπληρώσει την αποστολή του» (Τρότσκι, «Για την ατομική τρομοκρατία», http://www.scribd.com/).
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Εντούτοις, επαναλαμβάνουμε: Οι αδαείς, οι κάθε λογής γκεμπελίσκοι, οι διατεταγμένοι στην υπηρεσία της πολιτικής και ιστορικής παραχάραξης, οι «ενσωματωμένοι» στις καθεστωτικές εργολαβίες της μετατροπής των εννοιών «Αριστερά», «Προλεταριακή Δημοκρατία», «Κομμουνισμός», σε ποινικά αδικήματα (!), οι επιφορτισμένοι να αναπαράγουν την ιταμή και προβοκατόρικη συσχέτιση της πολιτικής πάλης του εργατικού κινήματος με την τρομοκρατία (!) συνεχίζουν το βιολί τους.
Αποκαλύπτεται, έτσι, για μια ακόμα φορά, ότι οι μηχανισμοί ενός συστήματος που βασίζεται στον τρόμο της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της φτώχειας και των μαγκαλιών, έχουν κάθε λόγο να επενδύουν στην τρομο-υστερία και στην σε τρομο-λαγνεία. Στο παιχνίδι αυτό, όπως λέει και ένας φίλος μου, ο σπουδαίος Χριστόφορος Ζαραλίκος, φαίνεται να τους είναι χρήσιμος ο Ξηρός. Όχι σαν «χρήσιμος ηλίθιος». Αλλά σαν χρήσιμος… ελεύθερος.
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko
Κάθε φορά που οι «Ζορό» της ατομικής τρομοκρατίας ανακαλούνται στο προσκήνιο, τίθεται σε λειτουργία ο μηχανισμός της καθεστωτικής προπαγάνδας με στόχο να συκοφαντηθούν οι κομμουνιστές, οι αριστεροί, το εργατικό λαϊκό κίνημα ότι διατηρούν τάχα «σχέσεις» με τέτοιες πρακτικές. Το βλέπουμε ξανά στη υπόθεση Ξηρού. Ο οποίος, σημειωτέον, κάνει τηλεοπτικά διαγγέλματα όχι επί των ημερών κάποιας… κομμουνιστικής κυβέρνησης, αλλά επί κυβέρνησης της ΝΔ.
Με δεδομένο το ποιοί τρίβουν τα χέρια τους με την υπόθεση Ξηρού και σε ποιους ανήκουν οι μηχανές που δουλεύουν στο φουλ για να ξεράσουν ακόμα μια αφορά την θεωρία των «δύο άκρων», επαναλαμβάνουμε:
Η τρομοκρατία:
Πρώτον, λειτουργεί ως προβοκατόρικη καρικατούρα της οργανωμένης πάλης με σκοπό την υπονόμευση του λαϊκού κινήματος. Δεύτερον, υπηρετεί την επιλογή του συστήματος να συκοφαντηθεί κάθε εστία πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης και κοινωνικής αφύπνισης μέσα από τον ορυμαγδό της τρομο-υστερίας. Τρίτον, εξυπηρετεί, εξ αντικειμένου, την πολιτική της έντασης και της «δικαιολόγησης» μέτρων «νόμου και τάξης». Τέταρτον, ρίχνει λίπασμα στον παραληρηματικό φασιστικό λόγο, «θυματοποιεί» την κάθε λογής ακροδεξιά υστερία, αξιοποιείται σαν «νομιμοποιητικός» παράγοντας για την αποθέωση της καθεστωτικής αυθαιρεσίας. Πέμπτον, αποτελεί συμπαίκτη του συστημικού αυταρχισμού που επικαλείται το πλαστό δίλημμα «ελευθερία ή ασφάλεια» με θύμα τις προσωπικές και κοινωνικές ελευθερίες, τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα. Έκτον, συνεπικουρεί εκείνη την πολιτική «ασφάλειας» που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των «προστατών», οι οποίοι ως άλλοι «λύκοι» εμφανίζονται σαν οι ενδεδειγμένοι να «φυλάνε» τα πρόβατα...
