▶ Once Upon a Time In Athens: The Legend of The Riot Dog
- YouTube
«Ο Τροπικός του Καρκίνου»
[...] Όταν σκέφτομαι πως το καθήκον του καλλιτέχνη είναι να αποτινάξει τις υπάρχουσες αξίες, από το χάος ολόγυρά του να δημιουργήσει μια τάξη αποκλειστικά δική του, να αναδείξει τον αναβρασμό και τη σύγκρουση και το σάλο, έτσι ώστε από τη συγκινησιακή έκρηξη όσοι είναι πεθαμένοι μπορεί να γυρίσουν και πάλι στη ζωή, τότε σπεύδω με χαρά σ...τους μεγάλους και ατελείς, η σύγχυσή τους με θρέφει, το τραύλισμα και το ψεύδισμά τους είναι ιερή μουσική στ' αυτιά μου. [...]
Πλάι πλάι με την ανθρώπινη φυλή οδεύει και μια άλλη ράτσα όντων, η ράτσα των απάνθρωπων, η ράτσα των καλλιτεχνών που, κεντρισμένοι από άγνωστες παρορμήσεις, παίρνουν τη δίχως ζωή μάζα της ανθρωπότητας και, με τον πυρετό και τον αναβρασμό που της προσδίνουν, μετατρέπουν αυτή τη λασπώδη ζύμη σε άρτο, και τον άρτο σε οίνο, και τον οίνο σε τραγούδι. Από το νεκρό κοπρόχωμα και την αδρανή σκωρία, οι καλλιτέχνες γεννάνε ένα τραγούδι που μεταδίδεται και μολύνει. [...]
Ένας άνθρωπος που σε τούτη τη ράτσα ανήκει, πρέπει στο πιο ψηλό μέρος να πάει να σταθεί και με ασυναρτησίες στα χείλη να ξεριζώσει τα άντερά του. Είναι δίκαιο και σωστό, γιατί αυτό οφείλει να κάνει! Και όλα όσα δεν φτάνουν σ΄αυτό το τρομακτικό θέαμα, όλα όσα είναι λιγότερο ανατριχιαστικά, λιγότερο φριχτά, λιγότερο τρελά, λιγότερο μεθυστικά, λιγότερο μολυσματικά, δεν είναι τέχνη.
ΧΕΝΡΥ ΜΙΛΕΡ
[...] Όταν σκέφτομαι πως το καθήκον του καλλιτέχνη είναι να αποτινάξει τις υπάρχουσες αξίες, από το χάος ολόγυρά του να δημιουργήσει μια τάξη αποκλειστικά δική του, να αναδείξει τον αναβρασμό και τη σύγκρουση και το σάλο, έτσι ώστε από τη συγκινησιακή έκρηξη όσοι είναι πεθαμένοι μπορεί να γυρίσουν και πάλι στη ζωή, τότε σπεύδω με χαρά σ...τους μεγάλους και ατελείς, η σύγχυσή τους με θρέφει, το τραύλισμα και το ψεύδισμά τους είναι ιερή μουσική στ' αυτιά μου. [...]
Πλάι πλάι με την ανθρώπινη φυλή οδεύει και μια άλλη ράτσα όντων, η ράτσα των απάνθρωπων, η ράτσα των καλλιτεχνών που, κεντρισμένοι από άγνωστες παρορμήσεις, παίρνουν τη δίχως ζωή μάζα της ανθρωπότητας και, με τον πυρετό και τον αναβρασμό που της προσδίνουν, μετατρέπουν αυτή τη λασπώδη ζύμη σε άρτο, και τον άρτο σε οίνο, και τον οίνο σε τραγούδι. Από το νεκρό κοπρόχωμα και την αδρανή σκωρία, οι καλλιτέχνες γεννάνε ένα τραγούδι που μεταδίδεται και μολύνει. [...]
Ένας άνθρωπος που σε τούτη τη ράτσα ανήκει, πρέπει στο πιο ψηλό μέρος να πάει να σταθεί και με ασυναρτησίες στα χείλη να ξεριζώσει τα άντερά του. Είναι δίκαιο και σωστό, γιατί αυτό οφείλει να κάνει! Και όλα όσα δεν φτάνουν σ΄αυτό το τρομακτικό θέαμα, όλα όσα είναι λιγότερο ανατριχιαστικά, λιγότερο φριχτά, λιγότερο τρελά, λιγότερο μεθυστικά, λιγότερο μολυσματικά, δεν είναι τέχνη.
ΧΕΝΡΥ ΜΙΛΕΡ