Ποια είναι όμως η «σχέση» της ατομικής τρομοκρατίας με το εργατικό, το λαϊκό, το επαναστατικό κίνημα, όχι μόνο πρακτικά, αλλά και θεωρητικά; Πως την αντιμετωπίζουν όλες οι πτέρυγες του επιστημονικού σοσιαλισμού, παρά τις αβυσσαλέες πολλές φορές διαφορές μεταξύ τους;
Ορίστε:
ΕΝΓΚΕΛΣ: «(...) Τούτη η παθιασμένη πυρετώδης φούρια, τούτο το πυροτέχνημα των δολοφονιών, που δεν έχουν κανένα νόημα, και, αν το καλοκοιτάξεις, είναι πληρωμένες και μονταρισμένες απ' την αστυνομία, δεν μπορεί να μην ανοίξει τα μάτια ακόμα και του αστισμού για τον αληθινό χαρακτήρα αυτής της προπαγάνδας των φρενοβλαβών και βαλτών πρακτόρων(...)». (Φρ. Ένγκελς, επιστολή του προς τον Πάμπλο Ιγκλέσιας στη Μαδρίτη, Κ. ΜΑΡΞ - Φ. ΕΝΓΚΕΛΣ, Άπαντα, τ. 39, σελ. 223).
ΛΕΝΙΝ: «Η ‘‘Σβομποντα’’ προπαγανδίζει την τρομοκρατία σαν μέσο ‘‘διέγερσης’’ του εργατικού κινήματος, σαν μέσο που θα του δώσει ‘‘ισχυρή ώθηση’’. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς επιχείρημα που να αυτοαναιρείται τόσο χειροπιαστά! Προβάλει το ερώτημα: Τόσο λίγες είναι οι ασχήμιες στη ρώσικη ζωή, ώστε να χρειάζεται να εφευρεθούν ειδικά ‘‘διεγερτικά’’ μέσα; Και από το άλλο μέρος δεν είναι άραγε ολοφάνερο, πως όποιος δεν ευαισθητοποιείται και δεν μπορεί να συγκινηθεί ούτε κι από την ρώσικη αυθαιρεσία, αυτός θα βλέπει αδιάφορος, ‘‘σκαλίζοντας τη μύτη του’’ και τη μονομαχία της κυβέρνησης σε μια χούφτα τρομοκράτες;» (ΛΕΝΙΝ, «Ισκρα»,1/4/1902).
«Το συνέδριο αποκρούει κατηγορηματικά την τρομοκρατία, δηλαδή το σύστημα των πολιτικών εκτελέσεων μεμονωμένων προσώπων σαν μέθοδο πολιτικής πάλης τελείως ακατάλληλη... (γιατί) καλλιεργεί και στους ίδιους τους επαναστάτες και στον πληθυσμό γενικά τις πιο στραβές αντιλήψεις για τα καθήκοντα και τις μεθόδους πάλης ενάντια στην απολυταρχία». (ΛΕΝΙΝ, Άπαντα τ. 7, σελ. 249).
«(...) Οι μεμονωμένες απόπειρες δολοφονίας, σαν επαναστατική τακτική, είναι άσκοπες και επιζήμιες. Μόνο το μαζικό κίνημα μπορεί να θεωρηθεί σαν πραγματική πολιτική πάλη (...)». (ΛΕΝΙΝ, Άπαντα, τ. 40, σελ. 312).
ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ: «Έχει σημασία να τονίσουμε ότι ο αντάρτικος αγώνας είναι πάλη των μαζών, είναι πάλη του λαού: το αντάρτικο, σαν ένοπλος πυρήνας, είναι η αγωνιστική πρωτοπορία του λαού, η μεγάλη του δύναμη έχει τις ρίζες της στις μάζες του πληθυσμού (…). Η δολοφονία και ο τυφλός τερορισμός (τρομοκρατία) δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Είναι προτιμότερο να γίνεται μαζική δουλειά (…).Είμαστε ειλικρινά πεπεισμένοι ότι η τρομοκρατία είναι ένα αρνητικό όπλο, που δεν προσφέρει απολύτως ποτέ τα αναμενόμενα αποτελέσματα κι ότι μπορεί να απομακρύνει το λαό από ένα επαναστατικό κίνημα, αφού συνδέεται ολοκληρωτικά με αυτούς που επιδιώκουν ανθρώπινες απώλειες χωρίς προοπτική για τα προσδοκώμενα αποτελέσματα» (Τσε Γκεβάρα, «Ο Ανταρτοπόλεμος», εκδόσεις «Καρανάση»).
ΤΡΟΤΣΚΙ: «Η ατομική τρομοκρατία είναι ίσα - ίσα απαράδεκτη για μας γιατί ελαττώνει στις μάζες την ίδια την αυτοεκτίμησή τους, τις συμφιλιώνει με τις αδυναμίες τους και προσανατολίζει τα βλέμματά τους όπως και τις ελπίδες τους στην έλευση του μεγάλου εκδικητή, του απελευθερωτή που θα ‘ρθει μια μέρα και θα εκπληρώσει την αποστολή του» (Τρότσκι, «Για την ατομική τρομοκρατία», http://www.scribd.com/).
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Εντούτοις, επαναλαμβάνουμε: Οι αδαείς, οι κάθε λογής γκεμπελίσκοι, οι διατεταγμένοι στην υπηρεσία της πολιτικής και ιστορικής παραχάραξης, οι «ενσωματωμένοι» στις καθεστωτικές εργολαβίες της μετατροπής των εννοιών «Αριστερά», «Προλεταριακή Δημοκρατία», «Κομμουνισμός», σε ποινικά αδικήματα (!), οι επιφορτισμένοι να αναπαράγουν την ιταμή και προβοκατόρικη συσχέτιση της πολιτικής πάλης του εργατικού κινήματος με την τρομοκρατία (!) συνεχίζουν το βιολί τους.
Αποκαλύπτεται, έτσι, για μια ακόμα φορά, ότι οι μηχανισμοί ενός συστήματος που βασίζεται στον τρόμο της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της φτώχειας και των μαγκαλιών, έχουν κάθε λόγο να επενδύουν στην τρομο-υστερία και στην σε τρομο-λαγνεία. Στο παιχνίδι αυτό, όπως λέει και ένας φίλος μου, ο σπουδαίος Χριστόφορος Ζαραλίκος, φαίνεται να τους είναι χρήσιμος ο Ξηρός. Όχι σαν «χρήσιμος ηλίθιος». Αλλά σαν χρήσιμος… ελεύθερος.
Υστερόγραφο:
Ευτυχώς σε αυτή τη χώρα έχουμε γνωρίσει αντάρτες. Πραγματικούς. Και μάθαμε από αυτούς ότι η εγωπάθεια του «εκλεκτού εκδικητή» δεν είναι αντάρτικο. Μάθαμε από αυτούς, από τους πραγματικούς αντάρτες, ότι ο «ελέω λαού» (!) τρομοκράτης δεν είναι «αντάρτης». Ο λαός δεν αναθέτει τις υποθέσεις του στους κουμπουροφόρους. Βγαίνει ο ίδιος στο προσκήνιο της Ιστορίας και παλεύει για το δίκιο του. Κι όταν χρειαστεί είναι ο λαός που γίνεται αντάρτης. Γιατί, τελικά, «αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι πάντα ειν’ ο ίδιος ο λαός»! Όπως ακριβώς το λέει εκείνη η στροφή στον ύμνο του ΕΛΑΣ!
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014
Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014
“Ένας κόσμος ανάποδα”
“Ένας κόσμος ανάποδα”…
Γενικευμένη φοβία.
Όσοι δουλεύουν φοβούνται μη χάσουν τη
δουλειά τους. Όσοι
δε δουλεύουν φοβούνται μη δε βρουν ποτέ δουλειά. Όποιος δε φοβάται
την πείνα, φοβάται το φαγητό. Οι
οδηγοί αυτοκινήτων φοβούνται να περπατήσουν και οι πεζοί φοβούνται μην τους πατήσουν
τα αυτοκίνητα.
Η δημοκρατία φοβάται να θυμηθεί και η
γλώσσα φοβάται να μιλήσει. Οι πολίτες φοβούνται τους στρατιωτικούς, οι
στρατιωτικοί φοβούνται την έλλειψη
όπλων, τα όπλα φοβούνται την έλλειψη πολέμων.
Ζούμε στα χρόνια του φόβου
Φοβάται η γυναίκα τη βία του άντρα
και ο άντρας την άφοβη γυναίκα. Φόβος των κλεφτών, φόβος της αστυνομίας. Φόβος της
πόρτας χωρίς κλειδαριά, του χρόνου χωρίς ρολόγια, του παιδιού χωρίς τηλεόραση,
φόβος της νύχτας χωρίς υπνωτικά χάπια και φόβος της ημέρας χωρίς διεγερτικά
χάπια.
Φόβος του πλήθους, φόβος της
μοναξιάς, φόβος απ’ όσα έγιναν και για όσα θα γίνουν. Φόβος του
θανάτου, φόβος της ζωής. Φόβος
παντού…!!!
Aπόσπασμα από το βιβλίο του
Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου, Εντουάρντο
Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα”
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)